လြန္ခဲ့တဲ့တစ္လက darlingရဲ႕စာဟာ ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးအဆက္အသြယ္ရမႈပဲျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မသိလိုက္ရၿပီ ကြၽန္မdarlingနဲ႔ျပန္မေတြ႔ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ။ ဒါေပမယ့္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေရးေရးေလးေတာ့က်န္ေနေသးတယ္။
'darlingကကြၽန္မကိုမခ်စ္ေတာ့တာမဟုတ္ဘူး'ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔တင္လံုေလာက္ေနပါၿပီ။ ကြၽန္မရဲ႕တစ္ေန႔တာကိုပံုမွန္အခ်ိန္စာရင္းအတိုင္းပဲျပန္လည္ပတ္ေနတယ္။ အရင္တစ္ပတ္က ကြၽန္မdarlingရဲ႕တိုက္ခန္းကိုျပန္ဝယ္ၿပီး အဲ့မွာပဲေျပာင္းေနျဖစ္တယ္။
Darlingရဲ႕အေငြ႕အသက္ေတြေရာ ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အမွတ္တရေတြေရာ ဒီတိုက္ခန္းေလးထဲမွာပဲ႐ွိေနတာေလ။ ကြၽန္မကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေပ်ာ္ေအာင္ထားတယ္ darlingကလည္းဒီလိုပဲျဖစ္ေစခ်င္မွာေသခ်ာပါတယ္။
*So say we'll be always, always
Say it will be you and me 'til the old days*
"Hello"
"Hello yoona နင္ဘယ္ေရာက္ၿပီလဲ"
"ငါအခုမွအိမ္ကထြက္မွာ"
"..."
"hello ညီမေလး ေက်ာင္းကိုပဲတန္းလာခဲ့ေတာ့ အစ္မတို႔ေက်ာင္းကေနပဲေစာင့္ေနမယ္ေနာ္"
အစ္မနဲ႔baeရဲ႕၅လျပည့္အတြက္ ကြၽန္မတို႔တက္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းေလးကိုသြားၿပီး ေထာက္ပံ့ေၾကးေတြသြားလႉဖို႔ျပင္ထားျခင္းျဖစ္တယ္။ အစ္မLilyအပါအဝင္ ကြၽန္မတို႔ေလးေယာက္ မနက္၈နာရီအစ္မရဲ႕ေကာ္ဖီဆိုင္မွာဆံုဖို႔ေျပာထားေပးမယ့္ ကြၽန္မကေနာက္က်သြားတယ္ေလ။
baeက အစ္မhaewonကိုဖုန္းေပးလိုက္ပံုေထာက္ရင္ သူစိတ္ဆိုးသြားၿပီပဲ။ ရည္းစားရၿပီးတာေတာင္ အခုထိေခ်ာ့ေနရတဲ့ကေလးႀကီးအေၾကာင္းေတြးမိၿပီး ကြၽန္မရယ္မိလိုက္ျပန္ပါၿပီ။
"Bae နင္စိတ္ဆိုးေနလဲ ငါကေခ်ာ့မွာမဟုတ္ဘူးေနာ္"
"ဟြန္႔ သိပါတယ္ နင္ကငါ့ကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးေလ"
"အဟင့္ မမ~~yoonaက ကေလးကိုဆူေနတယ္ အရမ္းေၾကာက္တာပဲ"
'shit!'
ပါးစပ္ကေနပါထုတ္ဆဲမိေတာ့မလိုထိျဖစ္သြားရပါတယ္။ bae တို႔မ်ား သူ႔မမရင္ခြင္ထဲဝင္ၿပီးပန္းႏုေသြးေနလိုက္တာမ်ား ဘယ္အခ်ိန္ေစာင့္ကန္ခံရမလဲပဲ
