Prolog

1.4K 67 55
                                    

- mamo! - krzyknął blondwłosy nastolatek leżący na czarnej, skórzanej sofie w salonie. W jego uszach grała muzyka, puszczona na telewizorze przez jego młodszą siostrę. - powiedz jej że ma to wyłączyć! - ponownie podniósł wzrok zerkając w stronę urządzenia, na którego ekranie wyświetlona była dwójka mężczyzn, tańczących do jakiejś piosenki.

- zamknij się idioto, tylko spójrz na Minho! - uśmiechnęła się uradowana brunetka, zafiksowana na punkcie popularnego tancerza.

- Bokkie spróbuj chociaż na chwilkę odpuścić Jihyo, pooglądaj z nią. - odparła ciemnowłosa kobieta, zerkając z kuchni do salonu w którym dwójka nastolatków spędzała popołudnie. - lepiej niech nie ogląda bo jeszcze się zakocha. - wywróciła oczami piętnastolatka.

- jakby twój Minho był dziewczyną, nie wykluczyłbym. - prychnął piegowaty podnosząc się z kanapy. - idę do Jisunga, później zajadę do taty. - wstąpił na chwilę do kuchni, informując bliską mu kobietę o swoich planach. - może cie zawiozę? Pojedziemy razem. - brunetka przejechała dłonią po ciemnych włosach i chwyciła za pudełko z wypiekami.

- nie trzeba, wolę być tam sam. - uśmiechnął się przejmując pojemnik. - daj Jisungowi, ostatnio bardzo mu smakowały. - wskazała na czerwoną pokrywkę.

- dobra leć już, gdybyś jednak chciał to zadzwoń i..

- nie trzeba mamo, uciekam bo Jisung mnie zabije. - parsknął śmiechem ruszając do drzwi. - nie napalaj się tak na tego typa, jest stary. - rzucił w stronę siostry, która odpowiedziała mu jedynie środkowym palcem.

Blondyn opuścił swój dom, ruszając do mieszkania przyjaciela. Pogłębiony w radości, szczęściu i z myślą że teraz jego życie w końcu się układa. Bez dawnych bliskich, lecz z ludźmi którzy chcieli przyjąć go do swojej rodziny z uśmiechem na twarzy. Bo od zawsze pragnął tylko miłości, która miała zaraz go spotkać.


Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.


      ***

Heeejka

Mamy prolog nowego fika i mam nadzieję że choć trochę was on zaciekawił. Mam nadzieję że będziecie czytać i wam się spodoba.
Do następnego, oby niedługo.

xoxo

Remember whatever you say. I'll love you foreverOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz