Look at Me | taekook

Yeni Profesör

FİCİME HOS GELDİNİZ KİZLARRR 🥳🥳

Hemencikk soyleyeyim, ilk goz agrim olan bebegimi her ne kadar cok sevsem de ilk bolumler cok acemi ve oylesine yazilmiss, bu yuzden evet fazlasiyla elestiriye acigim ve profilimdeki diger ficlerimin arkasinda durdugum kadar bu bebegin arkasinda tam duramiyorum. Kisacasi ilk 10-15 bolumdeki acemiligin farkindayim ama duzeltmek istemedim acikcasi cunku bu benim ilerleyisim ve zamanla gelismemin ilk asamasi, daha ilkokula ortaokula giderken kurdugum yazar olma hayalimin ilk bebek adimi. Acemi olmasindan daha dogal bir sey de yok aslinda 🥹 Ancak eger belli bir noktaya kadar acemiligimi mazur gorurseniz, hem cok iyi anlasacagimiza hem de fici severek bitireceginize eminim 😽😽

Başladığınız tarihi atmak içinn

İyi okumalarr!!!

***

"Hey, benim ödevimi yaptın mı?"

Başımı hayır anlamında sağa sola salladım. "Sonraki derse kadar bitirmiş ol yoksa geçen seferkinden daha kötü olur."

Konuşmayıp tekrar baş hareketimle evet cevabını verdim ve bana tiksinir bir bakış atıp sırasına geçti. Ben de umutsuzca sırmdaki belki on tane kitaba baktım ve anlamsız gözyaşlarımı akmadan geri göndererek işe koyuldum. Önce Jackson'ınkinden başlayacaktım, çünkü ondan korkuyordum. Gerçekten korkunç birisiydi, hayatın ona sunduğu şansı, zenginliğini benim üzerimde sonuna kadar kullanmaya bayılırdı. Okulun burslu öğrencisi Jeon'u dövdüğü her seferinde, ailesinin müdüre ödediği birkaç banknotla yırtardı işin içinden.

Ben Jeon Jungkook. Bu okulda eziklenen ve herkesin eziklenmesine göz yumduğu o çocuk benim. Neden bana karşı böylesine tavırlılar bilmiyorum, tek sebep çirkin olmam mı? Olabilir sanırım. Çünkü dişlerimle dalga geçtikleri de olmuştu. Güzel olsam böyle muamele görmezdim elbette. Eh, bir de arkamda duran ve başıma bir şey geldiğinde sorun çıkaran bir ailemin olmaması sebep sayılırdı tabii. Ve bir de, olmazsa olmaz sebep para, para, para...

Her neyse, 12. Sınıfım ve seneye tüm bunlardan kurtulacağım. Akademik hayatım ve ileride tüm bunları aşıp güçlü biri olabilmem uğuruna katlanmam gereken son bir sene, başka yolum yok. Adını fazlasıyla duyurmuş bu liseden mezun olmam, kesinlikle işime yarayacak ve katlanmak zorundayım.

Onlara da hak vermiyor değilim aslında, çirkin, insanlarla konuşmayan, asosyal ve tek vasfı derslerinin iyi olması olan, tam bir ezik gibi davranan o çocuğa neden iyi davransınlardı ki? Arkadaş guruplarına alınmayı falan mı bekleyecektim?

---

"Benim ödevimi ver, bu derse. Hadi acele etsene! Profesör gelecek aptal."

Kitapların arasında Bogum'unkini bulmuş ve ona uzatmıştım. Çoğunlukla konuşmamaya çalışıyordum çünkü, geçen yıllarda sesimin güzel olduğunu düşünüp okul korosu seçmelerine adımı yazdırdığımda ve elemelerde finale bizim sınıftan Jennie ile ikimiz kaldığımızda -ki Jennie torpille kalmıştı, buna emindim- o zamanlar Jen'in sevgilisi olan Jackson tarafından tuvalette öyle bir dövülmüştüm ki iki gün okula gelememiştim. Dolayısıyla çekilmek zorunda kalmıştım.

Ama keşke bununla kalsaydı, çünkü derslerde veya teneffüste her konuştuğumda, -hocanın karşısında söz hakkı almış olsam bile- tüm sınıf sesim hakkında konuşup dalga geçmiş, beni zorbalamışlardı. Bu durum hala devam ediyordu.

Tabii ki tüm sınıfı örgütleyenin Jackson olduğunu biliyordum, ama bu çok rezil hissetmeme engel değildi.

Bu durum bana öylesine koyuyordu ki artık kendi kendimeyken bile şarkı söylemiyor, hiçbir akademik dalda ilerlemeye çalışmıyordum. Neye başlarsam engellenmiştim, artık derslerim dışında hayatımın hiçbir alanı için çabalamıyordum.