Wyobraź sobie.
Szum tłumu. Migrena. Stare drewniane krzesło. Ręce opadające mimowolnie na tak samo starą ławkę. Światła i kolory. Setka tańczących ludzi. Chaos. Nic do ciebie nie dociera. Tylko ten ból w klatce piersiowej. Gdzie serce, mimo wyboru, nadal myśli o tobie.
CZYTASZ
melodia
Poesíawiersze, myśli, skróty Poddaje emocje egzekucji, bo karane za przestępstwa nikczemne nie mogą istnieć. Bo zło nie powinno się rozprzestrzeniać na nas biednych ludzi. Jak te myśli i słowa, które szykuje dla siebie jako karę. Pokutę. Rozgrzeszenie. Mi...
