First Love , Perfect Love (Completed)

27

ဖုန်းလာ​နေသည်မို့ ကာရံညီညာက အိပ်​နေရင်းမှ မျက်လုံးမဖွင့်ဘဲ ကုတင်​ပေါ်လက်နဲ့ စမ်းကာ ကိုင်လိုက်သည်။ ​တောင်ကြီးက ည​​နေ​ခြောက်နာရီ​လောက်မှ ပြန်လာပြီး သုံးနာရီ​လောက်ပဲ အိပ်လိုက်ရပြီး ​​ကျောင်းသွားခဲ့ရသည်။ ​ကျောင်းက အတန်းချိန်ပြီး​တော့ ​နေ့လယ်သုံးနာရီ ထိုး​နေပြီ။ ထည့်ယူသွားတဲ့ ထမင်းချိုင့်​တောင် ဖွင့်မစားဖြစ်ဘဲ အိမ်​ရောက်​ရောက်ချင်း အိပ်​ပျော်​နေတာ။

' Hello '

' Video Callဖွင့်လိုက်ပါ့လား။ စကား​ပြောရ​အောင်။ '

ကာရံညီညာက အိပ်ယာ​ပေါ်မှ ကျုံးထလိုက်ပြီး Video Callဖွင့်လိုက်သည်။အိပ်​ရေးပျက်ထားတာမို့ မျက်​တောင်အရှည်ကြီး​တွေက ဟိုတစ်စု၊ဒီတစ်စု ပူးကပ်​နေသည်။

" ဘာ​ပြောမလို့လဲ။ "

အိပ်​ရေးပျက်သွားတာမို့ စိတ်​​ကောက်သွားပုံပဲ။ ကာရံညီညာက မကြည််မသာနဲ့ ​ဖြေလာသည်။

" အိပ်​ပျော်​​နေတာပဲ။ "

" အင်း ... ​ကျောင်းကပြန်​ရောက်ထဲက အိပ်​နေတာ။ မ​​နေ့က ကားအကြာကြီး စီးထားရ​တော့ ခါး​တွေနာ​နေတာ။ "

စိုင်းစွမ်းထက်ပိုင်က ထမင်းစားခန်းမှာ ဖြစ်ကာ ဖုန်းကို စားပွဲ​ပေါ်မှာ ပစ္စည်းတစ်ခုခုနဲ့ ​ထောက်ထားတာ ဖြစ်သည်။စိုင်းစွမ်းထက်ပိုင်က လက်ပတ် နာရီကို တစ််ချက်ကြည့်ပြီးမှ ထပ်​ပြောလာသည်။

" အိပ်ချင်​နေ​သေးလား။ ကိုယ် ပြီးမှ တစ်​ခေါက်​ခေါ်လိုက်မယ်​လေ။ "

" ဟင့်အင်း "

ကာရံညီညာက ကုတင်​ပေါ် တင်ပလ္လင်​ခွေကာ ထိုင်​နေပြီး ​ကုတင်​ခေါင်းရင်းက တိုင်​ပေါ်ကိုခေါင်းအုံး​​ထောင်ထားကာ ဖုန်းကို ထို​ပေါ်မှာ တင်ထားလိုက်သည်။ ရှပ်လက်ရှည်အဖြူနဲ့ ပုဆိုးအနီကွက်​လေးပဲ ဝတ်ထား​သေးတာမို့ ​ကျောင်းကပြန်လာပြီးအဝတ်အစား​တောင် မလဲရ​သေးမှန်း သိသာသည်။

"ငါးရက်​လောက်ဆိုရင် ကိုယ်ပြန်လာလို့ရပြီ။ "

ကာရံညီညာက ခုနကလို ​ခေါင်းငိုက်စိုက် မဟုတ်​​တော့ဘဲ ​ခေါင်း​​လေး​​မော့လာကာ မျက်စံဝိုင်းဝိုင်း​​​လေးကပါ ​တောက်ပလာပြီး​​မေးသည်။