44.

10.9K 669 91
                                    

Ömer dudaklarımı istila ettiği esnada ben onun gömlek düğmelerini çözmekle meşguldüm. Ne ara bu duruma geldiğimizi sormayın çünkü her şey çok ani gerçekleşmişti.

Kendime tam olarak 'hazır mısın bunu yaşamaya' diye sormasamda ondan gelecek olan her şeye razı olduğumu bildiğimden önemsemedim.

İnanılmaz bir heyecan vardı üzerimde. Kalbim öyle hızlı atıyordu ki, Ömerin bunu duymamasına imkan yoktu. Zaten o da şu an benden farklı değildi.

Zor bela, ellerim titreye titreye çözdüm gömlek düğmelerini. Şimdi ise üzerinden çıkarmak için bir hamle gerçekleştirmek üzereydim.

Ama bir şey beni durdurdu; zil sesi.

Acaba ben mi yanlış duydum diye düşündüğüm esnada Ömerde beni öpmeyi bırakmıştı. Demek ki doğru duymuşum.

"Kim bu?"

Ömerin kaşları çatılmış, bakışları ise odamın kapısındaydı. Tabi az önce keyfi yerinde olduğu için aniden bozulması canını sıkmıştı, oh olsun.

"Bilmiyorum, kimseyi beklemiyordum."

Kafasını sallayıp tekrar bana döndü ve omuzlarını silkti.

"Boşver o zaman, gider şimdi."

Onun bu rahat tavırları ve hiç bir şeyi umursamıyor olması gözlerimi devirmeme neden oldu.

"Ya önemli bir şeyse?"

"Ya değilse?"

Şöyle bir düşündüm, bu anı bozmaya değmezdi.

"Tamam devam et."

Ömer tekrar üzerime eğilmiş dudaklarımı kavramak üzereyken zil ikinci defa ve daha uzun çaldı.

"Sikeyim böyle işi."

Sinirle üzerimden kalkarak gömleğini ilikledi ve hızla çeki düzen verdi kendine.

"Ben gidip bu orospu çocuğu kimmiş bakacam, sende toparlan gel."

O odamın kapısından çıkıp gözden kaybolduğunda bende hızla üzerimi düzeltip arkasından çıktım.

"Kimmiş?"

Kapının önüne kadar giderek kafamı eğidim ve gelen kişiye baktım. Dudaklarımı birbirine bastırarak gülmemek için kendimi sıktım. Ömerin kulağına eğildim ve çok sessiz bir şekilde fısıldadım.

"Aşkım, o orospu çocuğu kardeşinmiş. Artık olur olmadık şeyde küfür etmezsin bir daha."

Ömer öfkeli bakışlarını bu sefer üzerime dikip kenara çekildi ve salona girdi.

"Hoşgeldin Duru."

"Hoş bulduk, babanı gördüm yolda sizin evde olduğunuzu söyledi bende geldim."

Duru içeriye girmiş ayakkabılarını çıkarırken Ömer salondan bağırdı.

"İyi bok yedin."

Duru onu umursuyor gibi gözükmüyordu. Omzuna takılı olan çantasınıda çıkarıp astıktan sonra salona geçmişti.

"Siz ne yapıyordunuz?"

Ben Ömerin hemen yanında oturup parmaklarımızı birleştirdim ve başımı omzuna koydum.

"Hiç abinle oturup sohbet ediyorduk."

"Konu neydi?"

Bu sefer Ömer atlamıştı ortaya.

"Konu falan ne yapacaksın? Sohbet işte."

"Tamam ya ne dedik sanki. Bugünde sinirin tepende senin herhalde."

Duru kollarını iç içe bağlayarak arkasına yaslanmıştı. Haklıydı, bir şey söylememişti aslında. Tabi abisinin; az önce başlamadan biten ilk cinsel yakınlaşmamızın bozulmasına sinirli olduğunu bilmiyordu.

Aklımdan böyle uzun ve karmaşık bir cümle nasıl geçti inan bilmiyorum. Beynim kısa bir an error verdi. Galiba fazla Bihter Ziyagil izledim. Ne diyordu; tabi siz anneleri tarafından size emanet edilen çocuklara her bakımdan yetersiz gördüğünüz bir kadının annelik etmesine şiddetle karşısınız ama..

Ben daha fazla saçmalamadan kafamı hızla iki yana sallayarak, bu saçma iç düşüncelerden kurtardım kendimi.

"Neyse, durduk yere birbirinizle atışmayın. İsterseniz bir film açalım hep birlikte izleyelim. Ne dersiniz?"

İkisinden de ses çıkmayınca yerimden kalkarak televizyonun karşına geçtim ve rastgele bir film açarak tekrar Ömerin yanına kuruldum.

Hepimiz sessiz sakin televizyonda oynayan filmi seyrediyorduk. Şu an çok başka şeyler yapmak istiyor olsamda kaderime boyun eğmek zorundaydım.

Film bittiğinde saat epey bir geç olmuştu. Hava çoktan kararmış hatta gece yarısını geçmiştik. Önce Ömer ardından Duru kalktı ayağa.

"Biz artık gidelim sevgilim saat geç oldu. Sonra görüşürüz zaten."

Duru çoktan salondan çıktığı için Ömer eğilerek sıkı bir öpücük bırakmıştı dudaklarıma.

"Tamam geçireyim sizi."

Ömer önden ben arkadan çıktık salondan. O ayakkabısını giymekle uğraşırken Duru kısa bir 'hayırlı akşamlar' dilemişti.

"Hadi gir sen içeri, eve varınca yazarım."

Kafamı sallayıp arkalarından kapıyı kapattım.

Ne ummuştum, ne olmuştu.. bi bok anlamadım.

Son 1...❤️

Not: şaka maka az kaldı haa finale 🥹

Neyse seviyorum sizi 🤍

Aren (bxb) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin