ဒီေန႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူေလွ်ာက္လည္ျဖစ္တယ္ bar သြားလိုက္ dancing room သြားလိုက္နဲ႔ေနရာအစုံကိုသြားေနခဲ့တာ
ေသခ်ာေပါက္ကြၽန္မအႀကံေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ေနာ္
ကြၽန္မကကိုယ့္ဘာသာဆိုအေနေအးတဲ့ထဲပါတယ္ ေသေရးရွင္ေရးမွမဟုတ္ရင္ေတာ္႐ုံကိစၥနဲ႔အျပင္မထြက္တတ္ဘူး အခုလဲခ်စ္လွစြာေသာသူငယ္ခ်င္းမေလးရဲ႕ '15 မိနစ္ထဲပါ'ဆိုတဲ့ကတိစကားနဲ႔ေရာက္လာခဲ့တာ ရလိုက္တဲ့သင္ခန္းစာကေတာ့ 'bae jin sol စကားဘယ္ေတာ့မွနးမေယာင္မိေစနဲ႔'ဆိုတာပါပဲ။
ၾကည့္အခုလည္း baseball ကစားခ်င္လို႔ဆိုၿပီးအတင္းေခၚ
လာတယ္။ ကြၽန္မသိခ်င္သြားတယ္။ baseballကြင္းကကြၽန္မေနတဲ့အိမ္နဲ႔ဆို သိပ္မွမေဝးတာ အစကတည္းကbaseballကစားခ်င္ရင္တန္းသြားလို႔ရတာကို သက္သက္အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီးၿမိဳ႕ပတ္ေနတာ။
ကြင္းထဲေရာက္ေတာ့ေယာင္လည္လည္နဲ႔တစ္ေယာက္ထဲက်န္ခဲ့တာ ေဟာဒီ့ကသနားစရာsullyoonaေလးပါပဲ။ ဟိုစပ္စလူးက သူ႔crushမမကိုေတြ႕တာနဲ႔ေကာ့ေတာ့ေကာ့ေတာ့နဲ႔လိုက္သြားေတာ့တာပဲ။ ကြၽန္မအၿမဲေတြးမိတယ္ တစ္ခါတစ္ေလၾကေတာ့လဲjin sol လိုမ်ိဳးေနရာတိုင္းဝင္ဆံ့ေအာင္ေနတတ္ခ်င္လိုက္တာလို႔။
ကြၽန္မလဲလူေတြနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းနားကထိုင္ခုံမွာဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။ နည္းနည္းအေပၚစီးက်တဲ့ေနရာမလို႔ထင္တယ္ viewကိုေတာ္ေတာ္ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ရတယ္။ အမွန္ေတာ့ ေသးေသးေကြးေကြးမမတစ္ေယာက္ေနာက္မွာ ေတာက္ေလွ်ာက္ကပ္လိုက္ေနတဲ့ ေက်ာနံပါတ္ 04 ဆိုတာကိုပဲျမင္တာပါ။ ဒါေတာင္သူ႔အရပ္ႀကီးေၾကာင့္ထင္းေနတာ။ မေတာ္တဆအခုခ်ိန္မ်ား မိုးႀကိဳးေလးထပစ္လိုက္ပါလား သူ႔ကိုအရင္ဆုံးမွန္မွာလို ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေတာင္ေတြးမိသြားေသးတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလအခ်စ္အတြက္ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးကိုေတာင္ပစ္သြားတဲ့ ေျပာမနာဆိုမနာေလးကိုၾကည့္ၿပီးၿပဳံးေတာ့ၿပဳံးလိုက္မိသား။
အဲ့အခ်ိန္မွာပဲ...ဘုန္း!!!
girl:"အားယား~~နာလိုက္တာ"
a man:"ဟာ အဆင္ေျပရဲ႕လားကေလးမ ထိခိုက္မိသြားေသးလား။"
girl:"ဟီး ရပါတယ္ ကြၽန္မအမွားပါ။ အရမ္းမနာပါဘူး။ "
