PAHALI MUTLULUK

BÖLÜM 21:NE KADAR ZAMAN OLDU?

"İnsanın yazgısı, başına gelenlere sonuna dek katlanmaktan, sunulan kaseyi içip boşaltmaktan başka ne olabilir?"

Johann Wolfgang von Goethe - Genç Wertherin Acıları

Önümde sonunu göremediğim, yalnızca ufku görebildiğim bir okyanus... Dalgalar birbirleriyle yarışırcasına hareket ederken ben bu yarışı izliyordum. Güneşli havanın hafif rüzgarı siyah dalgalı saçlarımı uçuruyordu, üfler gibi. Gözlerimi dalgaların amansız yarışından ayırıp gözbebeklerimi ufka kilitledim. Sanki yürüsem ulaşacağım bir çizgi gibi göründü gözüme. Kıyıda duruyordum, ilk adımımı attım. Sonra ikinci adımımı, üç, dört, beş... Ayaklarım suyun içindeydi artık, ağır adımlarla biraz daha ilerledim. Artık dizlerimde suyun içindeydi. Tekrar ufka baktım ve ufka daha çabuk ulaşmak için adımlarımı biraz hızlandırdım. Belime kadar suyun içindeydim artık. Ayaklarımı her adımımda daha zor hareket ettiriyordum. Çünkü ayaklarım denizin altındaki kuma giriyor, görünmüyorlardı. Gittikçe ayaklarımın kuma daha çok battığını fark ettim. Batıyordum, kum beni bir girdap gibi, bir bataklık gibi içine çekiyordu sanki. Bu bataklıktan kurtulmak için geriye dönüp koşmayı denedim fakat gittikçe batıyordum. Tüm bacağım kuma girdiğinde hala batmaya devam ediyordum. Panikledim, göbek deliğimin hizasındaydı kum. Hızla batıyordum ve kum omuzlarımın hizasına geldiğinde artık yapacak bir şeyimin kalmadığını hissettim. Kuma batıyor olmama rağmen suda nefes alabiliyordum. Kum dudaklarımın hizasını geçmişti. Çığlık atmaya çalıştığımda ağızım kumla doldu ve bilincimi yitirdim.

Ani bir titremeyle uyandım uykumdan, saat sabahın beşiydi ve kabusum beni uyandırmıştı. Rüyamda her şey o kadar gerçekti ki, bir an gerçekten boğulduğumu sandım.

Babam yine suskundu bugün, oysaki ona erken kalktığım için çok güzel bir kahvaltı sofrası hazırlamıştım. Kahvaltısını yaptı ve işe gitti babam, ben de o gittikten sonra sofrayı topladım ve rahatlatıcı bir duşun ardından rahat kıyafetlerimi giyip kitabımı kısık müzik eşliğinde okumaya başladım. Yaklaşık üç saat geçtikten sonra kapı çalındı. Müziğin sesini kapatıp kapıyı açtım, gelen Çağrı'ydı.

''Çağrı?''

''Önümden çekilsen de içeri geçsek artık.'' Beni omzumdan biraz geriye itip kendine kapıdan geçmek için yer açtı ve içeri geçti. Buraya ikinci gelişiydi.

''Kitap mı okuyorsun, sıkılmadın mı bari bu sayfa yığınından?'' kitabımı elinde evirip çeviriyordu, dahası kaldığım yeri sayesinde çoktan kaybetmiştim bile.

''Tatiliniz ne çabuk bitti.''

''Arin, bana gerçekten Bade'yi kıskandığını söyleme!''

''Sen benim yerimde olsaydın ne düşünürdün gerçekten çok merak ediyorum Çağrı!''

''Armen'in senin kolundan tutması gibi mi mesela?''

''Ne, Armen'le ne alakası var? Dur bir dakika, yoksa sen... Armen yüzünden...''

''Armen'le aranız bu aralar fazla iyi galiba. Kolundan tutmalar falan.''

''Okulda mıydın, niye seni görmedim?''

''Okulda değildim çünkü. Bu bir şeyi değiştirmez!''

''Çağrı, beni yoruyorsun. Beni gerçekten yoruyorsun. Bak ben daha önce hiç böyle bir şey yaşamadım. Seninle olmak gerçekten güzel ama olamamak... Ben sanırım o kadar da güçlü biri değilim.'' -gözyaşlarım yüzümü ıslatıyordu.-

''Ayrılmak mı istiyorsun?'' bu kelimeleri öyle yavaş söyledi ki sanki her bir kelimesiyle yıllar geçmiş gibi hissettim.

''Devam edipte kendimi daha fazla yıpratmak istemiyorum.''

''Anlıyorum, haklısın aslında. Kim benim gibi bir babası olan biriyle beraber olmak ister ki?''

''Sorun sadece baban değil Çağrı, ben uzun süre yalnız kaldım ve bu sürede gerçekten çok düşündüm. Nereden bakarsam bakayım beraberliğimizde hep bir engel görüyorum. Belki de en iyisi bu işi fazla ilerletmeden bitirmek olacak.''

''Arin?''

''Hıh?''

Çağrı kararsız adımlarla bana doğru yaklaşıyor aramızdaki mesafeyi gittikçe azaltıyordu.

''Seni son kez öpebilir miyim?'' nefesi dudaklarıma değe değe söyledi bunları, parfümünü içime çeke çeke aldım nefesimi. Meğer ne çok özlemişim onun bu kokusunu, ne kadar zaman geçmişti onun kokusunu ciğerlerime doldurmayalı? Ne kadar zamandır onu bekliyordum hiç bilmiyordum tek bildiğim gözlerimi kapadığımdı.