Esaret

26

Gülşah hanım oğlunu kovdukdan sonra kıza bakdı saçı başı kıyafetleri perişan haldeydi kızın

Yatağın üzerinde oturmuş dizlerini kendisine çekerek ağlıyor ve sadece

"Umut burdayım gel beni kurtar dıyordu "

Kadın ne kadar çalışdıysa kızı sakinleşdiremedi son çare

Kızı omuzlarından tutarak
"Güneş kendine gel " diye sarsdı Güneş ismini kadının ağzından duyunca sanki rüyadan ayılmış gibi etrafa bakındı Baranın odada olmadığını görünce kadına sarılarak bağıra bağıra ağlamaya başladı

saatlerce ağladıkdan sonra yorqun düşerek uyuya kaldı kız

Gülşah hanım kızın uyuduğunu görünce odadan çıkdı oğlunu kapının yanında yere çökmüş öylece elindeki kağıtlara bakarak  oturduğunu görünce oğluna değilde yabancıya bakarmış gibi bakarak

" Gel " dedi

Baran idamına razı mahkum gibi annesinin peşine takıldı

Odaya girer girmez arkasını dönen kadın oğluna okkalı bir tokat vurdu

"Nasıl yaparsın ha nasıl ben seni böyle mi yetişdirdim senin için onca acıyı boşuna mı çekdim ben ,Babana benze diye mi yıllarca neler çekdim görmedin mi hadi kör oldun görmedin duymadın da mı ,öz annenin çekdiği acıları başka birine nasıl yaşatmaya kalkarsın sen ?"

Baran yapdığının ne kadar kötü bir şey olduğunu o anda bile biliyordu ama öfkesi vicdanına qalip gelmişdi  yapdığı hareketle bir tek o kızı değil Annesinide mahvetdiğini şimdi daha iyi anlıyordu ama çok geçdi işde

"Ana çok pişmanım ne olur affet beni "

Gülşah hanım oğluna bakdı yabancı gibi sonra

"Seni önce Allah sonra O, günahina girdiğin kız affetsin "

Annesine cevap vermek için ağzını açan adamın sözü ağzında kaldı dışarıdan gelen bağırışma sesleriyle ikiside dışarıya kaçdı

Güneş  elinde kadının odada unutduğu silahla konağın kapısındaki adamlara kapıyı açmaları için emir veriyor ama adamlar çıkamayacağını anlatmaya çalışıyorlardı

"Açın Lan kapıyı tutamassınız artık beni burada açç açç"diye bağıran kıza hiç kimse cevap dahi vermiyordu artık

Baran şok içinde kızın delirmiş gibi kapıya vurmasını bağırmasını izliyordu öylece

Aşağıdakı terasda durmuş kızın çaresizliğini keyifle izleyen kadınlar rahatsız oluyormuş gibi  

"Ne oluyor be gece gece delirdin mi gelin hanım görmüyormusun o kapının ne kadar sağlam olduğunu ne o kıracakmısın ? "

Güneş son çare Dilşaha bakarak

"Söyle açsınlar " dedi kadın keyifle kıza
"Kocan Avjinin bu evden sadece cesedi çıka bilir dedi "

Gözü dönmüş kız "Cesedi öyle mi hadi bakalım bir tek benim mi cesedim çıkıyor bu lanet konakdan "

diyerek konağın deposuna girdi deli gibi birşeyler arayan kızın gözüne bidondakı sıvı ilişince kapağını açarak kokladı yüzünde şeytani bir gülümsemeyle depodan çıkan kız önce merdivenlerin son 5,6 basamağına

Sonra konağın kapısına benzini dökerer çakmak almak için mutvağa girdi çalışanlar korku içinde kızın elindeki silaha bakarak geri çekildi aradığını bulan kız mutvakdan çımarak kapıya yöneldi

Başını kaldırıp Dilşaha sözlerini söylemek isteyen kız Baran ağayı görünce gözünün içine bakarak

"Cesedim çıkarmış öyle mi bak bakalım bir tek benimmi yoksa bu bok çukuru konağının içindeki herkesinde mi cesedi çıkıyor bu konakdan "

Çakmağı ateşleyen kız önce kapıyı sonra merdivenleri yakmay başladı

Gülşah hanım tepkisiz kızı izleyen oğlunu kolunda tutup kendisine çevirdi

"Bir şey yap " dedi

Baran " Brak içindeki öfkeyi kussun bu zaferi onu kendisine getirecek " diyerek yanan kapıyı  ve avluyu izlemeğe devam etdi