Final

520 47 149
                                    

To Teshima Shindo

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

...To Teshima Shindo.

Bakugou'yu anlamaya başlıyorum...

...Shindo'ya her baktığımda onu gördüğümden.

İnsan birini kalpten sevince, baktığı herkeste onu arıyormuş. Özellikle sevdiğiniz kişi sizden alınınca özlemle harmanlanan sevgi sizi buna itiyor.

'Unuttum demek bile hatırlamaktır seni,' diye bir söz okumuştum geçenlerde, ben seni çoktan unuttum Katsuki, derdim hep kendi kendime.

“Anne, anne bana balon alacağım demiştin, ne zaman alacağız? Gidelim artık sıkıldım ben!”

Eteğimden tutup çekiştiren kızıl saçlı kızıma baktım. Yeşil gözleri yavaş yavaş yaşarıyordu, birazdan bağırıp çağıracağını gösteriyordu. Gözlerimi karşımdaki mezar taşına çevirdim küçük kızımın eteğimi daha çok çekiştirmeye başlamasını umursamayarak.

Bakımsız duruyordu mezar taşı. Anlaşılan bayan Bakugou bu hafta uğrayamamıştı buralara. Burnumu çektim ve taşa bakmaya devam ettim.

Tanrı bizi sevmiyormuş Bakugou; senden sevdiğini aldı, benden sevmem için verdiği seni.

Ve ölüm gerçekten güzel şeymiş. Süslemiş seni.

“Anne hadi ama, çok sıkıldım buradan! Neden buradayız biz? Babamı istiyorum!”

Gülümsedim, telefonumu çıkarttım ve numarayı tuşlayıp ona verdim. Kızıl saçlarını karıştırdım ve alnına bir öpücük kondurdum. “Al, git konuş babanla,” dedim boğazım düğüm düğüm. Kocaman gülümseyip telefona sardı küçük ellerini ve biraz uzaklaştı benden.

Dizlerimi kırdım. Aklıma doluşan anılarla burnumun ucu yanmaya başladığında sinirle gülümsedim. “Senden önce hiç ağlamazdım. İyice sulu göz ettin beni.” sözlerime bir cevap alamayınca gözlerimden bir bir düştü yaşlar.

Kaç yıl olmuştu? 15-20?

Her şey değişti. Her şey. Tooru kardeşini kaybetti, şehir değiştirdi. Jirou ve Denki nişanlandı şu sıralar, en son üç ay önce bir araya geldik, onlar da kendi hayatlarındaydı. Ben evlendim, bir de kızım oldu.

Ama değişmeyen tek şey ne oldu biliyor musun Bakugou? Sen ve sana olan sevgim. Acıyor... Fakat geçiyor gibi hissediyordum biliyor musun? Önce sesini unuttum, sonra yüzünü, yavaş yavaş anılarımız silindi hafızamdan ve sonra sen.

Hayat, insana iyi kötü şeyler yaşatıyor. Ve bir adi gibi iyi kötü şeylere tutunmak zorunda bırakıyor seni. Her istediğin olmuyor, tuhaftır ki tek istediğin şey de olmuyor.

“Siz kimsiniz? Daha önce görmemiştim burada.”

Sağ tarafımdan duyduğum sesle beraber başımı kaldırdım hızla. Uzun boylu, siyah saçları rüzgarda savrulan çocuğu gördüğümde göz yaşlarımı sildim hızlıca. Mavi gözleri beni dikkatle inceliyordu.

Nothing Ever Last Forever Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin