ျပတင္းေပါက္ကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ တိုက္ခတ္လာတဲ့ေလမွာဆားနံ႔သင္းသင္းေလးကိုခံစားလိုက္ရတယ္။ ဟိုတယ္ေရွ႕ကသစ္ပင္ေပၚမွာ ပင္လယ္ေပ်ာ္ဇင္ေရာ္တို႔ရဲ႕အသံဆာဆာေလးေတြကိုနားေထာင္မိေတာ့ စိတ္လိုလက္ရၿပဳံးမိသြားတယ္။
အရွိန္မေသေသးတဲ့အၿပဳံးေတြနဲ႔ အိပ္ယာေပၚကအေကာင္ေပါက္ေလးကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ ဘယ္ကတည္းကႏိုးေနမွန္းမသိတဲ့သူမေလးက မ်က္ေစာင္းေရးေရးေလးလွမ္းထိုးတယ္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ မေန႔ညကျမင္ကြင္းေတြကိုပါျပန္ျမင္လာၿပီး စခ်င္စိတ္တစ္ဖြားဖြားေပၚလာတာေၾကာင့္မို႔..
"အဟြန္း! ႏိုးေနၿပီလားdarlingရဲ႕ မေန႔ညကအေပၚမွာေနထားရတာဆိုေတာ့ ပင္ပန္းၿပီးအိပ္ေနမယ္ထင္ထားတာ..."
"အခ်စ္!"
ကြၽန္မစလိုက္ေတာ့မေက်မနပ္တဲ့အသံေလးနဲ႔ေအာ္တယ္ေလ။
ဟုတ္တယ္ေလစလည္းစခ်င္စရာပဲဟာ။ မေန႔ကသူမကေျပာၿပီးခ်က္ခ်င္းကြၽန္မေပၚတက္လာတာေၾကာင့္အစကလန႔္သြားေပမယ့္ သူမေလးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ၿငိမ္ေနေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မလုပ္တတ္မကိုင္တတ္နဲ႔ လူအေပၚကေနဆူပုတ္ပုတ္ေလးထိုင္စဥ္းစားေနတာေၾကာင့္ ကြၽန္မကပဲ...အဟမ္း
ဒါေပမယ့္ ေအာက္ကိုမခ်တာေတာ့လုံးဝအာမခံပါတယ္။ တစ္ညလုံးသူမပဲအေပၚမွာေနခဲ့တာ။ အေပၚမွာပဲ အင္းးးး...
"ဘာလို႔လဲdarlingရဲ႕အခ်စ္ေျပာတာမွားလို႔လား"
ကြၽန္မကအင္ႏိုးစန႔္႐ုပ္ေလးနဲ႔စေတာ့ darlingရဲ႕မ်က္ႏွာကတစ္ျဖည္းျဖည္းဆူပုတ္လာပါၿပီ
"အခ်စ္ေနာ္!ၾကည့္ေန ေနာက္တစ္ေခါက္ darlingနာမည္ကိုေအာ္ေခၚရေအာင္လုပ္ပစ္မယ္ ဟြန႔္"
"မေခၚပါဘူးေနာ္ darlingပဲနာမည္ေခၚတာမႀကိဳက္ဘူးဆို။ မေခၚဘူး"
"အခ်စ္လို႔!"
********
စိတ္ဆိုးေနတဲ့ေကာင္မေလးကိုအနမ္းေလးတစ္ပြင့္နဲ႔ေျပေစၿပီး မနက္စာအျပင္မွာစားဖို႔သြားၾကတယ္။
မနက္စာစားၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္တြဲၿပးီ ပင္လယ္ကမ္းစပ္တစ္ေလွ်ာက္လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျဖစ္ၾကတယ္။
"Baeအဆင္ေျပမယ္ထင္လား"
ကြၽန္မတို႔မေန႔ကတစ္ေန႔လုံးBaeနဲ႔အဆက္အသြယ္မရတာေၾကာင့္စိတ္ေတာ့ပူမိသား။
