(29)🛑Translation Drop သခင်လေးဟုခေါ်သည် သခင္ေလးဟုေခၚသည္

395 18 5
                                    

စာစဉ်က freeအပိုင်းupတာ အပိုင်း၇ထိတော့ရှိနေပါပြီ
Linkကို ကိုယ့်ရဲ့ conversationsမှာတင်ပေးထားပါတယ်
Edit 🛑သခင်လေးဟုခေါ်သည်
the adventure of young master
ဘာသာပြန်သူက dropသွားပါပြီ အရင်ပေးထားတဲ့ စာစဉ်တင်တဲ့ page linkကလည်း ရှမ်းကိုးမီးဆိုတဲ့နာမည်ပြောင်းထားတာတွေ့ပါတယ်။

စာစဉ် အမည် - " သခင်လေး ဟု ခေါ်သည် "
မူရင်း - The Adventure of Young Master
Source - Webnovel
အမျိုးအစား - Eastern Fantasy , OP MC , Comedy , Super Handsome MC , Cool-blooded MC, Adventure , etc...
Author - Brei
Chapters - Ongoing ( 1029 )

( ဇာတ်လမ်းအကျဉ်း )
အသက်အငယ်ဆုံးသော စကြဝဋ္ဌာ ကောင်းကင် နတ်ဘုရားတို့၏ ဘုရင်ဖြစ်သူ ကျင်းရုံသည် အကြောင်းကိစ္စတစ်ချို့ကြောင့် ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ပြင်ပသို့ သွားလာခွင့်ကို ပိတ်ပင်ထားခြင်း ခံခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် ... သူ .. အိမ်မှ ..
ပြေးထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။
.. သူ၏ မဟာ အိမ်ပြေး အကြံအစည်ကို စတင် အကောင်အထည် ဖော်လေတော့ရာ .. သူ၏ စွန့်စားခန်းများနှင့်အတူ ယခုဇာတ်လမ်းလေးက စတင် အသက်ဝင်လာခဲ့လေတော့သည်။

Trans - Your Young Master.

အခန်း ၁ "ငါထွက်ပြေးမယ်"

အား .. အား .. ငါ .. အ .. ပြင် .. ထွက် .. ချင် .. တယ် .. .. ငါ .. အပြင် ထွက်ချင် .. တယ် ..........။
ကျင်းမိသားစု စကြဝဋ္ဌာ နတ်နန်းတော်၏ မိသားစု နန်းဆောင်မှနေ၍ နားကွဲမတတ် ကျယ်လောင်စူးရှသော ကလေးသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ခြင်းပင် .. ထိုအော်သံက စကြဝဋ္ဌာ တစ်ခုလုံးရှိ အုပ်စိုးသူ နတ်ဘုရားများကို ရှိသည်ဟုပင် မထင်နေပေ။
စံအိမ်အတွင်းရှိ စကြဝဋ္ဌာ နတ်နန်းတော်မှ အုပ်စိုးသူ ကျင်းမိသားစုများသာ ထိုင်သည့် ရာဇပလ္လင်ထက်၌ အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်အရွယ် လူငယ်လေးတစ်ယောက် ထိုင်နေကာ သူကြိုက်သည့် ကစားစရာ အရုပ် မဝယ်ပေးသဖြင့် အမေကို ပုန်ကန်နေသည့် ကလေးတစ်ယောက်ပမာ ခြေဆောင့်လိုက်လေသည်။
ထိုလူငယ်က ကျင်းရုံပင် ဖြစ်၏။ လက်ရှိ စကြဝဋ္ဌာတစ်ခုလုံး၏ အုပ်စိုးသူ .. နတ်ဘုရား အပေါင်းတို့၏ ဘုရင် ဖြစ်သည်။ ကျင့်ကြံမှုတွင် အဆုံးစွန်အဆင့်သို့ ရောက်ရှိနေသော အသက်အငယ်ဆုံး ပါရမီရှင်လည်း ဖြစ်သည်။ သူ့အား ပါရမီရှင်များအားလုံး၏ ပါရမီရှင်ဟု ဆိုနိ်ုင်လေသည်။ အသက် ၂၄ နှစ်အရွယ်မှ အဆုံးစွန် အဆင့်သို့ ရောက်ရှိခဲ့သူ သူ့ဖခင် ဖြစ်သူ စကြဝဋ္ဌာ နတ်ဘုရင်ကြီး ဖန်းရုံထက်ပင် ပိုမို သာလွန်နေပေသည်။
သို့သော် .. ကျင်းရုံကား အသက် ၇ နှစ် အရွယ်မှာပင် အဆုံးစွန် အဆင့်ကို ရောက်ရှိခဲ့လေရာ .. မည်မျှအထိ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလိုက်သည့် ဖြစ်ခြင်းနည်း။ ထိုကလေးငယ်က သက်ရှိတစ်ယောက်လေများလား .. မဟုတ်ပေ .. သူတို့က နတ်ဘုရားများ ဖြစ်ကြသည်။ သို့သော်လည်း ကျင်းရုံက နတ်ဘုရားတို့၏ အုပ်ချုပ်သူ အရှင်သခင် တစ်ယောက် ဖြစ်ပေသည်။
ထိုအတွက်ကြောင့်ပင် သူအသက် ရှစ်နှစ် အရွယ်ကတည်းက ဖခင်ဖြစ်သူ၏ အတင်းအကြပ် ထီးနန်းလွှဲအပ်ပေးခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။ မှန်ပေသည်။ သူထိုအချက်ကို လားလားမှ နှစ်ခြိုက်ခြင်းမရှိဘဲ ထွက်ပြေးရန်ပင် ကြိုးစားခဲ့သေးသည်။ သို့သော်လည်း သူ့ဖခင်က သားဖြစ်သူအား နှစ်ဆယ့်လေးနာရီ တစ်ရက်လုံးလုံး မျက်စိအောက်မှ အပျောက်မခံဘဲ စောင့်ကြပ်ထားလေရာ သူမည်ကဲ့သို့ လွယ်လွယ်ကူကူနှင့် လွတ်မြောက်နိုင်လိမ့်မည်နည်း။ ထို့ကြောင့်ပင် ဖိအားပေးခြင်း ခံခဲ့ရပြီး ထီးနန်းကို လက်ခံကာ ကျင်းမိသားစု၏ စကြဝဋ္ဌာတစ်ခွင် အုပ်စိုးသူ ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။
အရှင် .. အရှင်မင်းကြီး .. ကျေးဇူးပြုပြီး စိတ်လျော့ပါဦး .. သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် ယောက်ျားတစ်ယောက်က အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ဟန်နှင့် ပြောလိုက်သည်။ သူပုံစံကို ကြည့်ရုံနှင့် ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်နေသည်က အသိသာပင်။ ကျင်းရုံ၏ စွမ်းအားကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းကြောင့်တော့ မဟုတ်ပေ။ ဤအတိုင်း ရှေ့ဆက်နေလျှင် တစ်စုံတစ်ခု ဆိုးဆိုးရွားရွား ဖြစ်ပျက်တော့မည်ကို သူကြိုပြီး ခံစားနေရသည်။
ငါဘယ်လိုလုပ် စိတ်လျော့ထားရမှာလဲ .. ပြောစမ်း .. ငါဒီနန်းတော်ရဲ့ ဘုရင်ဖြစ်လာပြီးကတည်းက တစ်ခါမှ အပြင်မထွက်ရသေးဘူး .. ဘုရင်ဆိုတာ .. တိုင်းခန်းလှည့်လည်သင့်တယ် မဟုတ်ဘူးလား ..ဟမ့် ..မှန်လား .. ဒါပေမဲ့ .. ဟိုအဘိုးကြီးတွေက ဘာဖြစ်လို့များ ငါ့ကို အပြင်ထွက်ဖို့ အမြဲပိတ်ပင်နေရတာလည်း မသိဘူး .. ကျင်းရုံက ဒေါသထွက်ထွက်နှင့် ရေရွတ်လိုက်လေသည်။ သူနတ်ဘုရင်ဖြစ်လာပြီးကတည်းက သူ့ဖခင်က သူ့အား အချိန်တိုင်းလိုလို ထပ်ကာတလဲလဲ အပြင်ထွက်ခွင့် ပိတ်ထားခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ပို၍ စိတ်ရှုပ်စရာ ကောင်းသည့်အချက်က သူ့ဖခင်က ဘာကြောင့်လဲဆိုသည့် အကြောင်းပြချက်ကို လုံးဝ မပေးခြင်းပင်။
ဒါ .. ဒါက .. စကြဝဋ္ဌာ နတ်နန်းတော်သခင်၏ အထိန်းတော် တစ်ဦးဖြစ်သူ ကျိယင်းမှာ ငိုရမည်လား ..ရယ်ရမည်လား မသိတော့ဘဲ မဲ့ပြုံးသာ ပြုံးလိုက်ရတော့သည်။
သခင်လေး .. သခင်လေးကို အတွေ့အကြုံ မရစေချင်လို့ အပြင်မထွက်ခိုင်းတာ မဟုတ်ဘူး .. သခင်လေး အပြင်တစ်ခေါက် ထွက်သွားတာနဲ့... သခင်လေးတောင် သတိမပြုမိလိုက်တဲ့ ကပ်ဘေးကြီး ဆိုက်ရောက်လာမှာ.. ကျိယင်းက စိတ်ထဲတွေးလိုက်မိသည်။
ကျင်းရုံတစ်ယောက် အသက်ရှစ်နှစ်အရွယ်တွင် သရဖူ ဆောင်းရတော့မည့် အချိန်၌ သူအမြန်ဆုံးသော အရှိန်ဖြင့် ပြေးထွက်လာခဲ့သည်။ ထိုစဉ်က နတ်နန်းတော် တစ်ခုလုံး နန်းတက်ပွဲအတွက် အလှပ်ရှုပ်နေကြသည်ဖြစ်သလို .. ဖခင်ဖြစ်သူကိုယ်တိုင်ကလည်း သားဖြစ်သူ ထိုမျှလောက် သတ္တိကောင်းလိမ့်မည်ဟု ထင်မှတ်မထားခဲ့ခြင်းကြောင့်သာ .. သူတကယ် ထွက်ပြေးသွားမည်မှန်း မည်သူကများ ကြိုသိလ်ိမ့်မည်နည်း။
မည်သို့ ဆက်ဖြစ်သနည်း ဆိုသော် .. ကျင်းရုံသည် စကြဝဋ္ဌာ နတ်နန်းစံအိမ်၏ အဓိက ဂိတ်တံခါးသို့ ရောက်လာချိန်တွင် .. ဂိတ်တံခါးရှေ့၌ သန်းနှင့်ချီသော လူများက ဘုရင်အသစ်ကို ဖူးမျှော်ရန် စောင့်ဆိုင်းနေကြလေသည်။ လူအုပ်ကြီးက ကျင်းရုံအား တွေ့လိုက်သောအခါတွင် .. လောကတစ်ခွင်လုံး ရပ်တန့်သွားသလို သူတို့၏ အကြည့်များက ကောင်းကင်ထက်တွင် အမြန်ဆုံး အရှိန်ဖြင့် ပျံဝဲသွားနေသော လူငယ်လေး တစ်ယောက်တွင်သာ ရှိနေကြတော့သည်။ သူ၏ အရှိန်က မြန်သည်ဟု ဆိုနိုင်သော်လည်း သူတို့အဖို့ ကျင်းမိသားစု၏ ဘုရင်ငယ်လေးကို ဖျတ်ခနဲ တွေ့လိုက်ရသည်။
ကျင်းရုံမှာ ထိုစဉ်က ရှစ်နှစ်သာ ရှိသေးသော်လည်း .. ဘိသက်ခံပွဲသို့ တက်ရောက်လာကြသည့် အထဲမှ မိန်းကလေး အားလုံးလိုလိုမှာ ထိုစက္ကန့်ပိုင်းမျှသော အချိန်တိုအတွင်း သူမတို့၏ ရတနာသိုက်များ ရှိရာ ကိုယ်ပိုင် လှိုဏ်ဂူထဲတွင် စိုစွတ်နေသွားသည်ကို ချက်ချင်း သိလိုက်ကြသည်။ မိန်းကလေးများ ရုတ်တရက် ဆူညံပွက်လောရိုက်သွားသံက ကျင်းမိသားစု နန်းတော်တစ်ခုလုံး ပြိုကျတော့မည့်အလားပင်။
မိန်းကလေးများအားလုံး အရူးအမဲသားစားမိသလို .. သူမတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းပိုင်းမှနေ၍ ပူပြင်းလောင်မြိုက်လာသည်ကိုပင် ခံစားနေရသည်။ သူမတို့ ထိုကလေးအတွက် ကိုယ်ဝန်ဆောင်ပေးချင်မိကြသည်။ ကလေးတစ်ယောက် ဆိုလျှင်ပင် ပြဿနာ မရှိချေ။ သူမတို့အားလုံး ထိုကလေး အတွက် လိုလိုလားလား ကလေးငယ်လေးများ မွေးဖွားပေးချင်မိလေတော့သည်။
နောက်ဆက်တွဲများ မည်သို့ ဖြစ်လာမည်ကို ဂရုမစိုက်နိုင်ကြတော့ဘဲ .. လက်ထပ်ပြီးသား မိန်းကလေးများသည်ပင် ကျင်းရုံနောက်သို့ ကောက်ကောက်ပါအောင် ပြေးလိုက်သွားကြလေသည်။ ကျင်းရုံမှာ ထို အမျိုးသမီးများကို သူဘာများ ထိခိုက်စော်ကားထားမိသနည်းဟု စဉ်းစားမရဘဲ ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်နေချိန်တွင် ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် သူ့ဖခင်က သူ့ကို အိမ်ပြန်ခေါ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူ့အတွက် ကံကောင်းသည့် အချိန်တစ်ခုတော့ မဟုတ်နေခဲ့ပေ။
ဟမ့် .. ငါစိတ်ပြောင်းလိုက်ပြီ .. ငါအပြင်မထွက်တော့ဘူး .. ဒီတစ်ခါ အဝေးကို ထွက်ပြေးမယ် ..ငါ့ကိုတားဖို့ မကြိုးစားနဲ့ ထိုသို့ ပြောပြီးသည်နှင့် ကျင်းရုံသည် ရုတ်တရက် အလင်းတန်း တစ်ခုအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီး ကောင်းကင်ထက်ဆီသို့ ထိုးတက်သွားလေတော့သည်။
ကျိယင်းမှာ အကြောင်သား ငေးနေရာမှ သတိပြန်ဝင်လာပြီး တိတ်လန့်တကြား အော်ဟစ်လေတော့သည်။ အရှင်မင်းကြီး
ကျိယင်းသည်လည်း မင်းကြီး သွားရာဘက်သို့ အလင်းတန်းတစ်ခုကဲ့သို့ ပြေးလိုက်သွားရင်း မျက်နှာထက်၌ ချွေးစေးအေးများ တလိမ့်ပြီး တလိမ့် ကျဆင်းလာခဲ့သည်။ မင်းကြီး၏ ခမည်းတော်နှင့် မယ်တော်တို့က နန်းဆောင်ထဲတွက် လက်ရှိအချိန်၌ မရှိနေကြပေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ကျင်းမိသားစု၏ မူလကလန်ခွဲဖြစ်သော ရှီကလန်မှ အထူးဧည့်သည်တော်များအဖြစ် ဖိတ်ကြားခံရသောကြာင့် ပွဲတက်နေကြခြင်းပင်။ ခမည်းတော် ဖန်းရုံက ကျင်းရုံ၏ အပြင်ထွက်လိုစိတ် မည်မျှပြင်းထန်သည်ကို ကောင်းစွာ သိထားသောကြောင့် ကျင်းရုံအား မျက်ခြေမပြတ် စောင့်ကြည့်ရန် သူ့အား အတန်တန် သတိပေးမှာကြားခဲ့သည်။
ကျင်းရုံက အမြဲတမ်းလိုလို နာခံတတ်သော ကလေးငယ် တစ်ယောက်ပမာ ပလ္လင်ပေါ်တွင် ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်၍ မည်သည့် စကားတစ်ခွန်းကိုမှ အတွန့်တက် ငြင်းပယ်ခြင်းမရှိခဲ့သောကြောင့် ကျိုယင်းမှာ မင်းကြီးက ထိုသို့ လုပ်လိမ့်မည်ဟု ဘယ်တုန်းကမှ ထင်မထားခဲ့မိချေ။ ကျင်းရုံနောက်ဆုံးအကြိမ် သောင်းကျန်းခဲ့သည်က ရှစ်နှစ်သား ကတည်းက မဟုတ်ပါလား .. ထို့ကြောင့်ပင် သူဤအကြိမ်၌ အငိုက်မိသွားရခြင်း ဖြစ်လေသည်။
ရုတ်တရက် .. ကျိယင်းမှာ ပြေးလွှားခြင်းကို ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ချွေးသံတရွှဲရွှဲနှင့် ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လှိုက် အသက်ရှုရင်း အနီးပတ်ဝန်းကျင်တွင် စတင်လှည့်ပတ် ရှာဖွေလိုက်လေသည်။ သူ့အသွင်အပြင်က သူ့ဘဝကို တစ်စစီ ဆွဲဆုတ်ပစ်မည့် သေမိန့်တစ်ခွန်းကို စောင့်နေရသည့် လူတစ်ယောက်ပမာ ဖြူဆုတ်နေလေသည်။
မင်း .. ကြီး .. သူ .. တကယ် . .. ထွက်ပြေးသွားပြီ .. ကျိယင်းမှာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ယင်လာသလို ခံစားလိုက်မိသည်။ ကျင်းရုံ၏ တည်ရှိမှုကို သူနောက်ထပ် အာရုံခံမရတော့ချေ။ ထိုအခြင်းအရာက သူ့မျက်နှာထက် မိုးကြိုးတစ်စင်း ပစ်ချခံလိုက်ရသလိုပင်။ သူဒူးထောက်လျက်သား ထိုင်ချလိုက်ပြီး မျက်စိစုံမှိတ်ကာ ကျရောက်လာမည့် ပြစ်ဒဏ်ကို စောင့်ဆိုင်းနေရုံသာ တတ်နိ်ုင်လေတော့သည်။
... ...
သေမျိုးလောကတစ်ခု၏ အပြင်ဘက် အပိုင်းတွင် အနက်ရောင်နှင့်ရွှေရောင် ဂိတ်တံခါးကြီး တစ်ခုလေထဲတွင် ပေါ်ထွက်လာလေသည်။ ထိုဂိတ်တံခါးက မြင့်မြတ်ခမ်းနားလွန်း၍ .. ကြည့်လိုက်သူများအဖို့ ထိုင်ရှိခိုးချင်စိတ်များပင် ပေါက်လာနိုင်သည်။
ရုတ်တရက် .. ဖျတ်ခနဲဆိုသလို ..
မြင့်မြတ်ထည်ဝါသော ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါနှင့် စကြဝဋ္ဌာကောင်းကင်အား ဆန့်ကျင်နိုင်လောက်သည့်အထိ ရက်ရက်စက်စက် ချောမောခန့်ညားသည့် ယောက်ျားပျိုတစ်ယောက် ပေါ်ထွက်လာခဲ့လေသည်။ သူ့မျက်ဝန်းများက လခြမ်းကွေး မျက်ခုံးများအောက်၌ တရိပ်ရိပ် လဲ့ဖြာတောက်ပ ကခုန်နေကြသည့် ကြယ်ကလေးများနှင့်တူပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းသားများက မြင်လိုက်ရသည့် အမျိုးသမီးတိုင်း အပိုင်သိမ်းထားချင်စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်လာမိလောက်သည့်အထိ လှပသော ထုဆစ်ထားသလိုပင်။ သူ၏ အဖြူရောင် ဆံပင်တိုစစများက ထောင်မတ်နေကြပြီး လောကကြီးတစ်ခွင်လုံးအား နစ်မွှန်းမြုပ်လိုက်နိုင်သည့် မဟာ သမုဒ္ဒရာပြင်ကျယ်ကြီး တစ်ခုအလား ထင်နေရတော့သည်။
အသိသာပင် .. ထိုသူက သူ၏ နန်းတော်နှင့် တာဝန်များအကြားမှ အောင်အောင်မြင်မြင် ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်လာနိုင်ခဲ့သူ နတ်ဘုရားတို့၏ ဘုရင်ကြီး ကျင်းရုံပင် ဖြစ်လေသည်။
ကျင်းရုံသည် ချက်ချင်း ဝမ်းသာရွှင်မြူးလာခဲ့ကာ နှစ်ခြိုက်စွာ ပြုံးလျက် စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ဟစ်ကြွေး လိုက်မိလေတော့သည်။
နောက်ဆုံးတော့ .. ငါ .. အပြင်ရောက်လာပြီပဲ ..ဟား ဟား ဟား ဟား ...

ရှန်ရှလမ်းညွှန် (XianXia Book list)႐ွန္႐ွလမ္းၫႊန္ Where stories live. Discover now