•BAŞKA BİR EVRENDE• (SasuNaru)

Sakura Hamile

Sakura'dan aldığım telefon ile onunla buluşmak için okulun yanındaki parka gittim. Sasuke benimle gelmek istesede yalnız gitmemin daha iyi olacağını savundum.

Güneşin güne elveda diyen ışıkları yüzümüze vuruyor ve ortamı yumuşatıyordu.

Naruto
"Beni ne için buraya davet ettin-tebayo?"

Sorumu cevapsız bırakan Sakura iyice canımı sıkmaya başlamıştı.

Naruto
"Eğer konuşmayacaksan ben gidiyorum."

Sakura
"HAYIR!...Naruto, ben...ben üzgünüm."

Naruto
"?Bunu demek için mi beni buraya çağırdın?"

Sakura
"Evet ama lütfen beni bir dinle."

Sesi titriyordu. Onca yaptıklarından sonra nasıl hâlâ bu kadar çaresiz ve masum durabilir.

Sakura
"Hata yaptım...sen benim en yakın dostumdun ama ben sana yeteri kadar değer veremedim. Aşık olduğum çocuğu düşünmekten başka bir şey yapamaz hale gelmiştim.

Onunla bir ömür boyu mutluk olmak...sadece bunu diledim. Dileğim kabul olmayınca sinirimi senden çıkardım. Üzgünüm..."

Ne demeliydim? Kalbim onu affetmem gerektiğini söylüyordu ama...ya bu da bir yalansa. Ya beni kandırıyorsa...

Naruto
"..."

Sakura
"Ben senden çok şey istediğimin farkındayım ama...lütfen bana yardım et."

Naruto
"Yardım mı?"

Sakura
"Evet. Ben..."

Derin bir nefes aldı ve sözüne devam etti.

Sakura
"Ben, seninle olan o kavgadan sonra bayâ kötü oldum. İlk başta üzüntüden olduğunu düşünsemde şüphelerim arttı."

Naruto
"Ne konuda?"

Sakura
"Ben...hamileyim."

!?

Naruto
"Ki-kimden-tebayo?"

Sakura
"...Lee..."

Naruto
"Bunu o biliyor mu?"

Sakura
"...evet. Hamile olduğumu öğrendiğimde bayâ panik oldum. Çaresizce annemlerden yardım istedim. Annem durumu öğrenince çok kızdı ve sorumsuz olduğumuz için hem bana hemde Lee'ye kızdı. Direkt hastaneye gidip çocuğu aldırmamı söyledi."

Naruto
"?!"

Sakura
"Babam ise buna karşı çıktı. Masum bir bebeğin canını almamamız gerektiğini bunun yanlış olduğunu söyledi. Annem bu durum karşısında daha da sinirlendi.

Sonuçta ben daha gençtim, Lee de öyle. İnsanlar beni ve çocuğu dışlayacak ve bize zulm edeceklerdi. Annem beni düşünüyordu, babam ise karnımdaki masum çocuğu. Lee ile konuştum ve..."

Naruto
"Ve?"

Sakura
"Kavga ettik...ondan ayrılmak istediğimi söyledim. O anlık acı ile onu suçlamıştım, o ise sorumluluk almaya hazırdı. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

İno ile iki haftadır küsüsüz, Hinata ile o kadar yakın değiliz. Kime gideceğimi şaşırdım...işte o anda aklıma sen geldin. Lütfen bana yardım et!"

...Burada acıdığım tek kişi Lee. O sevdiği kızı ve çocuğunu korumaya hazırken, sevdiği kız onu suçluyordu. Eğer yardım edeceksem bunu Lee ve onun bebeği için yapacağımdır.

Naruto
"Peki."

Sakura
"Gerçekten mi?! Çok teşekkürler Naruto~"

Naruto
"Lee ile evlenin, çocuk doğunca ayrılırsınız. Böylece kimse çocuğunuza gayri meşru diye dışlamaz. Ben Lee ile konuşurum, gerisi senin ve ailenin meselesi."

Sakura
"Tamam, çok sağol~"

Böylece bu işe de burnumu sokmuş oldum. Umarım başıma bir iş açmam.
Eve gittiğimde kafamı biraz dinledikten sonra Leeyi aradım. Aradığımda sesi oldukça üzgün geliyordu, bu durum beni oldukça üzüyordu.

Onunla konuştuktan sonra biraz daha iyi olmuştu. Sakura ise bir şekilde ailesini ikna etmeyi başarmıştı. Belki anne olmak Sakurayı biraz olsun olgunlaştırabilir.

***

Bu olayların üstünden bir hafta geçti, olaylardan uzaklaşmak için Sasuke'nin evine gelmiştim. Benim için harika yemekler yaptırtmış ve güzelcene hazırlanmıştı. En güzel anlardan birisiydi Sasuke ile yemek yemek.

Sasuke
"Naruto..."

Naruto
"Sorun nedir Sasuke?"

Sasuke
"Biz...çocuklar doğmadan önce ailelerimiz ile konuşalım mı?"

Naruto
"..."

Bunu daha önce hiç düşünmemiştim ama şimdi Sasuke böyle deyince vakti gelmiş gibi gözüküyor.

Naruto
"Olur, ilk kimin ailesi ile görüşeceğiz?"

Sasuke
"Benim aileme ne dersin? Senin aileni bilmem ama bizim aşmamız gereken büyük bir duvarımız var."

Naruto
"Kim ki o?"

Sasuke
"...büyükbabam... Madara."

Naruto
"...ah..."

Sanırım bizi büyük bir sıkıntı bekliyor.

Devam edecek~

Bölüm çok kısa oldu malesef ama zaten bölüm Sakura ile ilgiliydi:( onun hakkında bir şeyler yazmayı pek sevmiyorum. Burada ki Sakura biraz fahişe gibi oldu. Aslında yazarken karakterlerin davranışlarını düşünmüyorum bu daha çok hikayenin akışına göre gelişiyor. Sanki olayları gerçekten yaşanırken görüyormuşum gibi🤔

Her neyse dediğim gibi bölüm kısa olduğu için özürlerimi sunuyorum.

Diğer bölümde görüşmek üzere~♡