Buraya Rima ve Araf için bir kadeh bırakır mısın? 🍷;
Sizden ricam yıldıza basarak oy vermeniz, ve de bölümü okurken yorum yapmanız. Bölümlerin okunma oranına göre oy ve özellikle de yorum sayısı çok az, lütfen yorum yapmayı unutmayın. Tepkilerinizi okumak beni mutlu ediyor.
BÖLÜM ON SEKİZ "Melek ve Şeytan"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bölüme geçmeden önce beni Wattpad hesabımdan takip etmiyorsanız hem bildirimlerden haberdar olmak hem de bana destek olmak için takip edebilirsiniz. Bi türlü 16k. takipçiye ulaşamadık, lütfen ulaşalım🥺😔)
Sizleri seviyorum, keyifli okumalar 💕
Sezen Aksu- Ben Sende Tutuklu Kaldım Mabel Matiz- Fırtına
&&&
Melek ve Şeytan.
Karanlık ve aydınlık ne kadar zıtsa, ne kadar düşman olsalarda hep aynı şeyi çağrıştırırlardı.
Topraktan suya, sudan gökteki bulutlara kadar ulaşmış tüm kaderlerde melek ve şeytanın ayrı oluşu, birbirinden farklılığı, kötülüğü, iyiliği konuşulurdu. Şeytan ateşten yaratılmıştı, Melek ateşin çirkin dumanına düşmandı.
Herkes bu düşmanlığı konuşurdu ama hiç kimse aslında ikisinin de aynı amaç uğruna yaratıldığının farkına varmazdı.
Bilinmeyen kural şuydu; Melek ve Şeytan her ne kadar ayrı kefelere konulsalarda hep aynı cümlede beraber, bir bütünmüş gibi geçiyorlardı, aynı savaşta yan yana olmaya mahkumlardı.
Melekler ne kadar iyi olursa olsunlar Şeytanlarla birlikte anılmaya devam edeceklerdi.
Düşman, kader, yasak. Kader şeytanın avuçlarına bir düşmanlık verdi, melekler yasakla doğdu ama yasakla ölemedi. Düşmanlık şeytanın kaderi, Şeytan meleğin yasağı olarak yazıldı.
Ama tarihe Şeytan Meleğin yasağı değil, Melek Şeytanın imtihanı olarak geçti.
İki düşman, tek kaderdi. Kaderler birdi ama kalpler asla bir olamayacaktı. Savaşılacak, kan dökülecek, yeri gelecek tek dost olacak, yeri gelecek birlik olunacaktı ama asla bir olamayacaklardı.
