Bir insana bahşedilen en güzel duygu sevmek sevilmektir. Bir insanı,bir çiçeği,bir eşyayı,bir yemeği,bir müziği,bir rengi... İnsan sevdikçe anlar diğer duyguların ne demek olduğunu,sevildikçe anlar gerçekten yaşamanın ne olduğunu.
Altan ilk defa sevmenin de sevilmenin de ne olduğunu Atakan sayesinde öğrenmişti. Atakan'a baktıkça hızla çarpan kalbinde fark etmişti, ruhunun Atakan'la iyileşmeye başladığını hissetmişti. Ve Atakan bunları yaparken hiçbir zaman özel çaba sarf etmemişti. Sadece Atakan olduğu için sevmişti belki de. Bir zamanlar yakındayken bile uzak olduğu adamla şimdi evliydi ve karnında o adamın bir parçasını taşıyordu. Bazen bu duruma inanamasa da gerçek buydu. O Atakan'ın kendini sevebilme ihtimaline bile imkansız gibi bakarken o adam şimdi sırılsıklam aşıktı. Masal gibiydi her şey. Ve her masalda olduğu gibi bu masalda da aşılacak zorluklar,yapılacak savaşlar vardı. Şimdi ise şu ana kadarki en zor yerdelerdi. Evlatlarının canı söz konusuydu.
Altan,hamile olduğunu öğrendiği zaman aldığı boks eldivenlerini eline alır. Kalbine doğru bastırdı. Gözyaşları sicim sicim akarken Atakan odaya girer.
Atakan: A-altan noldu? İyi misin?
Atakan, Altan'ın yanına oturup alnından öper.
Atakan: Hayatım
Altan: Bebeğimize bir şey olmayacak demi?
Atakan: Olmayacak.
Altan: Doktor öyle söylemiyor ama.
Atakan:Sen? Sen nereden duydun biliyorsun?
Altan: Terasta konuştuklarınızı duydum.
Atakan: Altan ben sa-
Altan: Biliyorum. Sana kızmıyorum. Ki kızacağım bir şey yok. Ben sadece korkuyorum. Ya gi-
Atakan: Hayır gitmeyecek. Annesi ve babası olarak biz buna izin vermeyeceğiz. O sımsıkı bize sarılıyor biz onun elini bırakır mıyız?
Altan: Hayır.
Atakan: O zaman korkocak bir şey yok.Atakan, Altan'ın kucağına yatar.
Atakan: Kızım görüyorsun demi? Annen iyice sulu göz oldu. Bak sana boks eldiveni bile almış. İlk öğrencisini daha anne karnındayken çalıştırıyor. Aynı annen gibi inatçı, savaşçı olacağın şimdiden belli.
Altan şaşkın bir gülümsemeyle ona bakıyordur.
Altan: Kızım mı? Belki oğlumuz olacak.
Atakan: Ben hissediyorum kızımız olacak. Annesi gibi güçlü olacak. Ama babasının prensesi de olacak.
Altan: Ona şüphem yok zaten. Kesin kızının tarafını tutarsın sen. Beni dışlarsınız.
Atakan: Ooo Altan Hanım sen kızımızı mı kıskanıyorsun?
Altan: Hayır kıskanmıyorum.
Atakan: Kıskanıyorsun. Kızım gördün mü? Annen şimdiden seni kıskanıyor,yarın öbür gün sen babacı olduğunda ne yapacak acaba?
Altan: Kızım belki anneci olacak.
Atakan: Öyle bir şey o-la-maz. Ben kızının ilk aşkı babası olan babalardan olucam. Kimselere vermeyeceğim kızımı.Altan gülmeye başlar.
Atakan: Ne gülüyorsun?
Altan: Anne karnındaki kızımızı şimdiden evlenmesine yasak mı koydun?
Atakan: Evet. Hayır. Aman. Benim kızım bir ömür benim yanımda olacak. Ben onu prensesler gibi yaşatırım.
Altan: Atakan saçmalama. Kızımız elbet ilerde birini sevecek.
Atakan: Hayır. O sadece beni sevecek.
Altan: Sen ne oldun ya böyle? Daha mercimek tanesi kadar yavrumuzu herkesten kıskanıyorsun.
Atakan: Ben böyleyim. Biz şimdilik üç kişilik bir aileyiz.
Altan: O ne demek?
Atakan: E bir de oğlumuz olmasın mı? Böyle futbol maçı yapacağım, maça götüreceğim,araba oynacağım.
Altan: Olsun olsun tabii ki de. Annesine aşık bir oğlumuz olsun. Seni benim yanıma yaklaştırmaz artık.
Atakan: Hop ne demek yaklaştırmaz? Sen benim karımsın. O velet yokken ben vardım.Altan artık kahkahalarla gülüyordur. Atakan ise sinirle Altan'a bakıyordur.
Altan: Ata-atakan hahaha ya sen daha ortada olmayan oğlumuza mı sinirlendin?
Atakan: Senin yüzünden. Ne demek yanına yaklaştırmaz ya? Olmaz öyle şey.
Altan: Nedenmiş o? Babalar, kızlarının ilk aşkıysa anneler de oğullarının ilk aşkıdır. Aşık olacak bana anlatacak, yaramazlık yapacak bana anlatacak, benimle vakit geçirmek isteyecek,seninle atışacak seni bana şikayet edecek.
Atakan: Ben oğlumla kavga etmem.
Altan: Atakan daha ortada olmayan oğlumuzu kıskanıp kızdın. Ne demek kavga etmem?
Atakan: Ben onu uyarırım. Senden önce ben vardım diye. Karımı kimse benden ayıramaz.
Altan: Hayatım bu gerçekle yüzleşsen iyi olur.
Atakan: Oğlumuz beni uzaklaştırırsa kızımız da seni uzaklaştırır.
Altan: Yapmaz.
Atakan: Niye?
Altan: Çünkü sen benim ilk aşkımsın Atakan Gülce.Atakan'ın yüzüne gülümseme yayılır.
Atakan: Siz de benim en büyük şansımsın Altan Kaplan Gülce.
Altan: Seni seviyorum.Altan'ın gözleri yine buğulanmıştır. Atakan yavaşça Altan'ın dizinden doğrulur. Elini Altan'ın yanağına koyar.
Atakan: Şşş. Ağlamak yok ama.
Atakan, Altan'ın akan gözyaşını siler. Sonra kızına doğru eğilir.
Atakan: Babacım sen gözlerini ve kulaklarını kapat tamam mı?
Altan anlam veremez. Atakan kafasını Altan'a doğru çevirir. Dudaklarıyla Altan'ın dudaklarını örter. Yavaşça öpmeye başlar. Altan da karşılık vermeye başlar. Birkaç dakika sonra ayrılırlar.
Atakan: Seni sizi çok seviyorum Gülce ailesi.
Altan: Seni sizi seviyorum Gülce ailesi.Altan ve Atakan birbirine sarılırlar.
Altan: Atakan
Atakan: Efendim
Altan: Teşekkür ederim.
Atakan: Neden?
Altan: Bize inandığın için.
Atakan: Bize inanmamızı sen sağladığın için bence kendine teşekkür etmelisin. Sadece durarak beni kendine aşık ettin,yetmedi nikahı bastın,yetmedi bana evlat veriyorsun. Bence ben teşekkür etmeliyim.
Altan: Geçen sene Atakan da seni sevecek,evleneceksiniz çocuğunuz olacak deselerdi güler geçerdim ama şimdi her şey gerçek. Masal gibi.
Atakan: Cadılarla ve ejderhalarla savaştık, düştük kalktık ama birbirimizi bulduk.
Altan: Ben bir prenses değildim belki ama sen bir prens gibi herkese meydan okuyup beni buldun.
Atakan: Ne ben prensim ne sen prenses. Biz Altan ve Atakan'ız. Biz masalımızı baştan yazdık.
Altan ve Atakan'ın masalı.Altan sanki aklına bir şey gelmiş gibi gülümseyip heyecanlanır.
Altan: Atakan
Atakan: Hı.
Altan: Kızımız olursa adı Masal olsun mu?
Atakan: Masal. Masal Gülce.
Altan: Masaal kızım. Bence çok güzel oldu.
Atakan: Bencede. Anne ve babasının prensesi,Altan ve Atakan'ın Masal'ı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Başlangıç
FanfictionHer insan kendi hikayesiyle doğar. Her hikaye,ayrı bir dünya. Ya herkes kendi dünyasında yok olup gidecek ya da kendi dünyasını güzelleştirecek.