Esaret

10

Güneş uyandığında bir süre gözlerini açmadı içinden şimdi nerde olsa Nazlı gelip beni uyandırır diye geçirmişdi içinden
Sonra bir anda yaşananlar geldi aklına ne demişdi o adam" Nazlı sizlere ömür "

Güneş elekdirik çarpmış gibi açdı gözlerini ve evet bu olanlar bir kabus değil uyandığı yatak da en yakın arkadaşıyla zor bela izin alıpda çıkdıkları o 1+1 küçük ama içine dünyalar kadar mutluluk sığdırdıkları evin yatağı değildi bu olanlar gerçekdi ve bu canavarlar
güneşin bu hayatda en büyük iyiksini almışlardı elinden

Güneş yatakdan kalkarak banyoya girdi elini yüzünü yıkayıp aynaya uzun uzun bakdı 24 yldır her gün  gördüğü yüzüne  nefret ediyordu artık
Aylesini kaybetdiğinde 15 yaşındaydı Güneş yine böyle bir günde hastane odasında açmışdı gözlerini doktorlar artık bu hayatda yapayalnız olduğunu söylediğinde
Dünyalar başına yıkılmışdı mezarlıkda eş dost aylesini gömüp baş sağlığı verdikden sonra teker teker gitmiş ve Güneş mezarlıkda yapayalnız kalmışdı
O gün ilk defa Nazlıyla tanışmışlardı sanki göçüp giden aylesi son görevini o mezarlıkda kızlarına can yoldaşı bahşederek ödemişlerdi

Birkaç mezar ötede sessizce ağlayan kız kalkıp Güneşin yanına gelmiş ve " Biliyormusun bir kaç ay sonra ağlayamayacaksın bile sonra bir gün gelecek benim gibi sadece sessizce ağlayıp kalkıp gideceksin "

Güneş o gün hiç tanımadığı kıza sarılmış ve bağlra bağıra ağlamışdı zaten o günden sonra hiç ağlamadı Güneş

O günden sonra hiç kopmadılar güneş yetimhanede kaldığı 3 yıl boyuncada hep görüşdüler ve Güneş 18 ne basdığında yalnız başına eve çıkacağını söylediğinde Nazlı Babasına günlerce yalvarmış ve kendi evlerinden sadece 1 ev ötede bir eve çıkmışlardı

Annesi gecenin birinde hiç tanımadığı bir canavar tarafından yol ortasında bıçaklanmış ve ölmüşdü
o yüzde en büyük hayali dünya turuna çıkmaya bile korkuyordu Nazlı
Güneş yavaş yavaş korkusunu yensin diye yurt içinde en yakın sonra biraz daha uzak şehirlere gitmek için ikna ediyordu Nazlıyı birkaç şehir sonra da başarmışdı ama bu son şehire
Doğuda kadın cinayetleri çok olduğu
İçin hiç gelmeyi istememişdi Nazlı
Güneş zor bela ikna etmişdi arkadaşın

Şimdi aynada gördüğü  kendisi değil
En yakın arkadaşının kardeşinin katiliydi

Odaya döndüğünde pencerenin önünde sırtı kendisine dönük adamı gördü

Güneş " ne zaman ?" Diye sordu
Baran arkasına döndüğünde bir zamanlar deli gibi sevdiği kızın perişan halini izledi birkaç saniye sonra

" ne nezaman ? Diye sordo o da

" Uzatmayın öldürecekseniz öldürün bitsin artık bu işgence "

Baran ağa bir şey diyecekke susdu yine alev alev yanan gözlere bakdı bir süre sonra

Ahesde adımlarla Güneşe yaklaşarak kulağına eğildi fısıldayarak ama nefret dolu sözlerini söyledi bir zamanlar canını bile vereceği kıza

"Seni bir kerede öldürüp acına son vereceğimi sanıyorsan yanılıyorsun
Sen her gün azar azar öleceksin gözlerimin önünde "