Gizemli İkizler

Bölüm 48 - Yardım.

ismailhacioglu_2008

Ezgi: Ne yardımı, nereden buldun sen beni?!

Sasha: Diğerleri söyledi, evin yanmış, taşınmışsın.

Ezgi: Geç içeri, buz gibi dışarısı.

Sasha: (İçeri geçer) Oha, eve bak... Neyse, benim sana anlatmam gereken çok önemli bir şey var.

Ezgi: Ne oldu ya? (Karnını tutarak oturur)

Sasha: İyi misin sen?

Ezgi: İyiyim, anlat sen.

Sasha: Büşra...

Ezgi: Ne olmuş Büşra'ya?

Sasha: (Gözleri dolar) Öldü.

Ezgi: Nasıl, neden öldü?!

Sasha: Uyuşturucudan...

Ezgi: Dedim ben size. Ben size dedim! Kurtarın kendinizi, yeni bir hayata başlayın dedim!

Sasha: Bize uyuşturucuyu zorla verdi!

Ezgi: (Duraksar) Kim?

Sasha: ...

Ezgi: Sasha, kim dedim! Kim verdi size o lanet şeyi?!

Sasha: Yağız.

Ezgi: Ne?.. Neden daha önce söylemedin? Ben sizi ondan korurdum niye söylemedin?!

Sasha: Çok mutluydun onunla! (Ağlamaya başlar) İyi geliyordunuz birbirinize. Ayırmak istemedik...

Ezgi: Sizi teker teker öldüren adamla mı mutluydum ben yıllarca? ...Konuş!

Sasha: ...

Ezgi: Sizin yüzünüzdem ayağa kalkamaz oldum ben! O, beni de öldürmeye çalıştı, defalarca!

Sasha: Ne?..

Ezgi: Siz beni mutlu etmeye mi çalışıyorsunuz? Ben sizinle tanıştığım ilk günden demiştim, yalan yok dedim!

Sasha: Özür dilerim...

Ezgi: ...Tamam tamam, yardım edeceğim.

Sasha: (Gülümser) Gerçekten mi?!

Ezgi: Hı hı.

Sasha: Ezgi! (Sarılır) Çok teşekkür ederim!

Ezgi: (Gülümser) Şşş... Savaş uyuyor, sessiz ol.

Sasha: Savaş mı? Senin sevgilin olan Savaş?

Ezgi: Sus! Sen nerede kaldın ya? Neyse, anlatırım bir ara. (Sasha'nın eline anahtar tutuşturur) Sen şimdi al bunu, eve git. Orada kalın bu gece.

Sasha: Senin için sıkıntı olmasın?

Ezgi: Benim tek sıkıntım Yağız. Onu da halledeceğiz. Hadi git, yat uyu.

Sasha: Gerçekten çok teşekkür ederim! (Güler ve evden çıkar)

Ezgi gülümseyerek yavaşça ayağa kalkar ve yukarı çıkar. Yatağına tekrar yatar ve başını yastığa koyar koymaz uyur.

Ertesi gün

Sabah Ezgi, Savaş uyanmadan evden çıkmak için hazırlanır, tam kapıyı açacakken Savaş'ın sesiyle irkilir.

Savaş: Nereye böyle?

Ezgi: (Damağını kaldırır) Korktum be!

Savaş: Nereye gidiyorsun sabahın köründe?

Ezgi: Hiç...

Savaş: Nasıl hiç?

Ezgi: Dışarı işte.