Aren (bxb)

23.

Ömer yatağımın yanında ki dönen sandalyede otururken ben onun tam karşısında yatağımın üzerinde oturuyordum.

Geleli neredeyse yarım saat olacaktı ve hala düzgün bir sohbet başlatamamıştık. Suspus oturmuş, odamın içine bakınıp duruyordu. Hayır o değil, öpememiştim bile hala.

"Ömer, çok sıkıldım ben. Ne zaman öpüşeceğiz?" Tamam, söylemek istediğim tam olarak bu olmasada zihnimden geçen buydu.

"Höst lan, öpüşmek falan ağır ol" gözlerimi devirip oturduğum yerden kalktım.

"Ya Allah aşkına sen ne için geldin buraya" ellerimi iki yana açarak omuzlarımı kaldırıp indirdim.

"Sen öpecektin" bunu derkende yanağına vurmuştu.

Bu cidden yanağından öpeceğimi falan mı düşünmüştü? Bende diyorum neden bu kadar çabuk kabullendi.

"Ya Ömer, yanağından falan öpmeyeceğim ben. O ne öyle ya çocuk gibi" kısa bir sinirlenmeye açık kahverengi saçlarımın arasında parmaklarımı gezdirerek çekiştirdim.

"Zaten çocuksun Aren" yan bir şekilde sırıttığını gördüğümde, üzerine atlamamak için derin bir nefes alıp verdim.

"Ben. Çocuk. Değilim!" Kelimelerin üzerine basa basa konuştuktan sonra onu umursamadan yanına gidip ani bir hareketle kucağına yan bir şekilde oturdum.

İlk başta kaşlaranın çatılıp ne yaptığımı anlamaya çalışmasını izledim. Sonrasında kucağında olduğumu idrak edince kızaran yüzünü. Beni üzerinden atmaya hazırlandığını fark ettiğim an kollarımı boynuna doladım.

"Aren in kucağımdan" kaşları tekrardan çatılmış ve sinirli gözüküyordu, kimin umrunda.

"Hayır, böyle gayet rahatım. Hiç kalkamam valla kusura bakma" sabır çektiğini duyduğumda sırıtma sırası bana geçmişti.

"Sen akıllanmazsın"

"Akıllanmak isteyen kim? Ben halimden memnunum"

Cevap vermeyerek sıkıntılı bir nefes alıp verdiğini duydum. Sonrasında hiç bir şey yokmuş gibi arkasına yaslandı.

"Seni hiç mahallede görmüyorum, neden çıkmıyorsun dışarı?"

Elbette ki bu konulara gireceğini biliyordum, sadece bu kadar çabuk olmasını beklemiyordum. Çok meraklı bir adamdı bu ya.

"Beni mi arıyorsun sen?" Göz kırparak yüzüne baktım.

"Ne fark eder, soruma cevap ver" üstelik sabırsız bir adam.

"Babam eşcinsel olduğumu biliyor Ömer. Bu nedenle dışarı çıkmama izin vermiyor. Okuldan eve, evden okula hesabı. En son o öğrenmeden önce dışarı çıkıyordum. Hoş, şimdi çıksamda pek bir şey değişmeyecek. Kimse benimle konuşmuyor ve dışarı çıkmak istemiyor"

Az önce ki gülen yüzümün aksine şimdi suratım asılmıştı. Önceden çok sosyal bir insandım, herkes benimle dışarı çıkmak isterdi. Şimdi öyle değildi, kimse benimle konuşmuyordu ve gezmek istemiyordu. Alt tarafı yönelimim farklıydı, ne vardı ki bunda.

"Bundan sonra gizli gizli çıkarsın" parmaklarını saç tutamlarımın arasında hissettiğimde anlık olarak gözlerim kapandı.

"O nasıl olacak?" Meraklı bir şekilde gözlerine baktım.

"Camdan çıkacaksın, arada sırada bizle takılırsın"

"Yasin abide olacak mı?" Tek kaşımı havaya kaldırdım.

"Ne istiyorsun sen şu adamdan" elinin tersiyle çok sert olmayacak şekilde yanağıma vurdu.

"Çok yanaşıyor sana fark etmiyor musun? Sinir oluyorum."

"Saçma sapan konuşma Aren, can dostum o benim" onaylamaz şekilde kafasını salladı sağ sola.

"İyi Aren dedi dersin bak gör" omuz silkerek biraz daha yerleştim kucağına. "Öpeyim mi artık?"

Yüzü tekrardan kızarmaya başlarken hiç oralı olmayıp heyecanlı bir şekilde gözlerinin içine baktım. Onu gerçektende öpmek istiyordum.

"Yanaktan öpeceksen öp."

Sesi mırıltı şeklinde çıkmıştı. Neredeyse duyulmayacak gibiydi ama duymuştum. Ama o an duymamazlıktan gelmeyi tercih ettim, çünkü yanağından öpmek falan istemiyordum. Öylede oldu;

Dudaklarımı onun dolgun ve soğuk dudaklarının üzerine bastırdım..