Esaret

13

Güneş arkasındakı karqaşaya aldırmadan konağın en yüksek yerine çıkarak bir zamanlar gelmek için delirdiği şehrin manzarasına bakmaya başladı

Aslında şu anda gözünün önünde duran bu şehrin manzarası değil kardeşinin yüzüydü ağlayarak kaç saat oturduğunu unutduğu yerden kalkmaya çalışırken bir anda neye uğradığını şaşırdı genç kız

Tam o kadar yüksekden düşeceği sırada Baran yakalamışdı karısını

Kolundan çekerek balkona indirdi kızı ,Güneş az daha düşmenin korkusundan tir tir titrerken Baran  kızın kolunu brakarak
Eliyle kızın boğazını tutup bir anda duvara yapışdırdı

Parmaklarını sıkdıkca Güneşin gözlerinden damlalar adamın bileğine dökülüyordu

"Sakın birdaha bu sabahkı gibi şov yapma seninde dediğin gibi benim bir lafıma bakıyor o insanlar , ben izin versem hepisi seni parçalamaya hazır ne sabrımı ne şansını zorlama "
Güneş nefretle adamın gözlerine bakmaya başladı

Baran  ağa kızın boğazını brakıyormuş gibi yapıp bir anda daha sert sıkarak kızın kafasını taş duvara vurdu
" Anladın mı ? Güneş inadına cevap vermeyince
Baran kızın kafasını bir daha taşa çarparak bağırdı "Anladınmı Laan "

Güneşin son duyduğu şeydi adamın dediği sozler
Gözlerini açdığında penceresi bile olmayan bir odadaydı
Bir süre yatakdan kalkmadan taş tavanı izledi
Sonra açılan kapı sesine döndü usulca gözleri

Bir kadın kapının yanında durmuş yaşlı gözlerle bakıyordu Güneşe

Kadının bakışlarından anladı Güneş bu kadın onlardan olamazdı onlar ilk andan nefretle bakıyordu kendisine ama bu kadın belli ki üzülmüşdü kendisi için

Güneş zorlukla yatakdan kalkmaya çalışdı artık 2 gündür ağzına tek lokma dahi girmemişdi kadın
kendisini toparlayarak kıza yaklaşdı

Tepsideki yiyecekleri sehpaya brakıp güneşin yanına yatağa oturdu kadın
"Ah be kızım neden yapdın bunu kendine "

Artık hiç gücü kalmaya kız
" Yemin ederim ben o değilim birinizde bana inansın artık"

Kadın güneşin saçlarını usul usul okşamaya başladı
" yapma böyle razı gel artık kaderine
Önceden hiç değidlse susarak isyan ederdin  Baranda zarar vermeden beklerdi seni şimdi ki isyanın onun öfkesini körüklemekden başka bir işe yaramayacak kızım yazık etme kendine "

Kapının bir anda açılıp duvara çarpmasıyla iki kadında neye uğradıklarını şaşırdılar
Baran ağa "ben demedimmi size bu kata kimse çıkmayacak diye- " sözü yarıda kaldı adamın

Kızın yanındakı kadını görünce aslında çokda şaşırmamışdı hep böyleydi çünkü

"Ana ?"