ertesi gün uyandığımda Karel yoktu çünkü biz uyurken o İtalya'ya gitmişti
"çok güzel oldun"dedi Ayda
"senin elbiseni giydiğime inanmıyorum Ayda"
"ne varmış benim elbiselerimde"
aynadaki görüntüme bakıp gülümsedim"çok seksi oldun"
"zaten öyleydim"
gülerek omzuma vurdu
"sakın bir olay çıkarma tamam mı? Sadece bir düğün, birkaç saatliğine dayanabilirsin"
"umarım"
yanağımdan öptü
"hadi bakalım"dedi
tam kapıyı açıp çıkarken;
"şuan nedense sen evleniyormuşsun gibi geldi,hatta yarın da İtalya'ya balayına gidiyorsun"
"hayal gücüne hayranım Ayda"
"bende sana"
gülerek evden çıktım
kapıda beni bekleyen arabama bindim, arabayı şoför kullanacaktı•••
düğünün olduğu yere geldiğimde beni üvey annem karşıladı
"hoşgeldin tatlım,gelmezsin sanıyorduk"
"hoşbulduk"dedim ve içeri girdim
üvey abim Tolga yanıma doğru geldi ve bana sarıldı
"hoşgeldin"dedi
"hoşbulduk"dedim
"iyi ki geldin"
gülümsedim
"nasılsın? Nasıl gidiyor?"
"iyi,sen nasılsın?"
"çok iyiyim,gel seni müstakbel eşimle tanıştırayım"dedi gülerek
onun peşinden ilerleyerek gelin odasına girdim
"sevgilim,sana bahsettiğim kardeşim Eflan"
kız ayağa kalkıp yanıma geldi
"memnun oldum Eflan,Ceyda ben"
"bende memnun oldum Ceyda, tebrikler bu arada"
"teşekkür ederiz"dedi ve Tolga'nın elini tuttu
"ben bir babama bakayım o zaman"dedim
"en son terastaydı"dedi Tolga
kafamı salladım ve odadan çıkıp terasa gittim
ve evet babam oradaydı
beni görünce afalladı
"Eflan?"
yanıma geldi ve sarıldı
"gelmezsin sanmıştım"
"bir uğrayayım dedim"
"iyi yapmışsın"
birkaç saniye öylece bana baktı
"seninle gurur duyuyorum Eflan,polis oldun hem de Artem'de..."
"benimle gurur duyman biraz geç oldu sanki?"
derin bir nefes aldı
"seni hep arka planda bıraktığım için üzgünüm, özür dilerim Eflan,her şey için..."
"özür dileyince geçmiyor bazı şeyler"
"haklısın"
"annem dirilmeyecek mesela"dedim dudağım titrerken
"Eflan..."
"kaç senedir seni anlamaya çalışıyorum baba ama olmuyor,anlayamıyorum seni"
yutkundu
"annemin ölümüne sebep olduktan sonra hâlâ daha nasıl o kadınla birliktesin,en çok da bunu anlamıyorum"
bir şey söylemedi
"küçükken aklım ermediği için beni istemediğinden intihar etti sanmıştım biliyor musun? Beni istemiyorsa da bunun suçlusu sendin! Her şeyin suçlusu sensin! Annemi o kadınla aldatıp ikisini aynı anda hamile bıraktın sen!"
gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı
"beni annesiz bıraktın sen! Sen yaptın bunu! Küçücük bir çocuktum ben,rüyamda annemi gördüm diye seviniyordum ben,beni o duruma düşüren de sensin!"
gözünden bir yaş geldi
terastan çıktım ve hızlıca merdivenlerden indim
tam o esnada üvey kardeşim Bade'yi gördüm
tam görmezden gelip gidecekken kolumu tuttu
"şimdi de yabancıymışım gibi mi davranıyorsun? Komik kızsın Eflan"
göz devirdim
"neden geldin abimin düğününe?"
"davet edildiğim için"
"bir daha ailemize girmeye çalışma! Bu sana son uyarım!"
"aile?"dedim gülerek
"evet,senin asla sahip olamadığın şey"
"sen mi sahipsin? Alkolik, bağımlı bir üvey baban, üvey babanı aldatıp hamile kalan bir annen, gerçek baban yani babam ve abin... Mükemmel bir aile"dedim ve omzuna çarparak düğün salonundan çıktım
kapıda bekleyen arabaya bindim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTSAK
Teen Fiction"görevim seni tutuklamaktı Karel ama ben sana çoktan aşık oldum." bir polis tutuklaması gereken katile aşık olabilir miydi? sırf onun için her şeyi göze alabilir miydi? Eflan almıştı,Karel için her şeyi göze almıştı... "ben hep sana aşıktım Eflan..."