Esaret

18

Güneş sevincinden havalara uçacakdı nerdeyse

" Oh be sonunda çok tüşükkür ederim nolur nolur konuşun oğlunuzla braksın gideyim "

Gülşah hanım daha şaşkınlığını atamamışdı üzerinden

" Nasıl olur bu insan insana benzer ama Avjinle sen aynı kişisiniz sanki "

Güneş " inanın bende resmini gördüğümde en az sizin kadar şaşırdım  "

Gülşah hanım "Merak etme kızım ben Baranla konuşurum sen odana git dinlen istersen "

Güneş kapıya gülince durdu ve kadına döndü

"Nasıl anladınız "
Gülşah hanım yüzündü buruk bir tebessümle
"Ben şeker hastasıyım ve her sabah kahvemi Avjinden isterdim gizlice şekerli kahve yapardı bana ,bunu ikimizden başka kimse bilmez"

Güneş gülümseyerek "ve şimdi ben biliyorum buradan gideceğim güne kadar bu görev artık bende "

Ve odadan çıkdı

*

Baran şirkete gelmiş ama aklını bir türlü işlere veremiyordu son çare arkadaşını aramış ve acil yanına çağırmışdı

Tık tık kapı sesini duyduğunda kendisini azda olsa toparlamış gelene bakmışdı

"Kardeşim iyi misin acil gel diyince hemen kalkdım geldim "

Baran " gel kardeşim hoş geldin aklım çok karışık birinden yardım almassam delirecekmişim gibi "

" oğlum korkutmasana adamı birşeymi oldu yengede bulundu çok şükür abi sen zaten intikam adamı değilsin karınıda seviyorsun sakın ha ne kendini ne o kızcığazı üzme "

Baran " Ali zaten problemde o ya oğlum qaliba ben çok büyük bir yalnış yapdım o kız Avjin olmaya bilir "

Ali arkadaşına delirmiş gibi bakıyordu

Ali" lan oğlum bi git allah aşkına ya " kendi kendine gülerek " Avjin değilmiş " diyip gülmeye devam etdi
Ama arkadaşının çatılan kaşından ne kadar ciddi olduğunu anlayınca kendisine kelerek

" Hadi lan sen ciddisin 😯 peki ne yapmayı planlıyorsun ?"

" Bilmiyorum bilsem seni çağırırmıyım bir akıl ver bana ne yapmalıyım "

"Abi bence en kesin ve acil çözüm DNA testi "

Baran arkadaşının öne sürdüğü fikri pek beğenmesede başka çare olmdığınıda biliyordu

Çalan telefonla konuşmalarını bölündü

Annesinin aradığını gören adam hemen telefonu açarak
" efendim Ana birşeymi oldu ?"

Gülşah hanım " Oğlum merak etme heş şey yolunda işlerin bitdiyse bu gün biraz erken gel konuşacaklarm var seninle

*
Akşam olmuş her kes masa başına toplanmışdı

Baran Güneşin masaya gelmediğini görünce

" Şiyar git Avjini çağır "
Şiyar hemen Anasına dönmüş kadın kaş göz işaretiyle gidib çağırmasını istemişdi

Baran bir şeyler olduğunun farkında olsada sustu

Şiyar yalnız dönüp Abisine
" Abi yengem gelmeyeceğini söyledi aç değ- "

Elini masaya vurarak yerinden kalkan adamla sözü yarıda kalmışdı

Baran kızın odasına kadar çok sinirli gelsede kapıya ulaşdığında durup biraz kendisine gelmeğe çalışdı
Eğer bu kız kerçekden de karısı değilse yeteri kadar günahına girmişdi daha fazla incitmek istemiyordu kızı

Kapıya bir kaç defa vurup odaya girdi

Güneş geleni görünce önce bir şaşırmışdı bu adamda kapı çalma gibi incelik varmıydı ki

" Oo Baran bey bu ne incelik bende bu seferde kapıyı siz kırırsınız diye düşündüm "

Baran ne kadar sakin kalmaya çalışıyorsa bu kız bir o kadar damarına basıyordu

Baran " Kapı benim değilmi ister kırarım ister normal çalıp açarım seni ilgilendirmez "

Güneş tam ağzını açıp karşılık vereceği sırada adam yine konuşdu

" Neden yemeğe gelmiyorsun ? "

Güneş " aç değilim "

"Senin aç olup olmaman umrumda bile değil ben çağlrıyorsam geleceksin "

Güneş kaşının birini kaldırıp adama meydan okur gibi bakdı

"Bak seen Siz bu ağa olayına fazla kapdırmış olmayasınız ? Çünkü ben sizin o ağam ağam diye peşinizden koşduran kölelerinizden değilim "

Baran elini ensesine atarak bir kaç defa ovdu

"Bana bak kızım sana karşı nazik olmaya çalışıyorum benim ayarlarımla oynama "

Güneş adamın dibine kadar girerek " Yoksa " desi tehditkar bir sesle

Güneş yapdığı haraketin yalnış olduğunu saniyeler içinde  adamın gözlerinde çakan şimşekden anlasada artık çok geçdi
Güneş ne olduğunu anlamadan
Kendisini yatakda adamın da karnının üzerinde boğazını sıkarken bulmuşdu

Ne kadar çırpınsa da bir türlü ellerini gevşetmiyor kızı boğmaya devam ediyordu Baran
Güneşin son gördüğü Gülşah hanımın oğlunu sarsması oldu