Imkansız Aşk- EMİRHAN ÇAKAL

- 30 -

Efe ile arabaya bindim.
Efe çok sinirliydi.
Hızlı nefes alıp veriyordu ve dişlerini sıkmıştı.
Efe: Pezevenk! Keşke dövseydim!
Beyza: Dövseydin olay dahada büyürdü.
Efe: Beyza, nasıl böyle bir şey söyleyebilirdi?! Hayatını geçirmişsin onla!
Bir insan böyle yapar mı?! Sevmediğin biri olsa bile!
Beyza: Kapatalım lütfen konuyu efe.
Efe: Peki.
Yolda sadece dışarıya bakıyordum.
İstemsizce ağlıyordum ama farkında değildim.
Hala bunu bana nasıl diyebilir diye düşünüyorum.
Bana bunu nasıl yakıştırmıştı?
Evin önüne geldiğimizde efe bana baktı.
Efe: İstersen bu gece yanında kalayım.
Beyza: Çok teşekkür ederim ama tek kalsam daha iyi olur.
Efe yanağıma dokundu ve akan göz yaşımı sildi.
Efe: Ağlama lütfen, değmez.
Beyza: Çok hayal kırıklığına uğradım efe.
Efe: Anlıyorum seni ama güçlü durman lazım.
Çok güzel bir kızsın, kendini yıpratma lütfen.
Sadece efenin o güzel gözlerine baktım.
Beyza: İyi geceler, dikkat et.
Efe: İyi geceler, her zaman arayabilirsin, söz geleceğim.
Beyza: Canımsın.
Efenin yanağına bir buse kondurup eve geçtim.

Eve girdiğimde herkes oturma odasında film izliyordu.
Emirhan görünüşe göre gelmemişti.
Yüzsüz.
Hemen yukarıya kaçmaktı planım ama olmadı.
Özbey abi: Beyza?
Beyza: Efendim abi?
Yüzümü başka bir tarafa çevirmiştim, ağladığım anlaşılmasın diye.
İrem: Baksana bi.
Başka çarem yoktu.
Onlara baktım.
Ahmet, deha ve kuty ayağa kalktı.
Ahmet: Noldu? Niye ağladın?
Deha: O piç mi bir şey yaptı beyza?!
Kuty: Konuşsana!
Reckol: İyimisin?
Özbey abi: Durun lan! Beyza, her şey yolunda mı?
İrem hemen bana gelip sarıldı.
İrem: Noldu? Anlatmak istermisin?
İrem'e geri sarıldım ve ağlamaya başladım.
Ahmet: Beyza, ne olduğunu anlatırmışım artık?!
Reckol: Efemi bir şey yaptı?!
Beyza: Hayır.
Özbey abi: Niye ağlıyorsun o zaman?
Beyza: Emirhan.
Deha: Ne yaptı yine?
Onlara baktım ve anlatmaya başladım.
Özbey abi ve Reckol arada Emirhan'a sövüyorlardı.
Beyza: Sonra işte dediki:,,Daha düne kadar beni seven, bugün başkasını öpüyor.
Buna ne denilir şimdi?"
Bana bildiğiniz sürtük dedi.
Bende ona tokat attım ve ona asla hakkımı helal etmeyeceğimi ve onu sevdiğim için çok
pişman olduğumu söyledim.
Efe aslında Emirhan'la kavga edecekti ama ben hemen arabaya bindim ve efe beni eve bıraktı.
Özbey abi: Pezevenke bak sen!
Ahmet: Nasıl böyle bir şey diyebilir bunu sana?
Reckol: Eve gelsin bi, ben ona o lafı nasıl sokarım!
Kuty: Kafasımı güzel bunun? Gerizekalı!
İrem: Hala şoktayım!
Deha: Artık bizim eski emirhan değil, yaptığı çok yanlış.
Özbey abi: Ben ona şimdi gösteririm.
Özbey abi sinirli bir şekilde kapıya doğru yöneldi.
Beyza: Abi, boşver kavganın büyümesini istemiyorum.
Özbey abi: Büyürse büyüsün! O şerefsizliği yapmadan önce düşünecekti.
Karşısında kimin olduğunu biliyormu?!
Pezevenklik yaptığı!
Reckol: Aşkım sen beyzanın yanında kal, hadi bizde gidiyoruz.
Ahmet, Deha ve kuty Reckolün arkasından gidiyorlardı.
Tam kapıyı açmışlardı ki Emirhanı gördüler.

____________________________________
Umarım beğenmişsinizdir <333