Bölüme başlamadan önce söylemek isterim ki çok zor günlerden geçiyoruz. Kahramanmaraş merkezli 10 ilimizi etkileyen büyük deprem neticesinde binlerce canımızı yitirdik. Allah rahmet eylesin, mekanları cennet olsun inşallah. Allah'ım geride kalan yakınlarına sabır versin. Depremi yaşayan herkese de çok çok geçmiş olsun. Birlik olduğumuz şu günler herkes gibi beni de çok duygulandırıyor. Keşke sebep bu olmasaydı tabii... Ama şu zor günlerde gördük ki biz her şeyin üstesinden gelebilecek kadar güçlü, her zorluğa göğüs gerecek kadar cesaretliyiz. Şu 1 haftada anladık ki çok gereksiz şeyleri kafamızda büyütüp kalp kırmışız. Ölüm gibi bir gerçeklik varken ufak tefek şeyler için kalp kırmak anlamsız. Sözün özü Allah herkese sabır versin,herkese çok çok geçmiş olsun. Yakınlarını kaybedenlere de tekrardan başsağlığı diliyorum.
Atakan Ev
Dün akşamın güzelliği Atakan'ı iyice sarhoş etmişti. Dün geceden beri aptal aşık gibi gülümseyip duruyordu. Altan kollarının arasındayken " iyi ki hayatıma girdin kalbi güzel adam" cümlesi kurması kalbini durduracaktı. Aralarındaki yakınlık arkadaşlık gibi değildi ama sevgililikte değildi. Atakan kendi hislerinin biraz olsun farkındaydı ama Altan'ın düşüncelerini bilmiyordu. Fakat aralarında hep ince ama güçlü bir duvar var. Altan adım atmadığı sürece Atakan o sınırda hareketsiz kalıyor. Şu 10 gün onun için bir milat gibi. Hayatına bir kadın girdi ve o kadın onu değiştirmeye başladı. Atakan,babasını kaybettiğinden beri bir bilinmezdeydi sanki. Bazen aşırı çocuk gibi davranıp bazen aşırı olgun davranıyordu. Hala öyle ama bazı huylarını törpülemeye başladı da... Atakan bunları düşünürken odaya pat diye Füsun girer...
Füsun: Abiiiiiiiiiii...
Atakan'ın üstüne atlar.
Atakan: Kızım dur. Füsun. Dur. Ay nefes alamıyorum dur. Noluyor?
Füsun: Iyi ki doğdun abilerin gülü. Iyi ki benim abimsin iyi ki senin kardeşinim iyi ki iyi ki iyi ki...
Füsun, Atakan'ı boğarcasına sarılıp öper.
Atakan: Doğru bugün benim doğum günüm. Tamamen aklımdan çıkmış. Teşekkür ederim abisinin gülü.
Sıkıca birbirlerine sarılırlar.
Füsun: Doğum günü çocuğu hadi kalk. Annem sabah erkenden kalktı senin en sevdiğin yemeklerden yaptı. Hadi soğumadan gel aşağı.
Füsun gülerek odadan çıkar. Atakan da hızlıca üstünü değiştirip aşağı iner.
Kahvaltı Masası
Atakan,merdivenlerden iniyordur.
Kıymet: Yavrum, kıymetlim, oğlum,ilk göz ağrım. İyi ki doğdun,iyi ki doğurmuşum seni.
Atakan: Annem.
Birbirlerine sıkı sıkı sarılırlar. Ikisinin de gözleri dolu doludur.
Mihran: Teyzem. Biraz da biz sarılalım ama demi? Iyi ki doğdun kardeşim,abim.
Atakan: Kardeşim. Teşekkür ederim.
Onlar da sarılırlar.
Ayşim: Abim. Iyi ki doğmuşsun nice güzel yaşların olsun.
Atakan: Abim. Gel kız buraya tekne kazıntısı.
Ayşim ve Atakan da sarılır. Füsun da kıskanıp
Füsun: Bensiz olmaz.
Diyip o da sarılır. Atakan,bir Ayşim'i bir Füsun'u saçından öper. Hep birlikte kahvaltı masasına otururlar.
Kıymet: Oğlum getir tabağını.
Kıymet,masada ne varsa hepsinden fazla fazla Atakan'ın tabağına koyar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Başlangıç
FanfictionHer insan kendi hikayesiyle doğar. Her hikaye,ayrı bir dünya. Ya herkes kendi dünyasında yok olup gidecek ya da kendi dünyasını güzelleştirecek.
