Elimdeki sandviçi ağzıma götürdüm ve koca bir ısırık aldım. O kadar lezsetliydiki onu yemekten kendimi alıkoyamıyordum-tebayo. Benim bu halimi gören annem hemen müdahelede bulundu.
"Naruto! Biraz nazik ol!"
Ağzımdaki lokmayı yuttum ve anneme karşılık verdim.
"Ama çok lezzetli dattebayo~"
"Lezzetli olsa bile bu senin kaba bir şekilde yiyeceğin anlamına gelmiyor-tebane."
Şu an ailecek piknikteyiz ve annem burada bile beni rahat bırakmıyor. Tek bir çarem var.
"To-san birşey de."
Babam annem ile kavga etmek istemesede benide kıramazdı. Mecburen araya girdi.
"Kushina, sence de Naruto'nun üstüne çok gitmiyor musun?"
Babam beni koruyunca annem sinirlendi ve saçları havaya kalkmaya başlamıştı.
"SİZ NE DEDİĞİNİZİN FARKINDA MISINIZ-TEBANE? Ben Naruto'nun iyiliğini istiyorum."
Annem her an patlamaya hazır bir bomba gibi duruyordu. Bu durum babam ve beni korkutmaya yetmişti bu yüzden yenilgiyi kabul etmek zorunda kaldık-tebayo.
"Özür dilerim Ka-san."
"Ben de üzgünüm Kushina."
Annem kollarını birleştirmiş sert bir bakış attı. Babamda bende boyun eğince annem yumuşadı ve hafif bir gülümsemeyle konuşmaya başladı.
"İyi. Bu seferlik sizi affediyorum-tebane. Şimdi güzelcene ailecek vakit geçirelim."
"Tamamdır."
Annemin bizzat hazırladığı atıştırmalıkları yerken bir yandan sohbet ediyorduk. Annem ve babamla böyle vakit geçirmek beni çok mutlu ediyordu dattebayo.
Annem bir an duraksadı ve yanındaki çantayı karıştırmaya başladı. İçinde bir tane top çıkardı. Açıkçası bunu beklemiyordum.
"Kim top oynamak ister-tebane?"
Böylece üçümüz birlikte top oynamaya başladık. Annem futbol oynamamızı önerdi. Bir tane ağacı kale yaptık ve kaleci olma sırası koyduk. Bu sefer annem kaleciydi. Her attığım topu tutuyordu. Bu benim canımı sıkmıştı ama bu sefer atacaktım-tebayo. Hızla topa doğru koştum ve tüm gücümle topa vurdum.
Top inanılmaz bir güçle kaleye doğru ilerliyordu. Annem ilk şaşırsada daha sonra kendine gelerek topa odaklandı. Top o kadar hızlıydıki takip edemiyorduk. Annem topu tutmak için ileri atladı ama top onu geçti. İŞTE KAZANDIM!! Heyecanla bağırdım.
"BAŞARDIM!"
"..."
Etraf sessizleşmişti. Ne oluyor lan? Kaleye baktım ve gördüğüm şey beni şoka uğrattı. Ağaç! Evet ağaç. Tek sıkıntı top ortalıkta yoktu.
"Eee... Top nerede-tebayo?"
Annem eli ile yüzünü kapattı ve hafif sinirli bir sesle konuştu.
"Topu ağacın tepesine kaçırdın seni aptal!"
"...oh..."
Babam telaşlı bir gülümseme ile bana bakıyordu. Bu cidden utanç vericiydi.
"Naruto! Git topu al dattebane!"
"...tamam-tebayo."
Topu almak için ağacın yanına gittim ve top en tepedeydi. Neyseki diğer evrendeki bilgilere sahiptim ve çakramı kullanarak ağacın tepesine doğru çıkmaya başladım. Topu aldım ve aşağıya indim. Üstün becerilerimle yaptığım show burada sona ermişti...
Bu olaydan sonra annem bizim için içecek koydu. Çok geçmeden pikniğimiz sona erdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
•BAŞKA BİR EVRENDE• (SasuNaru)
FanfictionYorucu bir günün sonunda kendimi yatağa atmış ve derin uykuya dalmıştım. Sabah her zamanki gibi bir gün beni bekliyor olacaktı. O yüzden rahat bir şekilde uyuyabilirim. Öyle de yaptım ama... Bir şeyler tuhaf. BURASI BENİM ODAM DEĞİL. NEREDEYİM BEN...
