Chapter - 1
ရေသူမျိုးနွယ်
*****
မနက်စောစောတွင် ကောင်းကင်က မှောင်ရိပ်သန်းနေဆဲဖြစ်၏။ ရေသူခန်းမတွင် ဆူညံသံတို့ဖြင့် ပြည့်လျက်ရှိသည်။
ကြီးမားသည့်ရေကန်ကြီးထဲရှိရေတို့က ငြိမ်သက်နေလေသည်။ အချိန်တွေကုန်လွန်သွားပြီးနောက် ရေသူလေးအချို့ပေါ်လာပြီး ကမ်းပေါ်ရှိလူတို့ကို ကြည့်နေကြသည်။
ရေကန်၏အခြေတွင် ရွှေရောင်ဖျော့ဖျော့ရေသူလေးတစ်ကောင်က ကျောက်တုံး၏အက်ကွဲကြားထဲတွင် လဲလျောင်းလျက်အနားယူနေ၏။ သူ၏ရွှေရောင်ဖျော့ဖျော့ ဆံပင်ရှည်ကြီးမှာ လှိုင်းတို့ဦးတည်ရာအတိုင်း မျောလွင့်လျက်ရှိကာ ငါးအမြှီးက တွန့်လိမ်နေသည့်အလင်းတို့ကြားတွင် ရောင်ပြန်ဟပ်လျက်ရှိသည်။
"တင် တင်~"
ကမ်းပေါ်ရှိ မွေးမြူရေးသမားက ဘဲလ်ကို တီးလိုက်သည်။
"အစာစားချိန်ရောက်ပြီ"
အသံကိုကြားသည့် ရေသူလေးများက တစ်ကောင်ပြီးတစ်ကောင် ကမ်းစပ်ဆီကူးသွားကြပြီး ရေပြင်နှင့်အမြှီးရိုက်ခတ်သံတို့က အဆုံးမရှိချေ။
အက်ကွဲရာတစ်ခုအတွင်းမှ ရေသူငယ်လေး နိုးထလာသည်။ သူ၏မျက်လုံးများက မှိတ်ထားဆဲရှိကာ ရွှေရောင်ဖျော့ဖျော့မျက်လုံးများက သူနိုးလာချိန်တွင် ငိုက်လျက်ရှိနေသေးသည်။ ရေသူငယ်လေးက ခေါင်းကို လှည့်ပြီး ရေသူကျောင်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
သိူ့သော်လည်း သူကအခြားသူတွေလုပ်သလို ကမ်းစပ်ကိုကူးသွားရမည့်အစား သူက ကျောက်အက်ကွဲကြောင်းထဲမှထွက်ကာ သူ၏ငါအမြှီးလေးဖြင့် ပူဖောင်းတွေထွက်လာအောင် ယမ်းရင်း ရေကန်၏အနက်ဆုံးနေရာအထိ ကူးခတ်သွား၏။
သူအောက်ကိုရောက်သည့်အခါ ရေသူလေးက ပင်လယ်ရေမှော်တစ်ခုကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ သူ၏ထက်ရှသည့်လက်သည်းရှည်တို့က ယင်းကို အလွယ်တကူပင် ဖြတ်တောက်လိုက်နိုင်သည်။ ရေမှော်ကိုစားနေချိန်တွင် သူက ပန်းကန်လုံးနှင့်တူသည့် ကျောက်တုံးထဲသို့ ကျောက်တုံးတစ်ခု ပစ်ချလိုက်သည်။
