Chapter 46
ကျွင်းချင်ယွီ သူ့ခေါင်းအားမော့ကာ ဝမ်ချန်းယောင်၏လက်ပေါ်၌မှီလျက်ရှိနေသော ယောင်ယောင်ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဝမ်ချန်းယောင်က သူ၏ခေါင်းကိုငုံ့ကာ သူမအားချော့မြူနေသည်။
သူ(WCY)၏အကြည့်ကိုဂရုစိုက်မနေဘဲ ယောင်ယောင်က သူမ၏ခေါင်းအားမော့လိုက်ကာ သွေးရောင်တစ်စွန်းတစ်ပင်ရှိမနေသည့် ဖျော့တော့နေသည့်မျက်နှာဖြင့် ကျွင်းချင်ယွီကို မျက်တောင်မခတ်ဘဲ စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။
သူမက ကျွင်းချင်ယွီကို ဆွံ့အနေသူပမာ စိုက်ကြည့်နေပြီး အရုပ်ကဲ့သို့ ငြိမ်သက်၍နေသည်။
သူမ လှုပ်ရှားမှုမရှိသည်ကို ဝမ်ချန်းယောင်က သတိထားမိပြီး တစ်ခုခုပြောလိုက်ရာ သူမကပြန်လှည့်လိုက်လာသည်။
ကျွင်းချင်ယွီက အများကြီးမမေးခဲ့ချေ။
ထို့ကဲ့သို့ မငြိမ်မသက်ဖြစ်နေသည့် စိတ်စွမ်းအင်များ ပြန့်ထွက်ကုန်ခြင်းက တကယ်တမ်းမှာ သူ၏ညီမငယ်လေးအတွက် တကယ်ကိုကောင်းသည့်ကိစ္စပင်။ ထိုကဲ့သို့လုပ်ပေးလေလေ သူမအမြန်သက်သာလာလေဖြစ်ပေသည်။
ပြဿနာမရှိ၍ သူကခေါင်းငုံကာ ကိတ်အားဆက်လုပ်နေလိုက်သည်။
ဝမ်ချန်းယောင်က ယောင်ယောင်နှင့် ခဏမျှထိုင်နေပြီး ကုသမှုခံယူရန်ငြင်းဆန်နေသော သူ့ညီမလေးကို ချော့မေ့ာနေသည်။ သူက ထရပ်လိုက်ကာ
" ဆိုင်ရှင်…၊ ငါ ငါ့ညီမလေးကိုပြန်ပို့လိုက်ဦးမယ်…ထွက်မသွားနဲ့နော်…၊ငါခဏနေရင်ပြန်လာခဲ့မယ်…၊ မင်းနဲ့ဆွေးနွေးစရာရှိလို့…"
ကျွင်းချင်ယွီ မော့မကြည့်ဘဲပြောလိုက်သည်။
" ကောင်းပြီ…"
ပြီးစီးသွားသောကိတ်မုန့်အရည်အား မီးဖိုထဲထည့်လိုက်ပြီး အပူချိန်ညှိကာ ဖုတ်ပြီးသည့်အချိန်ထိစောင့်နေလိုက်သည်။
ထို့အချိန်အတွင်း ကျွင်းချင်ယွီက ကိတ်တွင်အလှဆင်ရန် ထောပတ်နှင့် သစ်သီးတို့ကို ပြင်ဆင်လိုက်လေသည်။
လှီးဖြတ်ထားသောအပိုင်းအစလေးများကို သူ့ဘာသူစားလိုက်၏။ အူတိုင်နားမှပန်းသီးသားလေးနှင့်စတော်ဘယ်ရီအမြှီးပိုင်းနားလေးကအစ ချိုလွန်းလှသည်။
