Aren (bxb)

21.

Uzun bir zaman sonra babamdan güç bela izin alarak dışarıya çıkmıştım. Hava neredeyse kararmak üzereydi. Yalvar yakar verdiği 50 Tl'yi cebime sokarak apartmanın kapısını arkamdan kapattım.

Üzerime giydiğim şişme montumun fermuarını yukarı doğru çektim ve adımlarımı hızlandırdım. Hava oldukça soğuktu ve üzerimde ki mont bile pek fayda etmiyordu.

Işıkları ile mahalleyi aydınlatan bakkala girip çikolata ve şeker reyonuna girdim. Bi kaç abur cubur aldıktan sonra kasaya ilerledim ve elimdekileri bıraktım.

"Hayırdır Aren, sen gelirmiydin bu saatte?"

Harun abi aldıklarımı sayarken diğer taraftan sohbet başlatmıştı.

"Bugünlük böyle oldu Harun abi"

Cebimden gereken miktarı çıkardıktan sonra uzattım.

"İyi bakalım öyle olsun, arada bir gel böyle"

Uzattığı poşeti elime aldım ve başımı salladım.

"Olur gelirim, kolay gelsin"

Cevap vermesini beklemeden bakkaldan çıkıp geldiğim yöne doğru tekrar yürümeye başladım. Allahtan çok uzak değildi.

Kafamı saniyelik yerden kaldırıp önünden geçtiğim büyük beyaz apartmana baktım. Ömer gilin ışığı yanıyordu, büyük bir ihtimal hastaneden gelmiş olmalılardı. En son 1 gün önce konuşmuştuk.

Sadece bir kaç saniye sonra balkonda görüldü. Üzerinde siyah sporcu atleti ve uzun siyah bir eşofman altı vardı. Bu soğukta böyle çıkması çok salakçaydı, hasta olacaktı.

Parmaklarının arasında duran sigarasını dudaklarının arasına yerleştirdiği esnada bakışları beni bulmuştu. Önce kaşları çatıldı sonra sigarasını dudaklarının arasından çekti.

"Hayırdır ne bakıyorsun?" Göz kırpıp kalçasını balkon demirliğine yasladı.

"Hiç, yakışıklıya bakmak sevaptır" omuzlarımı silkip yönümü tamamıyla ona çevirdim.

"Biraz daha bağır Aren, duymayanlar var" gözlerini devirmişti.

"Olur istersen onuda yaparım" yaramaz bir çocuk gibi sırıttım.

"Uslanmaz bir çocuksun" kafasını iki yana sallayarak onaylamaz bir şekilde baktı gözlerime.

"Sözün vardı unuttun mu?" Elimde ki poşeti heyecanla bi o yana bi bu yana sallamaya başladım.

"Unutmak ne mümkün her zaman hatırlatıyorsun"

"Unutma diye hatırlatıyorum kötü mü ediyorum"

Hava biraz daha soğumaya başlayınca akmaya hazır olan burnumu çektim. Beyaz tenli olduğum için eminim çoktan kızarmıştır, tıpkı ellerim gibi.

"Bu akşam gelmeye çalışırım, eve git artık hava soğuk"

İçten içe beni düşünmesi gülümsememe neden olurken kafamı onaylar şekilde salladım. Bi kaç saniye daha o yakışıklı ve pürüzsüz yüzünü seyrettikten sonra elimi kaldırıp 'görüşürüz' der gibi salladım. Aynı şekilde karşılık alınca arkamı dönerek karşı çaprazda ki apartmana doğru ilerlemeye başladım.

Acilen bir duş alıp akşama hazır olmalıydım. Umarım bu sefer gelirdi.

Not: hastalandığım için bir süre bölüm gelemeyebilir. Kendimi toparlayıp iyi hissetmeye başladığım an tekrar bölüm atmaya devam ederim. 🤍