Ezgi: H-hayır ya, sen yanlış duymuşsundur.
Savaş: Bal gibi de öyle dedin. Senin Naz ile ne derdin var?
Ezgi: Dün Fukara'nın yanındaydı, gülüp bir şeyler diyorlardı!
Savaş: Sen bayağı bayağı kıskanıyorsun.
Ezgi: Kıskanmıyorum.
Savaş: Neyse ya. Sen biraz yat, dinlen. Belli ki hâlâ ayılamamışsın.
Ezgi: İyi tamam, hadi kapat.
Savaş: (Güler) Görüşürüz. (Kapatır)
Ezgi telefon kapanır kapanmaz yataktan kalkar ve hazırlanır. Üstüne bir şeyler giydikten sonra hızlıca evden çıkar.
...
Barış ve Büge hastaneye büyük bir heyecanla girerler.
Barış: Büge, ben çok heyecanlıyım!
Büge: Bende...
Doktorun yanına girerler.
Doktor: (Gülümser) Hoş geldiniz, buyurun Büge Hanım.
Büge: Hoş bulduk doktor hanım.
Doktor: Bakalım bugün cinsiyetini öğrenebilecek miyiz?..
Bebeğin kalp atışları duyulur.
Barış: (Gözleri dolar) Ben bakamayacağım Büge...
Büge: (Barış'ın elini tutar) Aşkım, sakin ol.
Barış ekrana bakar ve ağlamaya başlar.
Barış: Çok küçük... (Ağlayarak)
Doktor: Tebrik ederim, yakında bir kızınız olacak.
Barış: Kız mı?.. (Ağlayarak)
Doktor: Fotoğrafını ister misiniz?
Büge: Tabii ki...
...
Ezgi Naz'ın evine gider. Kapının önünde duran botun içindeki anahtarı alır.
Ezgi: Gerizekalı.
Evin kapısını açar ve içeri girer. Koşarsk merdivenleri çıkar ve yatak odasına girer. Çekmeceleri karıştırmaya başlar. Eline bir kağıt geçer.
Ezgi: Ölüm belgesi...
Belgeyi inceler.
Ezgi: Sevgi Yılmaz mı?
Cebinden telefonunu çıkarır ve belgenin fotoğrafını çeker. Bahçeden araba sesi gelir.
Ezgi: Hassiktir.
Hemen bulduğu ilk yere saklanır. Naz'ın giyinme odasına girmişti.
Gelen kişi Naz'ın sevgilisi Ege'ydi. Ege merdivenlerden çıkar ve yatak odasına doğru yönelir.Ezgi: Hassiktir...
Ege odaya girdiğinde çekmecenin açık olduğunu farkeder. Aldırmaz ve montunu yatağın üstüne koyup odadan çıkar.
Ezgi: Oh...
Ezgi camdan aşağı bakar ve o kadar da yüksek olmadığını farkeder. Buradan atlamaya karar verir. Camdan gözükmemeye çalışarak atlar ve ayağını tutar. Ses çıkarmadan bahçeden çıkar. Eve gidecektir fakat ayağını burktuğu için yürümesi zorlaşmıştı.
Ezgi zar zor eve geldiğinde kendini koltuğa atar.
Ezgi: Off...
...
Savaş: Zerya!
Zerya: (Gelir) Efendim aşkım?
Savaş: Ben Ezgi'ye gidiyorum. Hemen geleceğim bir tanem, tamam mı?
Zerya: Tamam hayatım.
Savaş Ezgi'nin evine gelir. Kapıyı anahtarıyla açar.
Savaş: Ezgi! Ezgi, ne oldu?!
Ezgi: Ayağım burkuldu.
Savaş: İyi misin?
Ezgi: İyiyim iyiyim.
Savaş: Nasıl oldu bu? Yine duramadın yerinde değil mi, dışarı çıktın, başına bela aldın?
Ezgi: Yok be! Alt tarafı, Naz'ın evine gittim...
Savaş; Ne yaptın ne yaptın?!
Ezgi: Annem ile ilgili bir şeyler bulmam gerekiyordu!
Savaş: Bir şey buldun mu?
Ezgi: Buldum.
Savaş: Ne buldun?
Ezgi: Ölüm belgesi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizemli İkizler
General FictionSavaş: Barış, başka ihtimal yok. Barış: Aslında... Bir ihtimal daha var.