🔸Pt.26 | M [final]

4.6K 288 132
                                    

"ဆော့ဂျင်.. ကြည့်ရတာတခုခုအဆင်မပြေတဲ့ပုံပဲ.. စိတ်ညစ်စရာတခုခုရှိလို့လား.. အစားလည်းသေချာမစားဘူး"

"ဒီတိုင်းစားမဝင်လို့ပါ.. ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး.."

"ဆော့ဂျင်အပြင်သွားမလား.. စိတ်ပြေလက်ပျောက်ပေါ့"

"အင်း.. စီနီယာရောနေမကောင်းဘူးလား.. မျက်လုံးတွေနီရဲနေသလိုပဲ"

"တခါတလေဆိုအဲ့လိုပါပဲ"

.......

"စီနီယာ.. ဘယ်ကိုသွားနေတာလဲ"

ကားထဲကနေအပြင်ကိုငေးကြည့်နေရင်းက တစစပိုပြီးမှတ်မိလာတဲ့လမ်းကြောင်း....

"စီနီယာ!"

"ဟုတ်တယ်. .. ဆော့ဂျင်ထင်သလိုပဲ.."

"စီနီယာ.. ​ကားကိုပြန်လှည့်လိုက်ပါ.. ဂျင်သွားချင်တာအဲ့နေရာကိုမဟုတ်ဘူး.."

".........." သူ့ဘက်ကိုလုံးဝလှည့်မကြည့်ဘဲ ဦးတည်ချက်အတိုင်းသာရှေ့ဆက်နေတဲ့ စီနီယာ.. သိပ်မကြာခင်မှာပဲ အကို့အိမ်ရှေ့ကိုရောက်လာခဲ့ပြီ..။ စီန​ီယာကကားပေါ်ကဆင်းသွားပေမဲ့ ဆက်ပြီးတွေဝေနေမိသေးတဲ့သူဟာ အခုထိကားပေါ်တွင်သာ..

"ဆင်းလာခဲ့..."

"စီနီယာ.. အခုဘာလုပ်နေလဲဆိုတာသိရဲ့လား"

"သိတယ်.. ဆော့ဂျင်ပျော်ဖို့လုပ်ပေးနေတာလေ.. တွေဝေနေတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်အတွက် ကူညီပေးတာပါ.."

ဆော့ဂျင်မယုံကြည်နိုင်စွာ စီနီယာကိုမော့ကြည့်လိုက်တယ်.. ဘာလို့ဒီလောက်အထိလဲ?.. စီနီယာမျက်လုံးတွေရဲနေတယ့်အကြောင်းအရင်းကိုသူသိသွားခဲ့ပြီ.. ။

"စီနီယာ~"

"သွား.. ဆော့ဂျင်ရဲ့ပျော်ရွင်မှုက ဂျောင်ဂုဆီမှာပဲရှိတာပါ.. သူ့ဆီကိုပဲသွားပါ.."

"စီနီယာ့အပေါ်မျှော်လင့်ချက်တွေပေးပြီးမှ ကျနော်ကအခုလိုလွယ်လွယ်နဲ့ထွက်သွားလို့ဖြစ်ပါ့မလား.. ကျနော့်ကိုမကောင်းတဲ့သူဖြစ်အောင် လုပ်နေတာလား..."

"ကိုယ့်အနားမှာနေနေတယ်ဆိုတာ ကိုယ့်ကိုချစ်လို့မဟုတ်ဘဲ အားနာစိတ်နဲ့ဆိုတာ ကိုယ်သိထားပြီးသားပါ.. ဒီလိုတွေမတွေးပါနဲ့.. ကိုယ်အဆင်ပြေတာမို့လို့သွားပါ.."

𝖸𝗈𝗎'𝗋𝖾 𝖬𝗒 𝖣𝖾𝗌𝗍𝗂𝗇𝗒 [✔]Where stories live. Discover now