Esaret

17

Baran Güneşi hastaneden çıkardıkdan sonra normal olan odaya almışdı kendiside kızın kaldığı odaya geçmişdi

Zaten sadece uyumak için geliyordu yatak odasına karısı kaçdıkdan sonra öncekinden daha işkolik olmuşdu

Güneş adamın işe gitmesini fırsat bilip çardağa çıkdı erkekler işe gitmiş kadınlar masa başındaydılar hala ,
Gülşah hanım gelininin çardağa çıkdığını görüp

" Gelin gel otur kahvaltını yap " dedi

Güneş kadının çağırmasından cesaret alarak masaya yaklaşdı masada toplam 3 kadın 2 kız oturuyordu

Kızlardan biri ayağa kalkarak gitmeye yeltendiğinde Gülşah hanım

"  Helin yerine otur " dedi otoriter bir sesle
Güneş olanlara anlamsız gözlerle bakıyordu kızlardan biraz yaşlı kadın
" Ana brak gidelim ağrımıza gidiyor bununla aynı sofraya oturmak "

Gülşah hanım sadece bakışlarıyla susdurdu kadını

Gitmek için kalkan kız Babannesine dönerek "Babamın katiliyle aynı sofraya oturmam "

Güneş duyduklarıyla gözleri büyüdü

Gülşah hanım elini masaya vurarak

"Otuur" diye bağırdı kız korkusundan hemen yerine oturmuşdu
Anne kız oldukları belli olan kız ve annesinin gözlerinden yaşlar akarak sofrada oturmaya devam etdiler

Güneş boğazını temizleyerek 
konuşmaya yeltendiğinde

Gülşah hanım bu sefer Güneşe dönerek

"Kahvaltını yap " dedi kısaca

Diğer kız ortamdakı havayı dağıtmak için " yenge kolun nasıl oldu"  diye sordu

Güneş  " şimdi yerimi kolumun " diye geçirdi içinden

" biraz daha iyi" dedi kısaca

Kahvaltı boyunca Gülşah hanım ve Baranın kız kardeşi olduğunu anladığı kızdan başka diğerleri Güneşle konuşmamışdı

Konakda birkaç defa daha karşılaşdığı kadınsa her karşılaşdıklarında kı gibi kızı sadece izliyordu

Biran önce masadan kalkmak için bir kaç şeyi ağzına tıkışdıran kız
teşekkür edip kalkacağı sırada

Gülşah hanım masadan kalkmış
Gelin kahvemi yap odama getir diyip gitmişdi

Güneş anlamaz gözlerle kadının arkasından bakdı
Bu kadında kişilik bozukluğumu vardı acaba odaya geldiğinde çok samimi konuşmuşdu kendisiyle
Ama şimdi çok sert gözüküyordü

Baranın kardeşi kalkmış ve kızın koluna girerek

" Hadi sen kahveyi yapana kadar sohbet edelim "

Güneş kapının önüne gelip bir kere vurup odaya girdi

Kadın gülümseyerek " Gel kızım " dedi
Güneş  "Evet kesinlikle bu kadın normal değil " diye geçirdi içinden

Kahveyi ikram edil oturmuşdu Güneş lafa nasıl gireceğini düşünüyordu  bu kadın bu konakda ona insan gibi davranan tek insandı

Güneş " Ben nasıl başlasam bilemiyorum "

Kadın güneşe samimi bir şekilde gülümseyerek
" Rahat ol kızım unuttun mu biz seninle bu odada gelin kaynana değil iki arkadaşız "

Güneş " bana inanmanız için ne yapmam gerekiyor "

Kadın koltukda Güneşe yaklaşarak elini kızın elinin üzerine koyarak

" Avjin kızım bak anlıyorum korkuyorsun o yüzden böyle bir yalana el atdın ama merak etme kızım ben her zamanki gibi senin yanındayım "

Güneş başını kaldırıp kadının gözlerinin içine bakarak konuşdu " Yemin ederim yalan söylemiyorum " dedi

Gülşah hanım birkaç saniye kizin gözlerinin içine dikkatle bakdı sonra elini çekerek kahvesinden bir yudum aldı kaşları çatılan kadın

" Kahveyi kim yapdı" diye sordu
Güneş " Ben yapdım kötümü olmuş  aşağıda sordum nasıl içersiniz diye sade dediler "

Kadın heyretle Güneşe bakdı
" Sen gerçekden Avjin  değilsin "