Esaret

4

Kızlar ne kadar bağırıb çağırıb dertlerini anlatmaya çalışsalarda hiç kimse dinlemedi onları
  İkisinide bir odaya tıkdılar birazdan kadın odaya elinde kiyaferle geldi
Güneş odaya giren kadının yanına koşup konuşmaya başladı

"Bakın hanım efendi lütfen biriniz dinleyin artık beni "
Kadın güneşin lafını bitirmesine izin vermedin kızın yüzüne tükürdü

Güneş artık ne sakin kala biliyor ne sabrede biliyordu Nazlının ikide bir sakin ol telkinleri artık hiç bir işe yaramıyordu avazı çıkdığı kadar bağırıb "YETER BEEEEE dinleyin artık beni ,ne bok yedimde geldim şu şehre ya ben değilim hanım efendi ben düeilim aradığınız her kimse o qız ben değilim yeter artık bi durun beee "

Kadın yeniden elini kaldıracağı sırada kadının arkasından odaya giren iki kız kadını uzaklaşdırdı
-Ana dur biz hall ederiz lütfen yetmedi mi yapdıklarınız

Kadın odadan çıkmadan Güneşe dönerek
"Bana bak Avjin bu odaya döndüğümde hazır ol yoksa seni kimseye brakmam kendi ellerimle gebertirim "

Güneş anlamaz gözlerle arkadaşına dönüp kapıya döndü " Kafayı yemiş bunlar ne Avjini be Güneşim ben Güneeş diye bağırdı

Kızlar ağlayarak Güneşe sarıldılar
"Ablaaam çok özledik seni çok neden yapdın bunu abla neden kaçdın "

Güneşin iyice siniri bozulmaya başlamışdı bir gezi diye geldiği şehirde tutsağa dönmüşlerdi resmen
Başını iki yana sallayarak kendisine gelmeğe çalışdı kızları kendisinden uzaklaşdırarak karşılarına geçdi

"Bakın kızlar hiç değilse siz dinleyin beni bakın yemin ederim ben sizin ablanız değilim adınızı bile bilmiyorum be  "

Kızlar bir birine bakıp yeniden gözleri yaşlarla doldu Güneşe dönerek
"Bak abla böyle yapmakla eline hiç bir şey geçmeyecek birazdan Baran ağalar gelecek bak gerçekden seni seviyormuş biliyormusun abla kaçdığında ne dedi ? " Benden önce kim bulursa bulsun Avjinin kılına zarar gelirse karşısında beni bulur"

Güneş elini suratına atarak bir kaç kere ovaladı

"Kızlar siz ger zekalımısınız ulan insan Ablasını tanımaz mı yani belki ablanıza biraz benziyorumdur ama o kadarda değildir yani hem insan hiss eder yahu kan bağı diye bir şey var "
Kızlardan biri o birisine işaret etdi hemen biri kalkıp kaopyı konturöl etdi öbürü elbisesinin içine yapdığı cebinden telefonunu çıkarıp hemen galeri ye girdi Güneşe uzatarak

"Hadi bak bakalım biz geri zekalımıyız diye biz Ablamızı tanımayızmı diye "
Güneş telefonu alıpda resimler bakdığında kendinden şüphe etmeye başladı telefonu arkadaşına uzatarak

" Ben yalnışmı görüyorum yoksa o resimdeki ben miyim ? "
Nazlı resimlere bakarken gözlerini belerterk ağzı bir karış açık kaldı

"Güneş sen yalanmı söyledin bana "
Anın şokunu atlatan Güneş

" Lan salak ne saçmalıyorsun evet benziyor hatda baya kopyam gibi ama rutin bir araşdırmadan sonra anlaşılır aradıklarının ben olmadığım "

Kapı kırılacak gibi dövüldüğünde kızlar korkuyla Güneşe bakdı
"Hadi abla lütfen değiş üzerini yoksa anam canımızı okuyacak "