Yıkım

VII

Keyifli Okumalar!

Hayatımdaki çoğu şey benim kontrolüm dışında gerçekleşiyor. Benim hayatımla ilgili hiçbir kararda bana danışılmamıştı. Annem bana hiç sormamıştı ailemden ayrılmak isteyip istemediğimi. Son birkaç gündür çok düşünüyordum. Annem beni hiç düşünmemiş miydi? Kendini benim yerime koymamış mıydı hiç? Peki öz babamı düşünmemiş miydi? Kendime sorduğum tüm sorular tek bir cevap doğuruyordu. Annem kendinden başkasını düşünmemişti. Annem bencil bir insandı.

Bu zamana karar fikirlerimin önemsenmediğinin ve hatta fikirlerimin merak dahi edilmediğinin farkında değildim. Annem mükemmel bir anneydi benim gözümde. Ya da ben onu mükemmelleştirmiştim kendimce. Belki de o kadar mükemmel değildi. Mesela hiçbir zaman bana ne istediğimi, düşündüğümü sormazdı. Ya da babam, babam sandığım insan, liseye kadar benim okulumu değiştirip dururken bana sormamıştı. Benim hayatımı onlar yönlendirmişti. Benim hayatımı onlar yaşayacakmışçasına müdahale etmişlerdi. Her şeyim ailem tarafından belirlenmişti.

Şimdi dayım her şeyin kararını bana bırakmışken bunların daha çok farkına varıyordum. Dayım sözlerim üzerine bana iyice düşünmemi söylemiş ve son haftalarda unuttuğum sınav ayrıntısını hatırlatmıştı. Hayatımın tamamen değişmesinin çalışmama engel olacağını söylemesi da ayrı bir olaydı, sanki şuan çalışabiliyormuşum gibi. Bir süredir bana verilen odada oturmuş ve bunu düşünüyordum.

Benim hayallerim vardı, deprem olmadan önce. Benim düzenli bir hayatım vardı. Son zamanlarda çok çalıştığım için sıkılıyordum ama tek derdim sınavdı. Şimdi özlüyordum Hale'yle saçma sapan konuşmalar yapıp her şeye gülmeyi, Hale'yi... Hale'nin nasıl olduğunu merak ediyordum. Bir süredir aklımdaydı ama kendi dertlerimden ona fırsat bulamamıştım. Numarasını bulmam lazımdı.

Naz
Hale'nin ya da ailesinden birinin
numarası varsa gönderir misin?

Ekrem Günay
Abisininki var.
Kişi: Umut Aydın +90...

Naz
Teşekkür ederim.

Ekrem Günay
Rica ederim.
Her şey yolunda mı?

Naz
Yolunda.
İstanbul'da, dayımlayım.

Ekrem Günay
Ailenle olmana sevindim.
Annen de böyle olmasını isterdi.

Naz
Annem böyle olmasını
isteseydi bana anlatırdı.

Ekrem Günay
Onun hakkında kötü düşünmemelisin.
O hep senin için en iyisini istedi.

Naz
Çok başarılı bir çalışma gerçekten.
Çok mutluyum şuan inanamazsın.

Ekrem Günay
Naz yapma.
Annem hep seni düşündü ona
haksızlık ediyorsun.

Cevap vermeden sohbetten çıktım. Söyledikleri saçmalıktan ibaretti. Annemin kendinden başka kimseyi düşündüğü yoktu. Beni geçtim, annesini düşünmez mi hiç insan? Ben yaptığı her şeye rağmen annemi düşünürken bu sorunun cevabı belliydi.

Rehbere girip Umut abiyi kaydettim ve aradım. Umut abi başarılı bir askerdi. Telefon üçüncü çalışında açıldı. Umut abinin bana hep güven veren o sesini duydum.

"Efendim?"

"Umut Abi benim, Naz."

"Naz, abicim iyi misin? Nerdesin? Ulaşamadık sana." Telaşlı sesiyle gülümsememe engel olamadım.