အျဖဴေရာင္ေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့အခန္းက်ယ္တစ္ခုထဲကြၽန္မေရာက္ေနတယ္။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုတစ္ခ်က္ငဲ့ၾကည့္ရံုနဲ႔တင္ မဂၤလာပြဲတစ္ခုကိုေရာက္ေနတာသိသာပါတယ္။
ကြၽန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အသိစိတ္အရ ကြၽန္မေရာက္ေနတာbaeနဲ႔အစ္မhaewonရဲ႕မဂၤလာပြဲျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ေလ။ ဒါေပမယ့္တစ္ခုခုမွားေနသလိုပဲ ဘယ္ေနရာကမွားေနတာလဲကြၽန္မမေတြးတတ္ဘူး။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာစဥ္းစားၿပီးေနာက္မွာလြဲမွားေနတဲ့အရာကိုကြၽန္မေတြ႔လိုက္ရၿပီ။ အခုဒီေနရာကbaeနဲ႔အစ္မhaewonရဲ႕မဂၤလာပြဲမဟုတ္ဘူးပဲ ဘာလို႔ဆို မဂၤလာေမာင္ႏွံရပ္ရမယ့္ေနရာမွာ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ကရပ္ေနခဲ့တာေလ။
ထူးဆန္းတာက ထိုအမ်ိဳးသားရဲ႕မ်က္ႏွာကိုကြၽန္မလံုးဝမျမင္ရဘူး။ သူနဲ႔ကြၽန္မ႐ွိေနတဲ့ေနရာနဲ႔အကြာအေဝးကဘယ္ေလာက္မွမျမင္ရေပမယ့္ ကြၽန္မထိုအမ်ိဳးသားရဲ႕မ်က္ႏွာကိုမွန္းဆလို႔မရဘူး။
ခနအၾကာခန္းမတံခါးႀကီးပြင့္လာကာ အျဖဴေရာင္ဝတ္စံုနဲ႔သတိုးသမီးေရာက္တယ္။
'ေနပါဦး ငါဘာလို႔ဒီေရာက္ေနတာလဲ baeတို႔ကဘယ္မွာလဲ ၿပီးေ႐ွ႕အဲ့သတိုးသမီးကဘာလို႔ရင္းႏွီးသလိုခံစားေနရတာလဲ'
ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာကြၽန္မေခါင္းထဲ၌ျဖတ္သန္းသြားတယ္။ အေျဖမ႐ွိေသးတဲ့ေမးခြန္းေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ခနေလးပါပဲ သိပ္မၾကာခင္မွာကြၽန္မအေျဖရလိုက္ပါၿပီ။ ကြၽန္မသိပ္ေၾကာက္ရတဲ့အေျဖတစ္ခုေပါ့
"ဟင္! Darling?"
*********
ကြၽန္မအိပ္ရာကႏိုးႏိုးခ်င္းနာရီကိုအလန္႔တၾကားၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ၇နာရီ႐ွိေနၿပီ။
'ဟူးအိမ္မက္ျဖစ္ေနတာပဲ ေတာ္ေသးတာေပါ့'
အသက္ကိုခပ္ျပင္းျပင္႐ွဴသြင္းလိုက္မိတယ္ တစ္ကယ္သာဆို..တစ္ကယ္အျပင္မွာဆို ကြၽန္မဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲေနာ္.. ကြၽန္မေကာင္မေလးက တစ္ျခားအမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္နဲ႔အတူဆိုတဲ့အေျခအေနကို ကြၽန္မဘယ္လိုမ်ားရင္ဆိုင္ရပါ့မလဲ
darlingကေလ ကြၽန္မကို႐ူးေအာင္လုပ္ေနတာ သိၾကရဲ႕လား
ပါးျပင္ေပၚတစ္လိွမ့္လွိမ့္စီးက်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကိုမတားဆီးပဲလႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ ကြၽန္မအခုလိုမငိုေတာ့တာ၁လေတာင္႐ွိေနခဲ့ၿပီ...
