Mina hızla ayağıya kalktığında Sungwoon attığı golle beraber sevinçle bağırmış ve Jimin'e kapak hareketi çekmişti. Jimin arkasındaki yastığı arkadaşına fırlatarak kızının peşinden gitmişti. Şu an herkesten uzak bir evde kalıyorlardı. Her şeyi düzene sokmak ve normale dönmek için.
Lalisa'dan hala haber yoktu. Jimin onu gece gündüz arasa da bulamıyordu bir türlü. Arkadaşları için hepsi ayrı üzgün ve endişeliydi. Sonuçta bir katilin elindeydi değil mi?
Jimin'in mutfağa gelip güzel karısının arkasından ona sarıldığında boynunu öptü. Bunu yapmayı öyle çok özlemişti ki. Roseanne gülüp başını kocasının omzuna yatırdığında tıpkı eski zamanlardaki gibiydiler.
"Ne zaman dönüyorsun hastaneye?" diye sordu boğuk çıkan sesiyle Jimin.
Roseanne dudaklarını büzdü. "Birkaç haftaya."
Jimin tekrar boynuna öpücük kondurduğunda derin bir nefes almıştı. Tabii bu an kızları ve arkadaşları tarafından bozulmasaydı. "Jimin! Kızını kaçırdım!"
Jimin gözlerini kocaman açmış ve hızla Sungwoon'un peşinden koşmuştu. "Buraya gel, si- lanet herif!"
Roseanne onları kapıdan gülerek izlerken Sungwoon arabaya koşmak yerine kucağındaki Mina ile bahçede tur atıyordu. Jimin ise tıpkı eskiden olduğu için onları kovalıyordu. Mina'nin kahkaha sesleri tüm bahçeyi sararken Sungwoon Mina'yı bırakıp Jimin'i kovalamaya başlamıştı.
"Gelme! Gelme atlarım üstüne!"
Sungwoon arkadaşının üzerine atladığında gülmeye başladılar. Mina da onların üstüne atlayınca daha çok gülmeye başladılar.
Roseanne gülümsedi. Aklına Lalisa geldi. Gülüşü yüzünde soldu.
