Esaret

48

Baran Avjinin gelmesinin şokunu atlatamadan arkasından koşmakdan nefes nefese kalmış Güneş gelince iyice şaşırmışdı

Güneş " ay geç kalmadım değil mi "
Avjine dikkatle bakan güneş hiç kimseyi umursamadan
"Vay be gerçekden aynaya bakıyormuşum gibi "

Zerda hanım artık korkudan  tirtir titriyordu öfkeyle arkasına dönen kadın Dilşah hanıma bakdı

İki kız birkaç adım atıp salonun ortasında durdu önce söze başlayan Güneş oldu
"İyi akşamlar"

Artık Baranın doğru söylediğini gören ağalar Zerda hanıma böcekmiş gibi bakıyorlardı

Baran kızlara kızmak işini sonraya brakıp yüzüne mosmor olmuş Zerda hanıma döndü

"Ne diyordunuz az önce iki kızda karşınıza çıkmadan söylediklerim sadece iddia ve iftiraydı değil mi Zerda hanım "

Aslan elini beline atarak silahını çekdi ve Barana doğrultdu

"Geberteceğim seni Anama nasıl böyle iftira atarsın o yanındakiları  da öldürüceğim seni de Ben Anama iftira atdırmam ben onun oğluyum "

Birden yüzüne vurulan gerçeklerle nasıl baş edeceğini şaşıran Aslan delirmiş gibi davranıyordu 26 yıl annesi aylesi bildiği insanlar aslında kendisinin hiç bir şeyi olmadığını öğrenmesi adamın aklını öyle bir bulandırıyordu delirmek raddesine gelmişdi

Takıntılı bile olsa aşık olduğu kızı almak için geldiği konakda hayatını isminin ,soyisminin bile kendisinin olmadığını öğrendi

"Ana birşey desene hepsi yalan Aslan benim öz oğlum desene neden sustun ?"

Zerda hanımın gözünden yaşlar süzülmeğe başladı çünkü Zerda hanımın 4 kızı olmasına rağmen  en çok Aslanın annesi olmayı seviyordu kucağında onunla konağın avlusundan girdiğinde herkes nasıl imrenerek kıskanarak bakmışdı ona Aslandan sonra 2 kızı daha doğmuşdu Zerda hanımın ama o sadece Kendisi bile doğurmadığı Aslanın Annesiydi

Gözlerinden yaşlar süzülerek oğluna bakdı " Evet oğlum sen benim oğlumsun Gerçek bir Şanlı olmaya bilirsin ama sen benim canım oğlumsun ben bu hayatda en çok senin annen olmayı sevdim ben senin sayende yaşamaya nefes almaya devam etdim ?"

Avjin ilk kez o zalim ,duyqusuz Annesinin ağladığını görüyordu dayanamayarak

"Peki biz Ana peki bizi neden sevmedin senin gerçek evlatların biziz kendi kanından canından olmayan şu adama gösterdiğin sevginin binde birini vermedin bize ?"

Zerda hanımın oğluna sevgiyle bakan gözleri Avjin ve Güneşe döndüğünde gözlerinde sonsuz bir nefret vardı bir anne dokuz ay karnında taşıdığı  doğurduğu çocuklarına nasıl bu kadar nefret ederdi ki

Alayla güldü kadın
"Biliyormusun neden çünkü siz bir zayıflikdan başka birşey değilsiniz benim güçlü olmam için intikamımı almam için gereken 2 tane zayıf kız çocuğu değil arkamda dağ gibi duracak erkek evlatdı "

Avjinin Annesine karşı içindeki son merhamet ve sevgi hissi de öldü kadının bu sözlerinden sonra

"O yüzden mi hayatımı mahvetdin önce istemediğim hiçbir zaman sevmeyeceğim adama mahkum etdin sonra beni bir piyon gibi kullandın "

Zerda hanım artık yolun sonuna geldiğini qayet iyi anlıyordu o yüzden gerçekleri saklamanın bir manası yokdu

"Evet kullandım hiç değilse 9 ay karnımda taşımamın evlenene kadar sana yapdığım Anneliğin borcunu bir qıram da ödemiş oldun "
Güneş karşısında konuşan kadının ne kadar acımasız ne kadar zalim olduğunu  ilk gün o, konağa adım atdığında görmüşdü ama hep içinde kızı kaçdı onları kötü durumda brakdığı için geçici bir kızqınlık hatda belki kırqınlık zannediyordu
Oysa ki şu anda gözlerinden nefret dilinden zehir akan bu kadının yanında büyümediği için kendini şanslı hiss ediyordu .

Terasdakı her kes şok olmuş vaziyyetde kadını dinliyordu

Kadın parmağını Avjine kaldırıp kızı göstererek
"Senin geberip gitmen gerekiyordu "

Güneş daha fazla dayanamayarak

"Eee yeter be utanmadan yapdığın canavarlığa birde bahane mi arıyorsun merak ediyorum da o gün o konakta ahlaksız diye bana yapmadığını brakmadığında bir an olsun kendi yapdığın ahlaksızlıkları hatırladın mı "

Zerda hanım "Doğru konuş belimle ben -"

Güneş kadının lafını ağzına tıkarak

"Şşşşt sakım o cümleyi tamamlayayım deme çünkü her doğurandan anne olmuyor mesela ben senin gibi -"
Bir süre düşünür gibi yapıb

"Neyse sana ne desem az gelecek içimde soğumayacak nasılsa senin gibi bir her neysen işte yanında büyümekden se Aliye annemin yanında gerçek bir anne sevgisiyle büyüdüğüme seviniyorum "

Konunun tamamen dağıldığını gpren Güneş ellerini bir birine çırparak gerçek konuya dönerek

"Gel gelelim bunca şamatanın sebebine bakıyarumda kininden çatlamak üzeresin hadi bizde sana bizi 9 ay karnında taşıdığın için bir şans verelim kinini kus şu çoook önemli intikamın sebebini söyle de defolup şu lanet Şehirden gideyim "