Siedziałam tak jeszcze przez jakiś czas i płakałam nie mogłam przestać dziwiło mnie, że nikt do mnie nie przyszedł ani napisał ci zasmuciło mnie jeszcze bardziej nagle dostała powiadomienie z naszej grupy rodzinnej, ale tylko zerknęłam na ekran, bo nie miała siły nic pisać. Chat rodzinny monet. Dylan: ej widzieliście dzisiaj hailie? Shane: nie od powrotu ze szkoły jej nie widziałem. Tony: na obiedzie też jej nie było z nami. Will: ani z nami. Dylan: więc gdzie jest, bo my myśleliśmy, że będzie z wami jadła. Will: A my, że z wami. Tony: może siedzi w pokoju. Vincent: Shane proszę idź zobaczyć, czy hailie jest w pokoju i jak tak, to co robi. Shane: ok Po ostatniej wiadomości powiadomienia ucichły i po chwili w moim pokoju zapewne pojawił się Shane ja jednak nie chciałam i nie miałam siły z nim rozmawiać, więc nadal siedziałam. Shane: dziewczynko wszystko okej? – zapytał nic mu nie odpowiedział tylko słyszałam jak coś wyciąga usłyszałam pstryknięcie, a po chwili przyszło powiadomienie na grupę. Chat rodzinny monet. Shane: ej chłopaki patrzcie:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Tony: co jej jest? Shane: nie wiem nic nie mówi. Dylan: w szkole też płakała. Will: czemu? ktoś jej coś zrobił? Dylan: nie wiem. Shane: mi w samochodzie jak wracaliśmy mówiła to przez to, że rozmawiała o wspomnieniach z przyjaciółką. Tony: tylko żeby aż tak, i to jeszcze teraz też. Will: trzeba się dowiedzieć co się stało. Vincent: Shane zejdź do nas na dół zaraz wszyscy tam pójdziemy tylko najpierw musimy porozmawiać. Za chwilę usłyszałam jak otwierają się drzwi i ktoś wychodzi. Nie chciałam wstawać, bo stwierdziłam, że tak jest mi jednak wygodnie i musiałam się wypłakać.
