ဆော့ဂျင်ပုံစံက သူပြောလိုက်မှာကို တကယ်ပင်ကြောက်နေသည့်ပုံစံပင်.. သူပြောလိုက်ရင် ဒီနေရာမှာတင်ဆော့ဂျင်ခွေလှဲသွားလောက်မလားပဲ... ဒီလိုနဲ့ပြောမထွက်ခဲ့ဘဲ နမ်ဂျွန်းထွက်လာလိုက်တယ်.. ။
နမ်ဂျွန်းမျက်နှာပေါ်မှာ ဒဏ်ရာတွေနဲ့ဆိုတော့.. အပြင်ကလူတွေကတော့ သူ့ကိုကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်နေကြတယ်... ဒါပေမဲ့ ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်ရန်ဖြစ်ရလဲဆိုတာတော့ ဘယ်သူမှမသိလောက်ပေ.. ။ နမ်ဂျွန်းကုမ္ပဏီကိုလည်း မပြန်တော့ဘဲ.. ကွန်ဒိုကိုသာ ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်..။
အခန်းထဲဝင်ဝင်ချင်း အိမ်အဝင်ဝမှာမိန်းကလေးဖိနပ်တရံ... မှန်းဆမိသလောက်တော့ ဒါယွန်းဖိနပ်ပဲဖြစ်လိမ့်မယ်.. ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ ဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်ရင်း ဖုန်းကြည့်နေတာ..
"ဒါယွန်း.."
"ကိုကြီး.. မျက်နှာကဘာဖြစ်တာလဲ"
"ဒါယွန်း အိမ်ထဲဘယ်လိုရောက်နေတာလဲ.."
"ဟို.. ယွန်းကမထင်မှတ်ဘဲ ကိုကြီးPasswordနှိပ်တုန်းကကြည့်မိသွားတာ.. စိတ်မဆိုးပါနဲ့ ကိုကြီးနော်.."
ဟင်းးး
"ထားလိုက်ပါတော့ .. အခုက .. "
"ယွန်းကိုယ်တိုင်ချက်ထားတဲ့ အရံဟင်းတွေလာပို့ပေးတာပါ.."
"မပို့လည်းရတာကို.. အားနာစရာတွေဖြစ်ကုန်ပြီ"
"ရပါတယ်.. ကိုကြီးကလည်း.. သူစိမ်းတွေမှ မဟုတ်ဘဲ"
"အင်းပါ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.."
"ကိုကြီးဒဏ်ရာတွေဘယ်လိုရတာလဲ.. ဆေးထည့်ပေးပါ့မယ်.."
"ဒါယွန်းပြန်လို့ရပါတယ်... အကိုအခုနားချင်နေလို့"
"ဆေးထည့်ပေးပြီးမှ ပြန်မယ်နော်.."
TVစင်ပေါ်မှာ အသင့်ရှိနေတဲ့ ဆေးသေတ္တာအသေးလေးကိုယူလိုက်ရင်း ဂွမ်းတုတ်ပေါ်သို့အရက်ပြန်အနည်းငယ်စွတ်ပြိး နှုတ်ခမ်းထောင့်ပေါ်ထိကပ်လိုက်တယ်.. ဒဏ်ရာအနာကစပ်သွားတာကြောင့် နမ်ဂျွန်းညည်းညူမိသွားတယ်..
အ့!..
"ဒဏ်ရာဘယ်လိုရလာတာလဲ.. တယောက်ယောက်နဲ့ရန်ဖြစ်လာတာလား"
YOU ARE READING
𝖸𝗈𝗎'𝗋𝖾 𝖬𝗒 𝖣𝖾𝗌𝗍𝗂𝗇𝗒 [✔]
Fanfictionယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ဟာ မိန်းကလေးအဖြစ်ဟန်ဆောင်ပြီး လက်ထပ်လိုက်တဲ့အခါ.... × Jeon Jung Kook × Kim Seok Jin × Kim Nam Joon