" လိုက်ကြစမ်း အိမ်ရှေ့စံကိုအပါခေါ်ခဲ့! ! "
ဘုရင်ကလက်မလျှော့သေးပါ။ အစောင့်တွေလွှတ်ပြီးလိုက်ဖမ်းခိုင်းနေသေးသည် ။ သူတို့ရဲ့အိမ်ရှေ့စံထပ်ပါသွားတော့ပြည်သူများဟာနန်းတော်ထဲကထွက်ပြီးလိုက်ကြ၏ ။
Jeon နှင့်တကွသူ့အကိုများဟာသဘော်စီရောက်အောင်ပြေးကြသည် ။ Jeonရဲ့လက်ထဲမှာတော့အိမ်ရှေ့စံပါသည် စတွေ့တဲ့အချိန်တုန်းကလိုမျိုးဆော့ဂျင်ကိုပွေ့ချီပြီးပြေးသည် ။
Jeon တို့သဘော်ပေါ်ရောက်တာနဲ့
ကျောက်ဆူးနှုတ်ကာ ဆိပ်ကမ်းမှအမြန်စွန့်ခွာကြသည် ။
" ကယ်ပါအုံး ဆော့ဂျင် .. ခေါ်မရတော့ဘူး! ! "
မောင်းနှင်နေတဲ့နမ်ဂျွန်းကလွဲလျှင် အကိုလေးယောက်ရောက်ကုန်းပတ်အလည်တွင်ကူပါကယ်ပါဟုအော်နေတဲ့ Jeon စီပြေးသွား
ကြသည် ။ ဆော့ဂျင်ကသွေးထွက်လွန်နေပြီးအသက်ရှုတာတွေမူမမှန်ဖြစ်နေသည် ။ မျက်လုံးများမှိတ်ကျနေသော ဆော့ဂျင်ကိုအကုန်လုံးက လှုပ်ယမ်းက နာမည်အော်ခေါ်ကြသည်။
ထိုအချိန် တော်ဝင်သဘော်များJeon တို့သဘော်နောက်လိုက်လာကြသည် ။ အိမ်ရှေ့စံကိုအပါခေါ်ဖို့အတွက် Jeon တို့သဘော်မြှပ်အောင်
အမြှောက်တွေနဲ့လှမ်းပစ်ကြသည် ။ အလိုလိုနေရင်း ဆော့ဂျင်ကိုထိခိုက်အောင်လုပ်ထားလို့တော်ဝင်ဆိပ်ကမ်း တစ်မြို့လုံးကိုဒေါသထွက်နေတဲ့ Jeon သူ့သဘော်အမြှောက်တွေနဲ့အနောက်ကလိုက်လာတဲ့ သဘော်တွေအကုန်ကို မီးလောင်တိုက်သွင်းပစ်သည်။ ဒီလောက်နဲ့ဒေါသတွေအတောမသတ်နိုင်လို့တော်ဝင်ဆိပ်ကမ်းမြို့ကိုပါ အမြှောက်တွေနဲ့လှမ်းပစ်သည် ။ Jeon ပုံကဆိုးသွမ်းနေတဲ့နတ်ဆိုးတစ်ကောင်ဝင်ပူးနေသလို မြင်မြင်သမျှဖျက်စီးနေသည် ။ အခုဆိုတော်ဝင်သဘော်များလည်းရေပြင်ပေါ်မှာပဲ မီးလောင်နစ်မြှပ်ပြီး တော်ဝင်မြို့ကြီးမှာလဲ မီးတွေလောင်နေပြီ ။
" အကုန်သေလိုက်! ! "
ဂျွန် မီးကုန်ယမ်းကုန်သောင်းကြမ်းပြီးချိန်တွင် မျက်ရည်များ အထိန်းအကွပ်မဲ့စွာစီးဆင်းလာပြီး ဆော့ဂျင်စီပြန်ပြေးလာသည် ။
