Gizemli İkizler

Bölüm 33 - Yaşıyorsun!

dizifanx_2008

Zerya: Savaş! Aşkım uyan!

Savaş yerinden sıçrayarak uyanır.

Savaş: Zerya...

Zerya: Dünden beri hiç iyi değilsin. Ezgi'nin yanından gecenin bir körü, sarhoş geldin. Sabaha kadar titredin, Barış diye sayıklayıp durdun.

Savaş: Kâbus gördüm. Yine...

Zerya: ...

Savaş: Ben burada duramıyorum, hastaneye gideceğim-

Zerya: Savaş, çok hırpalıyorsun kendini.

Savaş: (Ağlamaya başlar) Çok üzülüyorum... Kardeşimi o halde görmeye dayanamıyorum.

Zerya: (Elini tutar) Ağlama... Barış seni böyle görse ne kadar üzülür, onun sana ihtiyacı var.

Savaş: Benimde ihtiyacım var. Öyle bir his ki bu, kalbimi yerinden sökmüşler gibi. Çok canım yanıyor... (Sarılır)

...

Barış'ın rüyası

Barış önceki rüyasında olduğu gibi yine bir yolda yürürken bir köprü görür. Köprüye yaklaştığında köprünün ikiye ayrıldığını, bir tarafta Savaş, bir tarafta Büge ve Can'ın olduğunu görür.

Barış: Ne oluyor?

Büge: Bizi bırakacak mısın Barış? Karını, çocuklarını?

Barış: Niye bırakayım Büge? Ben hep sizinleyim.

Savaş: O ne demek Barış? Karının, çocuklarının yanındasın ama benim değilsin, öyle mi?

Barış: Ne diyorsunuz siz? Hepinizi canımdan çok seviyorum.

Savaş: Bir taraf seçmelisin. Ben mi, karın mı?

Barış: Neden böyle bir seçim yaptırıyorsunuz bana?

Büge: Sen bizi ikiye ayırdın Barış. Seçmek zorundasın.

Barış biraz düşündükten sonra Savaş'ın olduğu tarafa yaklaşır. Tam köprüye adım atacakken bir ses duyar.

X: Baba!

Barış Büge'nin olduğu yöne döndüğünde küçük bir kızın ona seslendiğini görür. Kız köprüden koşarak geçer ve Barış'a sarılır.

X: Hadi bizim yanımıza gel.

Barış bir Savaş'a, bir Büge'ye bakar. Sonunda yolunu değiştirir ve Büge'nin yanına gider.

Büge: Seni çok seviyorum. (Sarılırlar)

Rüyanın sonu

Barış yavaşça gözlerini araladığında başında öten makineyi farkedip hastanede olduğunu anlar. Yüzüneki oksijen maskesini çıkarmasıyla beraber oksijen değeri düşer ve makine ötmeye başlar. Hemşire bunu görür.

Hemşire: (Maskeyi takar) Bunun burada kalması gerekiyor... Hasta uyandı!

Doktor gelir ve ışıklı kalemle Barış'ın gözlerine bakar.

Doktor: Tepki veriyor, yakınlarına haber verin.

Hemşire yoğun bakımdan çıkar.

Büge: B-barış iyi mi?!

Hemşire: Gayet iyi. Gözlerini açtı, bilinci yerinde. Siz eşi misiniz?

Büge: Evet... (Karnına dokunur) Ben hamileyim de, onu görebilir miyim?