13.

17K 1.1K 114
                                    

Bu cama atılan ikinci taştı. Hala yerimden kalkmamış ve gitmesi için beklemiştim ama ne yazık ki pek gidesi yok gibiydi.

Daha fazla oyalanmadan yerimden kalkarak perdeyi kenara çektim ve camı sonuna kadar açtım. Yüzümü kaldırmadan yerde ki parkelere diktim bakışlarımı.

"Niye geç açıyorsun şu camı? Kıçım dondu burda"

İstemsizce hafif bir kıkırtı çıktı dudaklarımın arasından. Cidden hava oldukça soğuktu bugün. Bunu üzerime giydiğim saten şortlu pijama takımından gayet net hissede biliyordum.

"Kusura bakma anca çıktım yatağımdan" babama yakalanma korkusundan kısık tutmaya çalışıyordum sesimi.

"Sanki Afrikadan geliyorsun, Allahım yarabbim" kendi kendine homurdanarak konuşması daha çok gülme isteği uyandırıyordu bende.

"Hem sen neden bakmıyorsun bana?" Sorusu karşısında gerilsemde sakin kalmaya gayret ettim.

"Parkeler pek bi hoş geldi gözüme" bu nasıl bir cevaptı, rezillik.

"İyi bende bi bakayım şu parkelere o halde" ellerini camın kenara destek amaçlı koyarak vücudunu hafifçe kaldırdı.

Yok artık, odama girecek değildi dimi?

"Ne yapıyorsun Ömer?" Kaşlarımı çatarak odama giren uzun boylu adama baktım bi kaç saniye. Hemen sonrasında tekrar yere indirdim bakışlarımı.

"Biraz daha dışarda kalırsam zatürre olacağım, kusura bakma"

Aslında şu an burda olması elbette ki beni inanılmaz mutlu etmişti. Ayrıca heyecandan ellerim ve ayaklarım tir tir titriyordu ama keşke şu an olmasaydı.

"Normal parke, neresi hoş geldi anlamadım" o sanki dünyanın en önemli şeyiymiş gibi gözlerini parkenin üzerinde gezdiriyordu.

"Bana öyle gelmiştir" sessizce mırıldandım

"Herneyse, kaldır kafanıda yüzünü bi görelim" bi kaç adım atarak yatağıma geçip oturmuştu, yataktan gelen gıcırtıdan anlamıştım.

"Ya biliyormusun, tam burnumun üzerinde kocaman bir sivilce çıktı. Çok çirkin duruyor görme o yüzden"

Olduğum yerde yatağın olduğu tarafa dönerek hafifçe sallanmaya başladım.

"Ne olacak bi sivilceden, göster bi bakayım" niye bu kadar ısrar ettiğini anlamıyordum.

"İstemiyorum Ömer zorlamasana"

Yatağımdan kalkarak tam karşıma geçip durdu.

"Bir şey saklıyorsun sen biliyorum"

Sağ elini kaldırarak parmaklarını çenemin altına yerleştirdi. Bu ufak temas bile kalbimin hızlı hızlı atmasını sebep oluyordu. Bi adım geri gitmeye çalıştığım an çeneme baskı uygulayarak gözlerine bakmamı sağlamıştı.

"Aren?.."

Korku ve endişe barındıran sesini bi kenara bırakıp adımı nede güzel telafuz ettiğine odaklanmıştım.

Aren (bxb) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin