Look at Me | taekook

Makarna ve Davetsiz Misafirler

SELAM KİZLARİMMMM!!

Ben geldimm, nasilsiniz, nasil gidiyor hmm??

JUNGKOOK'UN YENİ CK CEKİMLERİNİ GORDUNUZ. Arkadaslar yemin ediyorum oyle bir ciglik atmisim ki evin icinde, siz bile duymus olabilirsiniz JDLJEEWPOWŞNÇEKELDŞEKİEJ

Cidden Jungkook'tan simdiye kadar aldigimiz hem en feminen, hem de en harika fotograf cekimleriydi. Hala gormemis olanlarınız varsa eyvah yani.

Bu arada ben yine dag basina geldim, internet sorunlari vs. yorumlara donemiyo olabilirim, uzgunumm 🥺🥺 sebekenin yettigi kadar sizdeyim guzellerim.

COK OZLEDİM SİZİ 😭 hadi cok uzatmiyim da bolume gecin. BU ARADA yine 2.5K'dan uzun bolum, tepe tepe okuyun 🥹

Oylar verildiysee,

İyi okumalarr!!

***

Taehyung bugün okula çağırılmıştı, ara tatilde kampa kalan öğrenciler için 15 gün boyunca her gün bir profesör görevlendirilmiş ve başlarında gözetmen olmaları istenmişti, bugün de Taehyung'un günüydü. İki üç gün sonra okullar başlayacaktı ve açıkçası bu yarıyıl tatilinin bitmesini hiç istemiyordum. Evet, derslerimi seviyordum ve eğitimimden geri kalmak istemiyordum ama yine de Taehyung ile gün boyunca evde kalmak ve dilediğimiz gibi sarılabilmek, öpüşebilmek varken hiç de cazip değildi.

Şimdi evde yalnızdım, Yoongi Hyung gece kulübüne gittiğimiz günün ertesi günü, -yani bu da dün oluyor- kendi evine taşınmıştı. Saat öğleni geçmişti, sabah hakkında, Taehyung'un evden çıkarken beni kaldırmak istemediği için takım elbisesiyle dudağıma bir öpücük bıraktığını ve o yokken dikkatli olmamı söylediğini hayal meyal, uyku mamuru hatırlıyordum ama o kadardı. Sonrasında tekrar uyumuştum, yaklaşık bir buçuk saat olduğunu tahmin ettiğim bir süreden sonra da gözüme giren ışıkla uyanmıştım. Sarsaklaya sarsaklaya mutfağa gittiğimde, kurulu sofrayla karşılaşmayı hiç ama hiç beklemiyordum. Bir de not bırakılmıştı,

"Afiyet olsun güzelim, ne zaman uyanacağını bilmediğim için peynirleri buzdolabında bıraktım, çıkartırsın onları. Seni seviyorum."

Mutlulukla yerimde birkaç kez zıplamış, ardından yemeğimi yemiştim ve sofrayı toplarken de onu aramıştım. Teşekkür etmiştim ve o da bana gününün ne kadar sıkıcı geçtiğinden, çocukların hiçbirinin amacının ders olmadığından bahsetmişti. Ardından öğretmen masasında otururken, belli ki masanın altına sakladığı telefonuyla çekilmiş, aşağıdan, tatlı bir fotoğrafını göndermişti. Ben de karşılık olarak, kanepede uzanırken çektiğim bir fotoğrafı göndermiştim ona. On beş dakika kadar konuştuktan sonra, çocuklara geri dönmesi gerektiğini söylemişti ve konuşmayı bitirmiştik. Telefon kapandıktan sonra oluşan o sessizlikle, aslında farkında olmadan ona ve varlığına ne kadar alıştığımı anlamıştım. Ondan asla ayrı kalmak zorunda kalmamayı diledim, ardından yatak odamıza çıktım ve yatağımın altından gitarımın kutusunu çıkarttım. Nota ve söz defterim içindeydi, bu yüzden başka bir arayışa girmeden yatağa oturarak bacak bacak üzerine attım, gitarı bacaklarım üzerine güzelce yerleştirdikten sonra, formaliteden önüme koyduğum söz kağıdına zerre bakmadan, gözlerimi kapatıp şarkımı söylemeye ve gitarımı çalmaya başladım, çalarken gözlerimden bir damla yaşın süzülmesine engel olamamıştım. Bu hep böyleydi, Still With You'yu ne zaman söylesem tutamazdım göz yaşlarımı. O benim biricik eserimdi, her şeyimdi ve kalbime dokunuyordu. Tamamıyla aşıktım o besteye, her şeyimle yazmıştım. Şimdi ise bu şarkıyı adayabileceğim biri vardı, her şeyimle yazdığım besteyi adayabileceğim bir her şeyim vardı.

Bu yüzden, her şeyim'e bu şarkıyla sürpriz yapacaktım. Ona benim yarışmada çalmayacağımı söylemiştim, ancak biz Hoseok ve Jimin Hyung ile bunu planlamıştık. Hoseok yarışmayı tüm okulun izleyeceğini kayıtlardan görmüş, bana haber vermişti; Jimin Hyung da böyle bir sürpriz yapma fikrini ortaya atmıştı. Yani Taehyung salonda olacaktı, ve beklemediği bir anda sahneye ben çıkacaktım işte. Bu anı öyle çok kez hayal etmiştim ki...