Nie, naprawdę.
Nikomu.
Nie zależy.
Nie mam.
Rodziny.
Prawdziwej.
Wszystkie słowa.
Mnie ranią.
W kurwe.
Mam nadzieję.
Że jest.
Ci przykro.
Bo ja...
Ulatuję.
Tak, mi też jest przykro.
Dobija mnie to.
Ciągle.
W głowie.
Czuje się.
Lub nie.
Ale nie częściej.
Raczej rzadziej.
Niż co chwilę.
Sama.
I oddycham.
Otwieram oczy.
Mrużę powieki.
Wzrok smutny.
Nie pusty.
Zraniony.
Sam.
I nie ma.
Nikogo teraz.
Na tym świecie.
Co mnie tak kocha.
Co mnie kocha*.
Tak, jest mi przykro.
To przerażające.
![](https://img.wattpad.com/cover/322881357-288-k211044.jpg)
CZYTASZ
melodia
Poetrywiersze, myśli, skróty Poddaje emocje egzekucji, bo karane za przestępstwa nikczemne nie mogą istnieć. Bo zło nie powinno się rozprzestrzeniać na nas biednych ludzi. Jak te myśli i słowa, które szykuje dla siebie jako karę. Pokutę. Rozgrzeszenie. Mi...