Manolya'm (BxB)

Öğrenilen Sırlar

Günün ikinci bölümü diğer bölümü atlamayın 💞

***

"Anasını avradını..."

İsmail dudaklarını birbirine bastırarak Nart'ın omuzlarındaki ellerini sıkılaştırdı. Kendisini saklamak ister gibi yüzünü sarı oğlanın göğsüne gömdü. Nart bakışlarını Murat'tan çekmedi fakat sakinleştirmek ister gibi kendisine tutunan oğlanın belini yavaş yavaş incitmekten korkar gibi okşadı.

"Murat biz..." dedi. Kelimeler boğazına dizilmiş gibiydi. Boğazını temizledi. Tedirgin gözleri kendilerine şaşkınca bakan çocukta gezindi.

"Öğk!" dedi midesi bulanmış gibi yaparak. Bir kolunu karnına sardı ve diğer koluyla gözlerini kapattı. "Gidin kendinize oda bulun. Aile var burada!"

İsmail titrek bir nefes verdi. Nart kendine tutunan bedenden ayrıldı ve elini tuttu. Esmer oğlanın bakışları yerden kalkmıyordu. İçini büyük bir korku sarmıştı. Durumu ailesinin öğrenmesi fikri doldurmuştu beynini. Bu olasılık çok korkunç geliyordu ona çünkü görmüştü ailesinin eşcinsellere karşı duyduğu saf öfkeyi. Onları çok seviyordu ve kaybetmek istemiyordu. Kendisine iğrenerek bakmalarını istemiyordu.

Murat kolunu çekerek tedirgin bakışlar attı karşısındaki ikiliye. Derin bir nefes aldı ve duruşunu düzeltti. Onları yargılamıyor, iğrenmiyordu ama düştükleri durum cok gericiydi ve haliyle her biri fazlasıyla gergindi. Kapıyı örttü ve kendini biraz önce terk ettiği sandalyeye attı.

Nart ona baktı tedirginlikle. Onunda bakışları sarı oğlanı buldu. Tek kaşını kaldırarak çenesiyle sandalyeleri gösterdi. Nart stresten kurumuş dudaklarını yaladı ve kızıl oğlanın karşısına oturdu. Esmerde hemen yanına oturmuştu fakat bakışları yerden kalkmıyordu.

"Oğlum benide geriyorsunuz. Dişi için kavga edecek goriller gibi bakmasana sarı." dedi garip ortamı dağıtmak ister gibi.

"Sen..." yutkundu Nart. "Tiksinmedin mi?" diye sordu yeşillerini kızıla dikerek. Rahat bir tavırla kafasını iki yana salladı. Bunun yeterli olmadığını düşünerek "Tiksinmedim." dedi.

İsmail'in yerde olan gözleri onunkileri buldu. Derin bir nefes alarak minnetle gülümsedi. Yerinden kalkarak kızılın yanına gelip boynuna sarıldı ve geri çekildi. "Eyvallah!" dedi geri yerine otururken.

"Allah'ım bana bu günleride gösterdin ya..." ellerini açtı ve tavana baktı. Bir anda aklına gelen şey ile hızla İsmail'e döndü. "Yoksa sen Nart'ı benden kıskandığın için mi bana hep ahırını yakmışım gibi davranıyordun?!"

İsmail bir süre öylece durdu. Kafasını başka tarafa çevirdi ve kaşlarını çattı. "Yok öyle bişey." dedi kısık çıkan sesiyle.
Nart kıkırdayarak sevgilisine uzandı ve yanağından öptü.

"Ne zamandır çıkıyorsunuz?" diye sordu kızıl konu olsun diye.

"Bir kaç hafta." dedi Nart. "İlk ben açıldım ama daha sonra romantik haşin erkeğim bana şiir okuyarak çıkma teklif etti." cümlesini bitirir bitirmez ensesine ilen elle acıyla inledi. "Zalımın oğlu, sevgilinim diye acı bari."

İkisine doğru tükürüyor gibi yaptı Murat. "Allah nazarlardan korusun!"

"Bir sen biliyon zati sendende bir şeycik değmez zaar." 

"Deme öyle bebeğim evleneceğiniz zaman yan gözle bakan çok olur. Mesela evde kalmış 40 yaşında bir teyzen varsa kesin kıskanıp büyü yapar sana." dedi ne kadar saçmaladığını fark etmeyerek. Nart yine onun saçmalamasına gülerken İsmail gözlerini devirdi.

İçindeki korku yerini mutluluğa bırakmıştı. Murat'ın onları yadırgamaması içine su serpmişti resmen. Kendilerini gizlemek zorunda kalmadan birlerinin yanında rahat rahat ilişkilerini yaşayabilmek çok güzeldi. 

Anıra anıra gülen sevgilisi ve arkadaşına baktı ve yüzünde ufak bir tebessümle onları izledi.

***

Murat'ım da Murat'ım

Yorum ve oy bırakmayı unutmayın 💕

Diğer kurgularıma da bakabilirsiniz ATS baya sevmişler 😭💞❤️💕