Esaret

28

Güneş son kez şansını denemek istedi

" Neyi konuşacağız ? Konuşulacak bir şey yok ki, belli ki ya testleri karışdırmışlar ya da birisi bilerek değişdirmiş "

Baran artık kızı az da olsa tanıyordu eğer bir şeyden eminse nasıl aslan kesilip savunduğunu görmüşdü ama şimdi sadece gözlerini kaçırarak bahane üretiyordu

"Testi bizden başkası bilmiyordu kim değişdirecek ?"

Güneş bilmem der gibi onuzlarını kaldırıp indirdi

" tamam o zaman ben O ayileyi ve Aşireti toplayıp durumdan haberdar edeyim ve testi yeniden yapalım "

Adamın tehdidine hemen tepki gösteren kız duvara sabitlediği bakışlarını hemen adama çevirdi

Baran zaferle sırıtırken Güneş artık oltaya geldiğinin farkındaydı ama adam kızın o kadar kolay konuşmayacağını bildiği içi

" bak eğer o test herkesin haberi olarak yeniden yapılırsa biliyormusun ne olur ?"

Güneş konuşmadan başını hayır anlamında salladı

" Ben sana söyleyeyim Aşiret büyükleri zaten bu kızlar ikiz değilmi diğeri kaçdığına göre Baran ağanın karısı olarak bu kız devam etsin der "

Güneşin heyretle gözleri büyüdü
" ne saçma düşünce şekli bu özgür barakın diyecekleri yerde beni hepden mi esir edecekler ?"

Barah başını hafif sallayarak konuşmaya başladı

" Bak bende hoşnut deyilim bu durumdan sen bana her şeyi anlat ki yardım ede bileyim "

Güneş artık kaçacağı yer kalmadığını anlayınca omuzlarını düşürerek arkasına yaslandı ellerini yatağın üzerinde birleşdirerek konuşmaya başladı

"Aslında bu test olayını konuşduğundan beridir aklımı kurcalayan şeyler vardı
Çok birşey bilmiyorum ama sadece
Babamın ben doğmadan Doğuda görev yapdığını biliyorum

Benim hep bu topraklara merakım vardı Annemler de buraların mucizevi bir yer olduğunu söylerlerdi hep "

Baran " Neden "

Güneş adamın birkaç saniyelik bakdıkdan sonra devam etdi

"Annemlerin uzun yıllar çocuğu olmamış Babamda çok asi söz dinlemez bir polismiş bir gün eli kolu güçlü bir adamın tekerine çomak sokmuş olacak ki babamı İstanbuldan Doğuya sürmüşler
Buraya geldikden bir yıl sonra annem hamile kalmış
Ortalık sakinleşdikden sonra babamı İstanbula yeniden çağırdıklarında Babamlar gitmemiş ki burası mucizevi yer hayırlısıyla evladımızı kucağımıza alalım "

Yüzünde buruk bir gülümsemeyle
konuşmaya devam etdi kız

"Annemin anlatdığına göre erkek çocuk bekliyorlarmış doğumdan sonra dokdorda Annemlerde şok olmuşlar Babam hep bedenen kız olarak doğsan da hareketlerin karakterin erkek gibi der beni erkek kızım diye severdi
Sonra işde babam erken emekliliğe ayrılmış hayatlarını bana adamışlar
Ta ki o korkunç kazayadek "

Baran düşüncelere dalark kızı dinliyordu bitirdiğini anlayınca kıza bakdı
Yanaklarından yaşlar süzülen kızı görünce içi param parça oldu

Göz yaşlarını silmek için elini kaldırdığında Güneş adama fırsat vermeden yatakda arkası adama dönük şekilde yatmaya başladı

Baran oturduğu sandalyeden kalkarak kızın omuzuna dokunarak

"Çok üzgünüm Sana yaşatdıklarım içinde Yaşadıkların içinde "
Diyerek odadan çıkdı