Yıkım

VIII

Biraz uzun bir bölümle geldim.
1K olmuşuzzz. Destek olan herkese çok teşekkür ederim. <3
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. 🫶🏻
Keyifli okumalar!

4 ay sonra

"Her şeyini aldın değil mi?" dedi telaşla.

"Aldım."

"Kimliğin, kimliğini aldın mı?"

"Aldım dayı, çıkalım artık." dedim bıkkınlıkla.

Sınav günü gelmişti sonunda ve bugün ikinci aşamaya girecektim. 4 aylık sıkı çalışma bana aklımdaki bir çok şeyi unutturmuştu. Ya da bazı şeyleri geri plana atmamı sağlamıştı. Haftada bir gün gittiğim psikiyatristimle işler yolundaydı. Yaşadıklarımı, öğrendiklerimi ve son zamanlarda sınav kaygımı aşma konusunda oldukça yardımcı oluyordu.

Dayımın benim için ayarladığı deneme kulübündeki netlerim son zamanlarda çok iyiydi. Tek odağım sınav olmuştu ve günümün çoğunu odamda çalışarak geçiriyordum. Dayım ve doktorum bunun zararlı olduğunu söylese de kendime engel olamıyordum. Boş zamanlarımda aklım çok karışıyordu. Öz abilerim, öz babam geliyordu aklıma.

Bazı günler dayanamıyor, dayımın yanına gidip bana onları anlatmasını istiyordum. Bana kimi zaman küçüklük anılarını kimi zaman onların kişisel özelliklerini anlatıyordu. Bazen ben de internetten onlarla ilgili çıkan haberlere bakıyor, araştırıyordum.

Hale'nin de benden pek bir farkı yoktu. Dershaneye yazılmıştı ve yeterince çalışıyordu. Sık sık telefonda konuşuyorduk.

Son dört ayım film şeridi gibi geçerken okula gelmiştik. Dünki sınavım çok iyi geçtiği için gerginliğim gitmişti. Dayımda ise durumlar tam tersiydi. Benden daha telaşlıydı çoğunlukla.

Arabadan indiğimde dayım yanıma geldi. Elindeki küp şekeri ağzıma sokmaya çalışıyordu. "Okunmuş şeker bu yavrum, aç ağzını."

"Hey dayımın içindeki teyze, lütfen dışarı çık."

"Sus kız ye bakayım şunu." diyerek zorla ağzıma tıkıştırdı. Gülmeme engel olamayarak ona sarıldım.

Alnımdan öperek beni kendinden uzaklaştırdı. "Sana güveniyorum dayıcığım, başaracaksın." dedi ve bana tekrar sarıldı.

Gözlerim dolunca hemen ondan uzaklaştım. "Geç kalıyorum, bekle beni burda." dedim ve okula yöneldim.

3 saat sonra

Okuldan çıkmamla dayımı bıraktığım yere yöneldim. Dayımı arabanın önünde ileri geri giderken görmemle ona doğru koştum. Adım seslerimle dayım bana döndü. Yanına ulaştığımda kollarımı boynuna doladım. Elleri belimi sardı ve bana sımsıkı sarıldı.

"İyisin değil mi?" dedi sarılırken.

"İyiyim, çok iyiyim. Harika geçti." Sözlerimle rahatlayarak nefesini verdi. Ayaklarımın yerden kesildiğini hissetmemle çığlık attım. Dayım beni döndürmeye başladı. Bir yandan çığlık atıyor, bir yandan gülüyordum. Sonunda dayım beni bıraktı. "O zaman bunu kutluyoruz." diyerek arabaya yöneldi. Arkasından gülerek ben de bindim.

Sınavım çok iyi geçmişti. Ve gerçekten rahatlamış hissediyordum.

Dayımın arabayı deniz kenarı bir restoranda durdurmasıyla arabadan indim. Dayımın yönlendirmesiyle restorana girdik. Cam kenarı boş bir masaya oturduk. "Ee anlat, nasıldı?"

"Hepsi çok iyiydi ama şu an sınavı konuşmak istemiyorum."

Masaya gelen garsona siparişlerimizi verdik.