25.

17K 1.1K 178
                                    

Sıkıldığımı belli etmek amaçlı yüksek sesle oflayarak sırtımı yasladığım duvardan ayırmıştım.

"Ömer, sıkıldım ben ya" kollarımı iç içe geçirip beklentiyle yüzüne baktım.

Beni evden kaçırıp mahallenin köşesine getirmişti. Ben yalnız olacağımızı düşünmüşken tam aksine mahalledi ki bütün abileride beraberinde toplamıştı. Onlar kendi aralarında gülüşüp konuşurlarken ben sıkılmış bir vaziyette onları izleyip duruyordum. Ayrıca Yasin abinin sürekli olarak Ömer'e bakmasıda canımı sıkıyordu.

Sözde evde sıkılmayım ve hava alayım diye çıkarmıştı. Evde olsaydım en azından netflix izler hava alma işinide camı açarak giderirdim.

"Tamam eve git sen" kısa bir an bana dönerek cevap vermesinin ardından tekrar sohbete katılmıştı.

Eve dönmek falan istemiyordum. Tamam istiyordum ama ondan önce yapmak istediğim başka bir şey vardı ve ben o istediğimi almak istiyordum.

"İstemiyorum eve falan gitmek, o şeyden yapalım tekrar" kulağına yakın bir mesafede konuşup gözlerinin içine baktım.

O sanki biri duymuş gibi bir kaç saniye korkuyla etrafına bakınıp sinirli bir ifadeyle bana döndü.

"Ulu orta yerde söyleme şöyle şeyler, başımızı belaya sokacaksın"

Umrumda olmadığını göstermek için omuz silktim.

"Ya benimle gelirsin istediğimi bana verirsin, yada herkesin içinde öpüştüğümüzü söylerim" tek kaşımı havaya kaldırıp cevap vermesini bekledim.

"Sen beni tehdit mi ediyorsun?" Üzerime doğru bi adım atarak kimsenin görmeyeceği bir şekilde kolumu sıktı.

"Evet?" Yan bir şekilde sırıttım.

"Hele bir söyle, bak bakalım neler oluyor" sıktığı kolumu bırakıp bir adım geri giderek mesafe koydu aramıza.

Etrafa kısa bir bakış atıp başımı eğdim ve sırtımı dönerek evimin olduğu tarafa yürümeye başladım. Tehdit falan bahaneydi, tabi ki öyle bir şey yapmazdım. Sadece onu tekrar öpmek, dudaklarını tekrar dudaklarımda hissetmek istemiştim.

İstediğimi alamamanın hüznüyle ilerlerken kolumdan tutulup çekilmemle kalbim ağzımda atmaya başlamıştı. Tam kolumu kurtarmaya çalışmak üzereydim ki sırtım sert bir şekilde duvara çarpmış ve dudaklarımın üzerinde bir baskı hissetmiştim.

Her şey o kadar ani gerçekleşmişti ki, tek tanıdık gelen şey Ömerin o eşsiz kokusuydu.

Aren (bxb) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin