TUTSAK

33 FİNAL

"dans etmemiz gerekiyordu,unuttuk"dedi Çağatay kulağıma fısıldayarak
"çok heyecanlıyız ya ondan"dedim
nikah memuru mikrofonu açmadan önce isimlerimizi sordu ve mikrofunu açtı
"siz sayın Eflan Karaca, sayın Çağatay Dündar'ı hiç kimsenin etkisi ve baskısı olmaksızın özgür iradenizle eş olarak kabul ediyormusunuz?"
"etmiyorum,kendisi beni tehdit ederek bu masaya oturttu"dedim önümdeki mikrofona eğilerek
insanlar birbiriyle fısıldaşmaya başladı
babam ayağa kalktı
bende ayağa kalkıp ayağımdaki topuklularla birlikte koşmaya başladım
"Eflan!"
"Eflan!"
Çağatay ve Karel aynı anda bana bağırdılar
Karel arabayla önüme geldi
"bin hadi"
hızla arabanın kapısını açıp içine bindim ve kapıyı sertçe kapattım
"selam"dedim
yanağımdan öpüp kemerimi taktı ve
arabayı öyle bir hızla sürdü ki araba resmen çığlık attı
"nereye gidiyoruz bu arada? İtalya'ya gidersek bulur bu salak bizi"
"ondan korkmuyorum, gerekirse hapise girerim yine de seni ona vermem,o gün senin aklında bir planın olduğunu bildiğimden müsaade ettim"

                      3 AĞUSTOS    

uçakta 1 saat kadar uyumuştum ve 1 saat kadar da uyuma numarası yapmıştım
uçaktan inince de bir arabaya binmiştik ve ben hâlâ daha uyuma numarasına devam ediyordum
1 saat ya da 2 saat sonra araba durunca Çağatay beni kucağına aldı ve evinin kapısını açtı
birkaç saniye sonra vücudum yumuşak bir zemine yatırıldığında buranın koltuk mu yoksa yatak mı olduğunu anlayamamıştım
Çağatay üstümü örtüp odadan çıkınca hemen gözlerimi açtım
burası Çağatay'ın yatak odasıydı

cebimden telefonumu çıkarttım ve Karel'e bir mesaj gönderdim

Eflan:onunla evlenmeyeceğim,bir planım var

lütfen hemen görsün lütfen...

birkaç saniye sonra bildirim sesi gelince hemen telefonu elime aldım ve mesaja baktım

Karel:bir planın olduğunu biliyordum, planın ne?
Eflan:2 gün sonra bir şekilde Türkiye'de olman lazım
Karel: Türkiye'ye gelirim gelmesine de şu planı detaylı bir anlatsan mı bir güzelim?
Eflan:onunla evlenene kadar ona oyun oynayacağım, gerçekten evlenmek istediğime inanacak ve sonra da onu nikah masasında öylece bırakıp seninle kaçacağım, nasıl fikir?"
Karel: oyunculuğuna güveniyorum da ya seni öpmeye kalkarsa?
Eflan:o an bir bahane bulurum işte
Karel:sana güveniyorum
Eflan:❤️
Karel: kırmızı kalp seni seviyorum demekmiş
Eflan:❤️ o zaman
Karel:bende ❤️
Eflan: ALAJDKDNALDJMKSBXKXNS

kapıdan zil sesi gelince telefonu kapattım ve içeriyi dinledim
birkaç saniye sonra kapı açıldı

"Eflan nerede?" bu Ayda'nın sesiydi
"uyuyor"
"onu tehdit ederek buraya getirdin değil mi? Aşağılık herif Allah belanı versin senin!"
"şşşşşt sakinleş Eflan uyanacak"
"ya sen şaka mı yapıyorsun amına koyayım?"
"geç otur şöyle, uyanır birazdan"

Çağatay'ın beni kucaklayıp getirdiği yataktan kalktım ve odadan çıktım

"hadi söyle ya nereye gidicez?"dedim Karel'e
"sürpriz"
"evlendirme dairesine mi gidiyoruz yoksa?"
"o da olur yakında"
"ha evlenicez yani?"
"evlenmeyelim mi?"
"şuan 'evlilik' kelimesini duymak istemiyorum"dedim gülerek
"bir evlilikten soğutan var birde evlilik hayali kurduran var işte"
"ne oldu beni gelinlikle görme hayallerin vardı? Gelinlikleyim ama seninle evlenirken değil"
"yanlış manifest"
"olsun ya üzülme seninle de evlenirim"
"çok sağol ya"
ikimizde oldukça mutluyduk,ilk defa bu kadar huzurlu hissediyordum
"şu gelinliği söküp atmak istiyorum"
"gideceğimiz yere kadar dayanmak zorundasın"