Karanlık

ayrılık

Karan önündeki dosyayı inceliyordu. Güzel sarışın bir kadın. Biraz iri kemikli. Kıvırcık çok yoğun saçları ve sıcak bakan açık renk gözleri var. Tuhaf bir şekilde alımlı, seksi ama onun diğer kadınları gibi değil. Daha farklı bir çekicilik bu.

Önündeki tablette bir video açtı. Aynı kadın bu kez arada Karadeniz şivesi yaparak, fıkra anlatarak, türkü söyleyerek yemek tarifi veriyor. Yoga yaptırıyor bir kaç kadına. Onun diğer kadınlarının aksine son derece muhafazakar. Uzun bir taytın üzerine yine uzun bir tunik giymiş. Ekibinde büstiyer ve şort giyen de var, baş örtüsü ve bol eşofmanlarıyla hareketlere eşlik eden de. Hepsi seviyor kadını. Yorumlar harika. Herkes hayran ona. Bir an önce âşık olup evlenmesi anne olması için dua ediyorlar.

Başka bir video hayranlarla soru cevap. Biri geçenlerde sosyal medyasında görünen kumral yakışıklı genç adamı soruyor. Hani şu ilgiyle tekneden inmesine yardım eden, kibar, uzun, sevimli. Kadın kızaran yüzünü başka bir tarafa dönüyor. Çok yakın arkadaşı olduğunu söylüyor. Ama vücut dili daha fazlası için öldüğünü ortaya koyuyor. Başka bir hayran ne kadar yakın olduklarını soruyor. Haftada iki kez arkadaş grubuyla tabu oynamayı kayısılı dondurma ve çekirdek gömmeyi asla ihmal etmediklerini söylüyor kadın. Az arkadaşı var. Hiç biri yayıncılık sektöründe değil. Hakan da onlardan biri. Sonunda ismini söylüyor. Ama sevmiyor göz önünde olmayı. O yüzden daha fazla ondan ve diğerlerinden söz etmeyecek. Bunun için herkesten saygı bekliyor.

İrfan ın gönderdiği ses kaydını açtı Karan. Sinirli ve tükenmiş hissediyordu. Aylar önce biten ama hiç bitmeyeceğini bildiği bir şeyi, deli gibi, ölür gibi özlüyordu. Karşısına çıktığı her seferde nefretle bakan gözlerine rağmen, onu her gördüğünde ağzının içinden, 'sikik', 'orospu çocuğu', 'gebermiyor da it' demesine rağmen özlüyordu. Yediği yumruğun acısı da morluğu da, yatağındaki koku da gitmişti. Ama kalbini oyan o acı gitmiyordu.

Zaman haklı olduğunu, doğru olanı yaptığını kanıtlamamıştı bu sefer. Hakan öngördüğü gibi tek gecelik maceralarına ya da eski sıkı dostlarına dönmemişti. Onun yerine İpek 'in hem arkadaşı hem de memleketlisi olan bu sosyal medya fenomeni kızla görüşüyordu. Elif. İsmi kendine yakışan düzgün bir kız. Hakan a göre fazla düzgün.

Sonunda oluyordu galiba. Kendisini bütün kirli siciline rağmen sevecek kabul edecek, o hasretle sahip olmayı umduğu bebekleri verecek kadını bulmuştu. Değişmişti. Artık çok gülmüyordu. Okula dönmüştü. Boybeyi nin küçük gurur kaynağı bebeği olmuştu tamamen. Arada dışarı çıksa da yanında her zaman Mahir İpek Elif oluyordu. Neredeyse hiç içmiyordu. Kimseyi düzmüyordu. Kıza bir papatya demeti gibi davranıyordu.

İrfan ın sesi kayıttan duyulduğunda Karan merak etti. En yakın adamının bu seçime sevindiğini sezmişti. Çocuğun durağan tehlikesiz, kendisiyle olabilecek her şeye göre daha kabul görecek bu yeni yolunu sevmişti İrfan. Elif'i sevmişti. "Kız akıllı ve terbiye sahibi efendim. Bir kız kardeşi var. İsmi Demet. İşitme engelli bir yazılımcı. Devlete çalışıyor. Şu anda yurt dışında. Babası ve ailenin kalanı hâlen köyde yaşıyor. Kendi halinde bir aile. Varlıklı sayılırlar adam kızlarını iyi yerlerde okutmuş. Hiç ilişkileri olmamış. Baba imam. Bu konuda kızlarını farklı doğrularla yetiştirmiş gibi görünüyor. Her ikisi de babalarının çizgisine uygun davranıyor. Elif Hanım'ın ilk flörtü Hakan Bey." Burada kısacık bir duraksama oldu. Büyük ihtimalle İrfan verdiği bilgilerin açacağı hasarı düşünmüştü. "Geçen ay Boybeyi ile aileyi ziyarete gittiler. Adam Hakan Bey i çok sevdi. İşler ciddileşirse bir itirazı olacağını sanmam."

Karan sesi durdurdu. Kolayı vardı. Elif denen kız, sevdiği adamın kendisinin altında inlediği bir kaç fotoğraf için ayrılmayı seçmeyebilirdi. Hakan büyük ihtimalle ona dürüst davranmıştı. Ama imam baba kızını ona vermeye razı olmazdı muhtemelen. Güvenlik kayıtlarını silerken aldığı bazı görüntüler aklına gelince yine elleri titredi. Sertleştiğini hissetti. Çok iyilerdi kahretsin. Birlikte iyiden de iyilerdi. Sadece sevişirken değil. Önündeki dosyada cennette eşleştirilmiş gibi görünen genç, mutlu kaygısız çiftle kıyaslandığında bile aralarında daha fazlası vardı. Dosyayı öğütücüye atarken kalbi sıkıştı. Aslında kolay bir çözümdü. Kızı ortadan kaldırmak ve buna kaza süsü vermek iş değildi. Sonra zavallı sevgilisinin yaşamına bir teselli ikramiyesi gibi yeniden sızmak. Ama yapamazdı. Onu gerçekten seviyor olabilirdi. Sırf kendisini değil onu sadık kalacak kadar, hayatını verecek kadar sevmek için seçti diye Hakan'ın elinden bu mutluluk şansını alamazdı. Kederle derin bir nefes alıp odadan çıkarken, kendisini bekleyen Asyalı gruba doğru yürüdü. Birileri uzak doğuda kurulacak çip üretim tesisinin yolunda engel oluyordu. Birilerinin de engeli ortadan kaldırması gerekiyordu.