İPTİLA(+18)

BÖLÜM BEŞ- "AYNI ÇATIDAKİ YARA VE MERHEM"

Selam, Nasılsınız?

Bölüme geçmeden önce emeğimin karşılığını vermek için yıldıza basarak oy vermeyi ve satır aralarına yorumlar bırakmayı unutmayınız.

Beni profilimden takip ederek destek olup, duyurulardan haberdar olabilir, profilimden İnstagram hesaplarına gidebilirsiniz. Orada alıntılar, bölümün gelecek olduğu zamanları paylaşıyorum.

Çok öptüm, Keyifli Okumalar😚

BÖLÜM BEŞ
"AYNI ÇATIDAKİ YARA VE MERHEM"

&&&

Soluklarımın arasına karışan yüksek notalar kulaklarıma bir çınlama armağan ettiğinde göğsüm nefeslerimden bağımsız inip kalkıyor, bedenim titremiyor aksine buz kestiği için oturduğum yerde kıpırdamıyordu.

Ne kadar zaman geçtiğini bilmiyordum. Zihnim çok bulanıktı ve yanağımın sağ mı sol mu onu bir çözemediğim bir tarafını hissetmeden yaşadığımız olayın etkisinde kalmış ölü gibi yere bakıyordum.

Olaydan sonra tam şu anda olduğum duruma düşmüştüm. Sanırım bunun adı tıpta; şoktu.

Beynimin içinde sürekli aynı sahneler, yüzüme inen tokat, Araf'ın bizi dışarı çıkarışı ve silah sesi tekrarlanıyordu.
Olaydan sonra Araf bizi buraya, mekanın en üst kısmına ve şu anda olduğum geniş, lüks koltukların göz kamaştırdığı vip kısma getirmişti.

Bir bez bebek gibi şu anda lüks bir koltuğun üzerinde oturuyordum ve bunu ne zamandır yapıyordum bilmiyordum.

Bayık bakışlarımı bir hasta gibi yere dikmişken kulaklarımı dolduran boğuk müzik sesi ile çınlama midemi bulandırıyordu.

Mide bulantımın eşliğinde birkaç dakika daha düşüncelerimi sorgulayarak en sonunda kirpiklerimi güçlükle kırptığımda bir an olsun bile yanımızdan ayrılmayan Araf ve Furkan'ın sesini işittim, sanırım biraz olsun şokun beni sardığı halatları keserek olduğum âna dönebiliyordum.

Furkan'ın endişeli bakışları üzerimden ayrılmazken "Piç kurusu kıza nasıl çaktıysa hâlâ kendine gelemedi, Araf'ım." Dedi yanındaki Araf'a doğru fısıldayarak.

Araf hâlâ çok öfkeli olmalı ki bu öfkesini Furkan'a patlatmak ister gibi "Ben sana bir çakarsam ebenin amını tersten görürsün. Düzgün konuş sinirimi bozma!" Diye tane tane ama baskılı bir şekilde konuştu.

Furkan sanırım Araf'tan küfür yemeye alışık olmalı ki çapkın bir ses tonuyla "Ebeminkini boşver seninkini gösterde bir bakayım, ağabeyim." Dedi işveyle.

Furkan'ın konuşmasının ardından bir ses işittiğimde acı dolu bir inleme kulaklarıma ulaştı.

"Ulan ne yumruk atıyorsun gözüme?! Sikeyim, gözüm ya! Daha sen bana gösteremeden kör kalacağım!" Diyerek acı içinde konuştu, Furkan.

Anladığım kadarıyla Araf Furkan'a yumruk atmıştı. Zaten karmakarışık olan beynim daha çok sulandı.

Bunlar nasıl bir patron, çalışandı?

Araf Furkan'a gerçekten sinirlenmiş olmalı (ki bence Araf herkese sinirli bir psikopat) kabaca "Siktir git sinirlerimi daha da bozma, Furkan." Durdu ve yanıma iyice yaklaşan adım seslerini işittim.