Bu bölümün hikaye ile ilgisi yoktur. Tamamen diziyle bağlantılıdır.
Eganis Cafe
Atakan'ın kıskançlık krizine girmesinin üstünden iki gün geçmiştir. Altan,iki gündür Atakan'la iki kelime etmemiştir. Atakan,Altan'ın kalbinin kırdığının farkına varsa da gönlünü nasıl alacağını bilemiyordur. Bir yandan da Alaz'ın varlığı git gide artıyordur. Sabah akşam kafededir. Altan'ın yüzü sadece Alaz varken gülüyordur. Atakan da bunu gördüğü için endişeleniyordur. Altan'la gün geçtikçe arasına mesafe giriyor,Altan Atakan'dan uzaklaşıyordur. Alaz'a zaten uyuz olmuşken Altan'la bu kadar yakın olması canını daha çok sıkıyordur.
Atakan: Hayatım bir bakar mısın?
Altan: İşim var şuan.
Atakan: Lütfen hayatım. Gelir misin?Altan, Atakan'ın hayatım demesine düşse de kırgın olduğu için belli etmiyordur. Yavaş adımlarla yanına gider.
Altan: Efendim
Atakan: Altan kusura bakma
Altan: Kusura mı bakmıyım? Atakan
Atakan: İlk önce sakin ol beni dinle. Biliyorum çok üstüne geldim, saçmasapan konuştum. Ama Altan,yani sizi öyle yan yana el ele görünce bir de bu şer- aman Alaz sana güzelim prensesim falan diyince gerildim.
Altan: Niye gerildin?
Atakan: Çünkü parmağında benim yüzüğüm var Altan.
Altan: İstersen çıkarayım Atakan.Yine birbirlerine karşı kızmaya başlamış,birbirlerini kıracak sözler söylemeye başlamışlardır. Alaz da onları izliyordur. Atakan,Alaz'a prim vermemek için sakinleşmek adına derin nefes alır ve sorulması gereken o soruyu sorar.
Atakan: Benimle evlenir misin?
Altan: Atakan daha önce de sordun ben de evet dedim nişanlandık hatta.Altan, parmağındaki yüzüğü Atakan'ın gözüne sokacak gibi yakınlaştırır.
Atakan: Biliyorum. Benimle hemen evlenir misin?
Altan: N-ne? Atakan?
Atakan: Annem tutturdu Feyyaz'a Aleynayı alacağım diye. Ben de sırada biz varız falan dedim de annem Feyyaz'ın kimi kimsesi yok önce sıra onun dedi. Ben de bir şey yaptım.
Altan: Ne yaptın?
Atakan: Nikah günü aldım.Altan, Atakan'ın dediğini idrak etmeye çalışırken Atakan Altan'ın haline gülüyordur.
Altan: Ne yaptım dedin ne yaptım dedin?
Atakan: Nikah günü aldım.
Altan: Atakan sen bensiz nasıl nikah günü aldın? Sanki tek başına evleniyormuşsun gibi.
Atakan: Altancım dediklerimin farkında mısın acaba? Altınlar gidecek göz göre göre. Ben sadece gerekeni yaptım.
Altan: Onu sormuyorum. Bensiz nasıl tarih alabildin?
Atakan: Haa o mu? Sen buraya işe başlarken vesikalık fotoğrafın da vardı, sağlık raporunda. Ama onu güncellememiz lazım o ayrı.
Altan: Atakan asıl sormam gereken şeyi soruyorum. Ne zaman evleniyoruz?
Atakan: Yarın.
Altan: NE?Altan tabii bunu bağırarak söylediği için herkes ona ballmı? Ya ben ne giycem,annenler biliyor mu? Annem? Annem nasıl gelecek?
Atakan: İki saat önce otobüse bindiler. Yarın sabah buradalar.
Altan: Nasıl? Annemlerin haberi var benim kendi nikahımdan mı haberim yok?
Atakan: Haklısın ama yapacak bir şey yok.
Altan: Saat kaçta? Hangi belediyede? Atakan iyi ayağımı bir pabuca sokacaksın illa. Ben ne giyecem?
Atakan: Annem yarım saate burada olacak. Alışverişe gidecekmişsiniz.
Altan: Atakan sen bensiz de evlenebilirsin aslında. Baksana her şeyi tek başına hallediyorum.Altan sinirden kudururken Atakan da içten içe Altana gülüyordur. İyice Altan'ın dibine girer.
Atakan: Sen olmadan olmaz yol arkadaşım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Başlangıç
FanfictionHer insan kendi hikayesiyle doğar. Her hikaye,ayrı bir dünya. Ya herkes kendi dünyasında yok olup gidecek ya da kendi dünyasını güzelleştirecek.